Οι κρίσεις βγάζουν τους ηγέτες

Όμως πού είναι αυτό, όταν λέει όχι στον Μπους για τα Σκόπια. Όταν υπογράφει με τον Πούτιν για τον αγωγό, παρά την οργή της Ουάσινγκτον; Ίσως στο εξωτερικό να παίζει καλύτερη μπάλα. Δείχνει ότι αλλιώς φανταζόταν τη διακυβέρνηση της χώρας. Πίστευε πως φαντασιώσεις ήταν τα περί εκβιασμών του ξένου παράγοντα και του ντόπιου κατεστημένου και το ότι από τη μια στιγμή στην άλλη μπορεί να έρθουν τα πάνω κάτω. Όπως έγινε με τον σκοτωμό του μαθητή. Με την ταφόπλακα της ΔΕΘ. Με τους δικούς του βουλευτές να το γυρίζουν στο τσάμικο. Και να μην ξέρει ποιον να πρωτοπρολάβει με τις τουφεκιές που ρίχνουν στον αέρα. Και τώρα με το κραχ που έρχεται απειλητικό, έφτασε το μαχαίρι στον λαιμό.

Του ʼλαχε το λαχείο του Καραμανλή. Στο χέρι του είναι να το κερδίσει. Περνώντας από τα λόγια στα έργα. Το πακέτο των 28 δισ. για τις τράπεζες η αγορά ακόμη να το δει… Που ήδη έχει αρχίσει να στεγνώνει. Τα μέτρα που εξήγγειλε τον Νοέμβρη για τον τουρισμό παραμένουν ακόμη στα χαρτιά. Ο χρόνος τρέχει και τα πακέτα των τουρ οπερέιτορ κλείνουν χωρίς ελληνικούς προορισμούς…

Ίσως να είναι τυχερός –όσο κι αν ακούγεται τρελό…– ο Καραμανλής που του έπεσε η κρίση. Γιατί μέσα από το καμίνι θα αποδείξει αν σωστά έκανε ο λαός που δύο φορές τον ψήφισε… Αλλιώς, αν δειλιάζει, ας μη βάλει την Ελλάδα σε περιπέτειες…