«ΠΑΛΙ Η ΗΡΩΔΙΑΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ. ΠΑΛΙ ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ»

Και προσπαθούν να βρουν θύματα για να μετακυλίσουν τις ζημιές και να διασώσουν το σύστημα της απάτης και της εκμετάλλευσης. Και δεν είναι υπερβολή να αναφωνήσουμε και εμείς «πάλι η Ηρωδιάς μαίνεται. Πάλι ζητά την κεφαλή του Ιωάννη επί πίνακι. Πάλι η ΕΕ μαίνεται, πάλι για την κεφαλή των εργαζομένων επί πίνακι. Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Το περασμένο Σαββατοκύριακο συνήλθαν οι ηγέτες των πέντε πλουσιότερων χωρών της ΕΕ στο Βερολίνο και σήμερα συνέρχονται σε ολομέλεια, σε Σύνοδο Κορυφής, για να συζητήσουν τα μέτρα αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Όμως γνωρίζουν πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η κρίση. Το είπε ξεκάθαρα και με παρρησία ο γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί. Οι αγορές πρέπει να τεθούν υπό αυστηρό κρατικό έλεγχο. Διαφορετικά η κρίση θα διαρκέσει για μακρά περίοδο.Κ αι αφού γνωρίζουν τα βασικά αίτια της κρίσης γιατί δεν λαβαίνουν τα κατάλληλα για την περίπτωση μέτρα; Απλώς προσπαθούν να βρουν τρόπους για να μετακυλήσουν το βάρος της κρίσης στους ώμους των εργαζομένων. Και μάλιστα χωρίς να προκαλέσουν κοινωνικές αναστατώσεις. Γι’ αυτό συνέρχονται και σπαζοκεφαλιάζουν. Φοβούνται όμως να πούνε καθαρά τις προθέσεις τους. Είναι δέσμιοι οι ηγέτες μας των μεγαλοτραπεζιτών, των μεγαλοεργολάβων και των πολυεθνικών κολοσσιαίων εταιρειών. Και αυτούς θέλουν να ξελασπώσουν. Η συμπεριφορά της κυβέρνησης Καραμανλή και τα λεγόμενα του ίδιου του πρωθυπουργού, που είναι γενικευμένη πρακτική όλων των κυβερνήσεων των κρατών μελών της ΕΕ, δείχνουν καθαρά τις προθέσεις του «ιερατείου των Βρυξελλών». Θέλουν μέτρα κατά των εργαζομένων με κοινή συναίνεση! Μας το λέει συνεχώς ο πρωθυπουργός. Ότι τάχα όλοι μαζί πρέπει να βάλουμε πλάτη για την αντιμετώπιση της κρίσης. Και φυσικά εννοεί τους εργαζόμενους. Αφού έχει φροντίσει να εξαιρέσει τους μεγαλοτραπεζίτες και τα υψηλόμισθα στελέχη του ευρύτερου δημόσιου τομέα και του ιδιωτικού. Καλά, αυτοί με την ανοχή της κυβέρνησης φρόντισαν εγκαίρως για την πλούσια αναπροσαρμογή των υπέρογκων αμοιβών τους. Άλλωστε γι’ αυτούς και ορισμένους άλλους στυλοβάτες του καθεστώτος θα μεριμνήσουν η ΕΕ και η ΟΝΕ! Ο αρμόδιος για τα δημοσιονομικά επίτροπος Χοακίν Αλμούνια απαιτεί και πιέζει την κυβέρνηση για συγκράτηση των αποδοχών, μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στο ασφαλιστικό σύστημα, επιβολή νέων φόρων και περιορισμό των κρατικών δαπανών, ώστε από φέτος το δημοσιονομικό έλλειμμα να περιοριστεί κάτω από το όριο του 3%. Με λίγα λόγια ζητάει πάγωμα μισθών και αύξηση φόρων, δηλαδή μέτρα που βασικά θα πλήξουν τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Φυσικά τα υψηλά εισοδήματα θα βρουν τρόπους να ξεγλιστρήσουν και να διασφαλίσουν την ακεραιότητά τους, όπως συμβαίνει πάντα. Τον κ. Αλμούνια και το λοιπό «ιερατείο» της ΕΕ και της ΟΝΕ τους