Κρατικοποιήστε αμέσως την Εθνική

Μάλιστα από τότε επισημαίναμε ότι η κρατικοποίηση της ΕΤΕ μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο για την αντιμετώπιση της επερχόμενης (τότε) οικονομικής κρίσης, αφού μια ελεγχόμενη απʼ το κράτος Εθνική έχει τη δυνατότητα να καταστεί μοχλός παρέμβασης και μάλιστα καταλυτικής, λόγω ακριβώς του μεγέθους της τράπεζας και του μεριδίου που κατέχει στην ελληνική αγορά και την οικονομική πραγματικότητα της χώρας.
Βέβαια τότε ορισμένοι έσπευσαν να μας χαρακτηρίσουν… κρατιστές, τη στιγμή που εμείς υπενθυμίσαμε, ότι με μοχλό στήριξης ακριβώς την ΕΤΕ (επί προεδρίας Γ. Μίρκου) καθώς και ορισμένες ακόμα τράπεζες ελεγχόμενες απʼ το κράτος (ΙΟΝΙΚΗ) ο Α. Παπανδρέου έδωσε το 1994 τη «μάχη της δραχμής» και την κέρδισε. Και επισημαίναμε ακριβώς, ότι σε συνθήκες βαθιάς και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, μπορεί με μια εκ νέου κρατικοποιημένη Εθνική το κράτος να παρέμβει για την αντιμετώπισή της.
Σήμερα, περίπου τέσσερις μήνες μετά, είναι πλέον πολλοί αυτοί που αντιλαμβάνονται ότι μια τέτοια κίνηση μπορεί να δράσει σε θετική κατεύθυνση.
Έτσι, σύμφωνα με πληροφορίες μας, ήδη ευρωβουλευτές τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ έχουν επισκεφτεί αρμόδιους υπουργούς και τους έχουν θέσει το σχετικό αίτημα, κρατικοποίησης δηλαδή της ΕΤΕ.
Ενώ στην ίδια κατεύθυνση και μάλιστα με… φανατικότερο τρόπο κινούνται και το ΚΚΕ (είναι άλλωστε γνωστές οι θέσεις του) καθώς κι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι δε χαρακτηριστικό, ότι και στην Ευρωβουλή έχουν αρχίσει να διατυπώνονται θέσεις υπέρ κρατικοποιήσεων, ως μέτρου αντιμετώπισης της κρίσης στην οικονομία, ενώ παρόμοιες απόψεις εξέφρασε πρόσφατα κι ο διοικητής της Post Bank Α. Φιλιππίδης, ο οποίος κάθε άλλο παρά… κρατιστής μπορεί να θεωρηθεί.
Δεν απομένει λοιπόν παρά η πολιτική βούληση της κυβέρνησης, η οποία σε μια τέτοια πρωτοβουλία θεωρείται βέβαιο ότι θα έχει τη στήριξη και του ΠΑΣΟΚ αλλά και των κομμάτων της Αριστεράς…
Στοιχεία «βόμβα» για
τις ελληνικές τράπεζες
Η διεθνής χρηματοπιστωτική αναταραχή και η οικονομική κρίση που επακολούθησε και βρίσκεται σε εξέλιξη κατέδειξαν ότι τελικά ήταν άνθρακες θησαυρός των αγορών των χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης, όπου οι ελληνικές τράπεζες επεξέτειναν τη δραστηριότητά τους κάνοντας έντονη την παρουσία τους κυρίως στις ανατολικές χώρες, τα Βαλκάνια και την Τουρκία. Διότι, παρά την αισιόδοξη διαπίστωση της Τράπεζας της Ελλάδος, ότι «οι ελληνικές τράπεζες παραμένουν κατά βάσιν υγιείς και ισχυρές», τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας καταδεικνύουν ότι το «άνοιγμα» μερικών ελληνικών τραπεζών που έχουν έντονη παρουσία στις αγορές της νοτιοανατολικής Ευρώπης είναι τεράστιο (164% περίπου), ενώ το συνολικό «άνοιγμα» ξεπερνά το 113%! Το «άνοιγμα» αυτό αφορά τη σημαντική υπέρβαση του ποσού των δανείων σε σχέση με τις καταθέσεις στο εξωτερικό. Δηλαδή, οι χρηματοδοτήσεις είναι υψηλότερες από τις καταθέσεις στο εξωτερικό κατά 1,6 φορές, ενώ σε επίπεδο ομίλων των τραπεζών είναι υψηλότερες κατά 1,1 φορές.
