ΠΑΙΡΝΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ Ο ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ, ερωτήματα και ποικίλα σχόλια προκάλεσε το άρθρο-μανιφέστο για το σύνολο της εξωτερικής πολιτικής του Β. Μαρκεζίνη, διακεκριμένου στο εξωτερικό επιστήμονα, μέλους της Βρετανικής Ακαδημίας και γιου του πρωθυπουργού της δικτατορίας Σπ. Μαρκεζίνη. Το άρθρο (δημοσιεύθηκε σε δύο συνέχειες στο «Βήμα») διαπνέεται από έναν έντονο αντιαμερικανισμό, υποδεικνύει στις ελληνικές κυβερνήσεις «αλλαγή δόγματος» και ολική στροφή προς τη Ρωσία, ενώ κάνει ιδιαίτερη αναφορά στους κινδύνους που εγκυμονεί η επεκτατική πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία. Τόσο το περιεχόμενο, όσο και το ύφος του άρθρου (γράφει σε πρώτο ενικό με το «εγώ» να επαναλαμβάνεται) έγινε αντικείμενο ερμηνειών από πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες, για το αν ο κ. Μαρκεζίνης επιδιώκει κάτι και τι ακριβώς είναι αυτό. Αν δηλαδή φιλοδοξεί να διαδραματίσει «πρωταγωνιστικό ρόλο» στα εσωτερικά πράγματα, αν ενδεχομένως είναι στους σχεδιασμούς του ο «τρίτος πόλος» που θα προσελκύσει πολίτες που δηλώνουν απογοητευμένοι από τους υφιστάμενους πολιτικούς σχηματισμούς. «Τροφή» σε τέτοιου είδους εκτιμήσεις δίνουν τα σχόλια για τον τρόπο που σκέφτονται και δρουν οι πολιτικοί στη χώρα μας. «Έχουν συνεχώς την προσοχή τους στραμμένη στις δημοσκοπήσεις και όχι στην εξέταση σοβαρών επιλογών, ιδίως δε όταν αυτές είναι σχετικά ριψοκίνδυνες», γράφει χαρακτηριστικά. Πολιτικοί αναλυτές, σε μια προσπάθεια να διερμηνεύσουν τον «αντιαμερικανισμό» του (φθάνει στο σημείο να υποστηρίζει ότι ο Ομπάμα θα αποδειχθεί μια μεγάλη αποτυχία), εκτιμούν ότι αυτός μπορεί να οφείλεται στη στάση που είχαν τηρήσει οι ΗΠΑ έναντι του πατέρα του, τον οποίο είχαν στραπατσάρει. Όσο για την υπόδειξή του για περαιτέρω ενίσχυση της συμμαχίας μας με τη Ρωσία, υπενθυμίζεται ότι και ο πατέρας του στο παρελθόν είχε κάνει «ανοίγματα» προς αυτήν την πλευρά, είχε επισκεφθεί και τη Μόσχα. Είχε μάλιστα τότε επικριθεί σε σημείο που κάποιοι του είχαν φωνάξει «πες μας τι έγιναν τα ρολόγια που έφερες;», κατηγορώντας τον ότι μετέφερε παράνομα. «Τα έφερα για να σας ξυπνήσω», ήταν η απάντησή του.
Στο άρθρο του ο υιός Μαρκεζίνης ψέγει την πολιτική της χώρας μας στο ζήτημα της νότιας Οσετίας, διατυπώνοντας το ερώτημα: «Μήπως το υπουργείο Εξωτερικών μας αφελώς πίστεψε το αμερικανικό πολιτικό σύνθημα, ότι δεν υπάρχουν πλέον σφαίρες επιρροής».
Παράλληλα υποστηρίζει ότι «βοηθώντας τους Ρώσους να εδραιωθούν ξανά στον Καύκασο, όχι μόνο δεν βλάπτουμε τα συμφέροντά μας, αλλά αντιθέτως τα προωθούμε, δημιουργώντας στο ανατολικό μέτωπο της Τουρκίας, περισπασμούς».
Ακόμη σημειώνει μεταξύ άλλων ότι έτσι όπως διαμορφώνεται διεθνώς η κατάσταση και με δεδομένη την απειλή από την Τουρκία, κεντρική επιδίωξη της Ελλάδας πρέπει να είναι η διασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας. «Προτείνω όχι την αλλαγή ενός σταθερού παράγοντα στην εξωτερική πολιτική μας, αλλά τη διαφοροποίηση του τρόπου με τον οποίο επιδιώκουμε αυτόν τον παράγοντα». Και προσθέτει: «Βλέπω τη Ρωσία ως χώρα που θα μπορούσε να προστατεύσει την εδαφική μου ακεραιότητα πολύ περισσότερο από την Αμερική… …Θα διερωτόμουν μάλιστα αν, δίνοντάς της πρόσβαση σε θερμότερα νερά, δεν θα μπορούσα και εγώ να αποκτήσω μεγαλύτερες εγγυήσεις για την εδαφική μου ακεραιότητα». Σε άλλο σημείο υπογραμμίζει ότι με την πάροδο του χρόνου η Αμερική θα χρειάζεται ακόμη περισσότερο την Τουρκία και αυτό «δεν είναι καθόλου ευοίωνο για εμάς». Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Μαρκεζίνης εκφράζει επιφυλάξεις για το αν πρέπει η Ελλάδα να συνεχίσει την ίδια πολιτική έναντι της Τουρκίας εφόσον αυξάνονται σταθερά οι εντάσεις από την πλευρά της Άγκυρας. Παράλληλα επισημαίνει τους κινδύνους που θα προκύψουν για τη χώρα μας, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη, στην περίπτωση που κάποια στιγμή η Τουρκία ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ότι θα αναλάβει ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη, θα προκύψουν προβλήματα στη διακυβέρνηση της ΕΕ και θα ενταθεί το κύμα εισόδου στη χώρα μας Κούρδων και φτωχών Τούρκων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Μαρκεζίνης, αν και έχει ανακηρυχθεί «Σερ» από τη βασίλισσα της Αγγλίας και είναι τακτικό μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας, δεν διστάζει να ασκεί έντονη κριτική για την πολιτική που ακολουθεί το Λονδίνο στο μεγάλο ζήτημα της Κύπρου.
Μεταξύ αυτών που αντέδρασαν στο άρθρο του κ. Μαρκεζίνη ήταν και ο Σπ. Ζουρνατζής (διετέλεσε υπουργός Τύπου στην «κυβέρνηση» Μαρκεζίνη επί δικτάτορα Παπαδόπουλου), ο οποίος σε επιστολή του προς την ίδια εφημερίδα («Βήμα») αναφέρεται στα γεγονότα του 1973, λίγο πριν από την ανατροπή της τότε «κυβέρνησης» από τον Ιωαννίδη.
Αναφερόμενος στον Σπ. Μαρκεζίνη, λέει: «Έβγαλε από την τσέπη του κάτι χαρτιά και μου είπε πάρε το αεροπλάνο και πήγαινε στο Λονδίνο, διότι εδώ είναι η δικαίωσίς μου και εδώ αποδεικνύεται πως οι Αμερικανοί συντρέξανε την ανατροπή μου προκειμένου να αποκτήσουν βάσεις». Όπως σημειώνει ο Σπ. Ζουρνατζής τότε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ζητούσε την επέκταση των λιμενικών διευκολύνσεων υπέρ του 6ου Αμερικανικού Στόλου και στο αεροδρόμιο Τατοΐου για να περάσουν τα αεροπλάνα τους προς ανεφοδιασμό του Ισραήλ.