μάραναν οι αυξήσεις των 30 ή των 40 ευρώ μηνιαίως που θα έπαιρναν οι εργαζόμενοι και άρχισαν τις πιέσεις, τις απειλές και τους εκβιασμούς για συνέχιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Όταν στο τέλος περίπου της περσινής χρονιάς οι κ. Καραμανλής και Αλογοσκούφης ανακοίνωσαν το σχέδιο στήριξης των τραπεζών εκ μέρους του κράτους ύψους 28 δισ. ευρώ, πού ήταν ο κ. Αλμούνια; Δεν ακούστηκε το παραμικρό τότε. Δεν γνώριζε ο κ. Αλμούνια το υψηλό έλλειμμα και το υπέρογκο δημόσιο χρέος της χώρας μας; Τώρα τα ανακάλυψε; Γιατί τότε δεν ανησύχησε και ανησυχεί τώρα; Όταν οι τραπεζίτες παίρνουν μποναμά ύψους άνω του 10% του ΑΕΠ δεν ακούγεται τίποτα. Όταν ο εργαζόμενος πάρει ένα ευρώ παραπάνω οι αρμόδιοι κοινοτικοί χαλάνε τον κόσμο για την αύξηση του ελλείμματος! Και για τους κινδύνους από το υπέρογκο δημόσιο χρέος. Για τη σταθερότητα του ευρώ βεβαίως, ενώ αδιαφορούν για τα οικονομικά προβλήματα του λαού.

Τώρα οι τραπεζίτες μετά τα νάζια τους για τα 28 δισ. ευρώ διαπιστώνουν ότι αυτά δεν επαρκούν και προετοιμάζουν το έδαφος για να τους δοθεί και συμπληρωματικό πακέτο από το κράτος. Είμαι περίεργος να δω την αντίδραση του κ. Αλμούνια σε μια τέτοια περίπτωση. Πάλι του τάφου σιωπή; Και όχι μόνον αυτό αλλά οι τραπεζίτες ζητάνε να δημιουργηθεί με κρατικά κεφάλαια «τράπεζα τοξικών τραπεζικών αποβλήτων» για να μπορέσουν να τα πασάρουν στο κράτος, δηλαδή στους φορολογούμενους. Κι αυτοί να έχουν εισπράξει εκατομμύρια ευρώ μπόνους για τα τραπεζικά αυτά απόβλητα. Και το φοβερότερο είναι ότι οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες έχουν άνοιγμα 11 δισ. ευρώ από τη δραστηριότητά τους στις χώρες της ΝΑ Ευρώπης. Και εκεί τραπεζικά απόβλητα. Και πιέζουν να τους δοθεί έγκριση από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για διαπραγμάτευση στο Χρηματιστήριο Αθηνών μετοχών εταιρειών της Ρουμανίας, της Τουρκίας και της Βουλγαρίας, καθώς και δομημένων ομολόγων! Και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έχει μελετήσει το θέμα και είναι έτοιμη να χορηγήσει τη σχετική έγκριση! Σκέπτονται ότι κάποια θύματα θα βρεθούν. Θα προκαλέσουν στην αρχή ζήτηση αυτών των μετοχών και των ομολόγων, κέρδη και μετά βούλιαγμα. Μη φωνάζετε όμως για το κατάντημα αυτό, γιατί θα ξυπνήσετε την κυβέρνηση που κοιμάται! Και μετά τις μετοχές της Ρουμανίας, της Τουρκίας, της Βουλγαρίας, οι τράπεζες θα φέρουν εδώ και απόβλητα από άλλες χώρες της ΝΑ Ευρώπης, στις οποίες έχουν αναπτύξει δραστηριότητα. Ναι, η κυβέρνησή μας κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και ό,τι σάπιο υπάρχει στις γειτονικές μας χώρες, από κακοποιούς μέχρι δομημένα ομόλογα, θα μαζευτεί στην Ελλάδα. Και σκέπτομαι ότι δεν είναι ίσως υπερβολή η κατηγορία που εκτόξευσε το ΠΑΣΟΚ ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είναι επικίνδυνη για τον λαό. Βαριά βέβαια η κατηγορία, αλλά η συμπεριφορά της κυβέρνησης δείχνει ότι δεν είναι σε θέση να παρέμβει προληπτικά σε σοβαρά θέματα και να προλάβει επικίνδυνες παρενέργειες.