Αυτό σημαίνει ότι, πέρα από τη δημιουργία συνθηκών που επηρεάζουν ή θα επηρεάσουν έντονα τη σταθερότητα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, οι έλληνες καταθέτες, η ελληνική διατραπεζική αγορά, ήταν αυτοί που χρηματοδοτούσαν με μεγάλο κίνδυνο τις ξένες επιχειρήσεις και τα ξένα νοικοκυριά, και επιπλέον τώρα, με το σχέδιο ενίσχυσης των τραπεζών με τα 28 δισ. ευρώ, τα «σπασμένα» θα τα πάλι πληρώσουν τα κορόιδα, οι φορολογούμενοι!
Κι όμως, η Τράπεζα της Ελλάδος στην τελευταία (ενδιάμεση) έκθεσή της για τη νομισματική πολιτική 2008-09 επισημαίνει ότι «είναι οριακή μόνο η έκθεση των ελληνικών τραπεζών σε στοιχεία του ενεργητικού που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τα αρχικά αίτια της αναταραχής», υπογραμμίζοντας ότι «τα ικανοποιητικά επίπεδα της κεφαλαιακής τους επάρκειας και του βαθμού μόχλευσης του ενεργητικού, η μικρή εξάρτησή τους από τις αγορές για την άντληση κεφαλαίων, η εφαρμογή αυστηρότερων κριτηρίων στις πιστοδοτήσεις και οι συνεχείς έλεγχοι από την Τράπεζα της Ελλάδος έχουν συμβάλει ώστε τα θεμελιώδη μεγέθη του ελληνικού τραπεζικού συστήματος να έχουν επηρεαστεί σε χαμηλό βαθμό».
Ωστόσο, τα παραπάνω στοιχεία καταδεικνύουν το αντίθετο, αφού από τους προηγούμενους ελέγχους ή όταν υπήρχε έλεγχος του ελληνικού τραπεζικού συστήματος η αναλογία δανείων και καταθέσεων ήταν γύρω στο 70%, ενώ σήμερα, σε μιαν ελληνική τράπεζα, ξεπερνά το 185%! Σημειώνεται ότι η ακραία (maximum) αναλογία δανείων προς καταθέσεις είναι 100%.
Πάντως, τα στοιχεία που αναφέραμε πιο πάνω καταδεικνύουν ότι η Τράπεζα της Ελλάδος, παρά τη φαινομενική της αισιοδοξία για την οριακή έκθεση των ελληνικών τραπεζών σε πιστωτικό κίνδυνο, στην πραγματικότητα αγωνιά για τις εξελίξεις αυτές, όπως προκύπτει από τις συστάσεις που έχει απευθύνει στα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται στις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης (συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας), των οποίων οι οικονομίες αντιμετωπίζουν αυξανόμενους κινδύνους στην παρούσα συγκυρία. Συγκεκριμένα, έχει συστήσει «να αξιολογούν προσεκτικά τις εγχώριες οικονομικές συνθήκες καθώς και το ενδεχόμενο να βρεθούν εκτεθειμένες σε περίπτωση επιδείνωσης των συνθηκών αυτών, όχι μόνο σε πιστωτικό αλλά και σε συναλλαγματικό κίνδυνο».
Η ίδια αγωνία, όπως διαφαίνεται από τα στοιχεία που παραθέσαμε, προκύπτει και από την παρότρυνση της Τράπεζας της Ελλάδος προς τις ελληνικές τράπεζες «να κάνουν χρήση των μέτρων του κυβερνητικού σχεδίου ενίσχυσης της ρευστότητας της οικονομίας, προκειμένου να αποτραπεί η δημιουργία συνθηκών πιστωτικής στενότητας και να ενισχυθεί η κεφαλαιακή τους βάση».


Σχολιάστε εδώ