Τα ʼμαθες τα νέα πατέρα;

3Σίγουρα θα χαρείς, πατέρα… Την Ντίνα τη Λάζαρη, που είχες στο γραφείο σου στο Μαξίμου, εκπαιδεύω για «τσαρίνα». Τη θυμάσαι, ε; Καλή κοπέλα. Την πήρα μαζί μου στο δείπνο με τα πρώτα ονόματα του επιχειρηματικού κατεστημένου. Εκεί να δεις γλείψιμο. Είδαν ότι πάω για πρωθυπουργός και άρχισαν τις αγάπες… Και πού να δεις κλάμα η Λούκα… Γιατί πήρα την Ντίνα και όχι αυτήν… Πού να ʼξεραν τι κυβέρνηση θα κάνω…
3Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει η Ντινούλα, παιδί μου, αλλά δεν μου λες, τι μαθαίνω; Ένα απέραντο Βυζάντιο έχει γίνει το ΠΑΣΟΚ; Ακούω για ρουφιανιές, για ανώνυμα γράμματα, με καταγγελίες ότι ο τάδε δεν είναι με τον Γιώργο, κόλαση γίνεται μου λένε;
Αν είναι έτσι, εσύ, Γιώργο, πώς το επιτρέπεις; Ο Νίκος ο Αθανασάκης δεν μπορεί να βάλει τάξη;
3Τι λες, ρε πατέρα, μʼ αυτά θʼ ασχολούμαι τώρα; Εδώ πάω για πρωθυπουργός, χάρη στον Καραμανλή, που δεν θα το πίστευες ποτέ, και θα μπλέξω με τα πίτουρα… Άσʼ τους να φαγωθούν μεταξύ τους να μʼ αδειάσουν και τη γωνιά, για να μη χρειαστεί να τους καθαρίσω εγώ…
3Α, και να ξέρεις, πατέρα, ότι όλοι οι δημοσκόποι μού λένε ότι όσο περνάνε οι μέρες και αργούν οι εκλογές τόσο πιο κοντά στην αυτοδυναμία πλησιάζω. Το σκέπτεσαι; Πρωθυπουργός το «παιντί». Θα το φυσάνε και δεν θα κρυώνει ο Άκης, ο Λαλιώτης, η Βάσω…
3Αυτά και θα τα ξαναπούμε την άλλη Κυριακή… Α, πάει και ο φίλος σου ο Σέρπανος. Στα 105 χρόνια έφτασε… Άφησε εποχή κι αυτός…