Τώρα οι ηγέτες της ΕΕ στην τωρινή Σύνοδο Κορυφής αναζητούν τα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ξεκινάνε όμως από λάθος αφετηρία. Η κρίση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με ενέσεις ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα. Πετιούνται στον δρόμο τσάμπα λεφτά. Προσπαθούν με ασπιρίνες να θεραπεύσουν το καρκίνωμα της χρηματοπιστωτικής αγοράς. Γι’ αυτό και όλες οι μέχρι τώρα προσπάθειες διάσωσης έχουν αποτύχει και μάλλον επιδείνωσαν την κρίση. Αν οι ηγέτες δεν δεχθούν την πλήρη χρεοκοπία του συστήματος της ελεύθερης αγοράς και δεν συμβιβαστούν με την εγκατάλειψη του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου, η κρίση θα μας ταλαιπωρεί για πολύ καιρό και θα ανακυκλώνεται. Και η μέχρι τώρα συμπεριφορά της ΕΕ δείχνει ότι η Κομισιόν δεν έχει συνειδητοποιήσει τα πραγματικά αίτια της κρίσης και με τα μέτρα που προτείνει επιδεινώνει σοβαρά την κατάσταση. Και πιθανότατα οδηγεί τις οικονομίες των κρατών μελών σε ύφεση. Παράδειγμα τα μέτρα που πιέζει για την περίπτωση της χώρας μας. Ενώ προέχει η τόνωση των χαμηλών εισοδημάτων για να πετύχουμε να διατηρηθεί σταθερή η ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών και έτσι να μετριάσουμε κάπως τις αρνητικές επιπτώσεις της σημερινής κρίσης, τα μέτρα για πάγωμα μισθών και συντάξεων και για πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση και οδηγούν αναπόφευκτα στην ύφεση. Το ίδιο συμβαίνει και με τις άλλες οικονομίες των κρατών-μελών που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα, παρόμοια με τα δικά μας. Η ύφεση έρχεται γρηγορότερα και εντονότερα όταν υπάρχει επιβράδυνση εισοδημάτων, αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης και μείωση της πιστωτικής επέκτασης. Γιατί αυτά τα φαινόμενα πριονίζουν την εσωτερική ζήτηση, που αποτελεί μοχλό της ανάπτυξης και κινητήρια δύναμη για επενδύσεις. Με μείωση της ζήτησης, των επενδύσεων και των εξαγωγών (αφού οι διεθνείς συναλλαγές θα πληγούν από την παγκόσμια κρίση) η οποιαδήποτε οικονομία διολισθαίνει προς την ύφεση. Γιατί λοιπόν μας σπρώχνουν προς τα εκεί οι αφεντάδες των Βρυξελλών και οι φωστήρες της ΟΝΕ; Απλώς γιατί δίνουν προτεραιότητα στη σταθερότητα του ευρώ και μόνον. Αυτό είναι το κυρίαρχο μέλημά τους και η έμμονη ιδέα τους! Προφανώς τους ενδιαφέρει μόνο πώς θα διατηρήσουν αλώβητες τις δικές τους υψηλές αποταμιεύσεις και οι λαοί ας υποφέρουν. Η αιώνια μωρία του εκάστοτε κατεστημένου, που προκαλεί την οργή του λαού και τις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές.

Η ιδέα της έκδοσης ευρωομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή με την εγγύησή της για τη σύναψη δανείου για να καλυφθούν οι δανειακές ανάγκες των κρατών μελών με «φτηνό χρήμα» κερδίζει έδαφος. Και φαίνεται ότι αυτή η λύση θα προτιμηθεί τελικά. Και βέβαια τα κράτη που θα ευρωδανειοδοτηθούν θα υποστούν το «μαστίγωμα» της επιτήρησης και της λήψης μέτρων με συνταγή που θα θυμίζει ΔΝΤ. «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες». Ελληνικές λύσεις, που θα είναι προσαρμοσμένες στα προβλήματα και τις ανάγκες της οικονομίας μας, δεν μπορούν πλέον να ληφθούν. Έχουμε υποστεί πλήρη νομισματικό αφοπλισμό. Και με το δεδομένο αυτό ρωτάμε: Σε τι θα χρησιμεύσει η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών που θέλει ο πρωθυπουργός; Για να χειροκροτήσουν όλοι μαζί οι πολιτικοί μας ηγέτες τα δεσμά που χαλκεύει για τον λαό το χαλκείο των Βρυξελλών;