Ψάχνουν τραπεζίτες για να δώσουν 1 δισ. ευρώ!

Την ώρα που η κάλυψη των τεράστιων δανειακών αναγκών του Δημοσίου υποτίθεται ότι αποτελεί το σοβαρότερο πρόβλημα της εθνικής οικονομίας και εξαγγέλλονται περικοπές παντού, ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου επιμένει να προσφέρει 1 δισ. ευρώ στους αναξιοπαθούντες τραπεζίτες, ενώ οι ίδιοι λένε ότι δεν το χρειάζονται!

Με ρύθμιση που έχει προκαλέσει πολλά ερωτηματικά και η οποία ενσωματώθηκε στην τροπολογία για την απαγόρευση διανομής μερισμάτων και αγοράς ιδίων μετοχών από τράπεζες που λαμβάνουν κρατικές ενισχύσεις, ο κ. Παπαθανασίου δίνει περιθώριο άλλων τριών μηνών στους τραπεζίτες, για να πάρουν το 1 δισ. ευρώ, που έχει μείνει στα αζήτητα, από το συνολικό «πακέτο» κεφαλαιακών ενισχύσεων ύψους 5 δισ. ευρώ.

Το, τουλάχιστον περίεργο, σχετικό άρθρο της τροπολογίας (άρθρο 3), η οποία έχει ισχύ από την κατάθεσή της στη Βουλή, αναφέρει τα εξής: «Η προθεσμία λήψης απόφασης από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων για την αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου με την έκδοση προνομιούχων μετοχών, όπως ορίζεται στην παρ. 1 του άρθρου 1 του Ν. 3723/2008, παρατείνεται έως τις 19.5.2009, προκειμένου για συμπληρωματικές αποφάσεις αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου, όπως ορίζεται στις ανωτέρω διατάξεις».

Η εισηγητική έκθεση της τροπολογίας δεν διαφωτίζει ιδιαίτερα για την αναγκαιότητα αυτής της χαριστικής ρύθμισης, που δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για τη σκοπιμότητά της, δεδομένου:

– Η Τράπεζα της Ελλάδος, υποτίθεται, ότι είχε υπολογίσει με μεγάλη ακρίβεια πόσα κεφάλαια θα έπρεπε να λάβουν οι τράπεζες για την κάλυψη των αναγκών χρηματοδότησης της οικονομίας. Με βάση μάλιστα αυτούς τους υπολογισμούς, αποφασίσθηκε -και νομοθετήθηκε- να προσφερθούν συνολικά στις τράπεζες 5 δισ. ευρώ, με τη διανομή στο Δημόσιο προνομιούχων μετοχών, με εγγυημένη ετήσια απόδοση 10%.

– Οι τράπεζες είχαν προθεσμία μέχρι το τέλος Ιανουαρίου, να αποφασίσουν πόσα κεφάλαια θα αντλούσαν. Με τη λήξη της προθεσμίας διαπιστώθηκε ότι ζήτησαν μόνον τα 4 δισ. ευρώ, καθώς η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας, αμφισβητώντας προφανώς τους υπολογισμούς της ΤτΕ, έκρινε ότι χρειαζόταν «μόνον» 350 εκατ. ευρώ, από τα 1,35 δισ. ευρώ που ήταν το «μερίδιό» της.

Αν οι τραπεζίτες κρίνουν, πάντως, ότι αυτές είναι οι ανάγκες τους, το Δημόσιο ποιο λόγο έχει, άραγε, να επιμένει να τους προσφέρει 1 δισ. ευρώ περισσότερα από όσα οι ίδιοι ζητούν; Μήπως στο υπουργείο Οικονομικών θεωρούν ότι 1 δισ. ευρώ από το υστέρημα των φορολογουμένων είναι μικροποσό, που θα το χειρισθούν χωρίς καν να εξηγούν ποια είναι η σκοπιμότητα διάθεσής του στις τράπεζες;

Μήπως, στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση και η ΤτΕ διαπιστώνουν ότι κάποια τράπεζα έχει σοβαρότερα προβλήματα κεφαλαιακής επάρκειας από όσα υπολογιζόταν και θα χρειασθεί ενίσχυση πέραν του αρχικού προγραμματισμού; Ή μήπως περιμένει ότι η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας, που δεν έχει δώσει καμία σχετική ένδειξη, θα κάνει στους φορολογούμενους τη… χάρη να πάρει το 1 δισ. ευρώ;

Εν πάση περιπτώσει, το ερώτημα είναι απλό: Όταν το υπουργείο Οικονομικών διαχειρίζεται κονδύλια 1 δισ. ευρώ που ανήκουν σε όλους μας, δεν θεωρεί ότι θα πρέπει και να παρέχει περισσότερες εξηγήσεις για τις αποφάσεις του; Θα περιμένουμε τις απαντήσεις…