«Νεκρώνει» το Δημόσιο την Τετάρτη

Με τη στήριξη όλων των συνδικαλιστικών παρατάξεων (ΠΑΣΚ/ΔΥ – ΔΑΚΕ – ΠΑΜΕ – Αυτόνομη Παρέμβαση) θα γίνει την Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου, η νέα 24ωρη απεργία στον δημόσιο τομέα, ύστερα από σχετική απόφαση της ΑΔΕΔΥ. Μαζική αναμένεται η συμμετοχή των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι διαμαρτύρονται:

= Για τις μηδενικές σχεδόν αυξήσεις που προβλέπεται ότι θα καθοριστούν με την εισοδηματική πολιτική του 2009 (υπολογίζεται ότι θα κυμανθούν στα 0,50 λεπτά ημερησίως) επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο το βιοτικό επίπεδο δεκάδων χιλιάδων οικογενειών που πλήττονται από την πολύχρονη λιτότητα.

= Για την κατάρρευση του Ταμείου Πρόνοιας των δημοσίων υπαλλήλων, όταν μάλιστα φημολογείται εντόνως πως θα επανέλθει στην ατζέντα το θέμα της νομοθετικής παρέμβασης στο ασφαλιστικό σύστημα του Δημοσίου.

= Για τη μη χρηματοδότηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης έως τις αρχές Απριλίου (από τον προϋπολογισμό του 2009 αποπληρώνονται οι υποχρεώσεις σε γιατρούς, φαρμακοποιούς κ.ά. του 2008).

Απεργιακή συγκέντρωση θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 11 το πρωί.

Με την υπογραφή του προέδρου (ΠΑΣΚ/ΔΥ) Σπ. Παπασπύρου και του γενικού γραμματέα της ΑΔΕΔΥ (ΔΑΚΕ) Ηλ. Ηλιόπουλου και με «μικρές» διαφοροποιήσεις από τον αντιπρόεδρο Ηλ. Βρεττάκο (Αυτόνομη Παρέμβαση) και Δημ. Αγκαβανάκη (ΠΑΜΕ), η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ απορρίπτει κάθε επιλογή που θα φορτώνει τα βάρη της οικονομικής κρίσης στους εργαζόμενους και υποστηρίζει:

= Πρώτη και πραγματική αντίδραση στην κρίση είναι η μάχη για την ακρίβεια και την κερδοσκοπία για τη μείωση της γραφειοκρατίας που υπολογίζεται στο 6% του ΑΕΠ. Αν υπάρξει αποτελεσματική πολιτική βούληση, σύμφωνα με τη συνδικαλιστική ηγεσία, τότε το 6% θα μειωθεί στο 2% μέσα σε μια διετία, εφόσον κερδηθεί η μάχη ενάντια στην παραοικονομία και τον παρασιτισμό, ενώ οι πόροι που θα προκύψουν, πιθανότατα, θα φτάσουν τα 1,7 δισ. ευρώ.

Και στο ερώτημα που τίθεται από πολλές και διαφορετικές πλευρές και προσεγγίσεις, πόσοι δηλαδή είναι οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, όπως προκύπτει από τον προϋπολογισμό και τα στοιχεία που οι υπηρεσίες διαθέτουν, η απάντηση είναι: περί τις 450.000 (εκτός των στρατιωτικών και των αστυνομικών).

Ο κ. Παπασπύρος είναι κατηγορηματικός: Πέραν του αριθμού αυτού, πρόκειται για «ομηρίες» και προϊόν πελατειακών σχέσεων. Ο κ. Ηλιόπουλος μάλιστα αναφέρει πως από τα στοιχεία υπολογισμού των εργαζομένων στο Δημόσιο εδώ και σε άλλες χώρες της ΕΕ (όπου δεν υπολογίζεται η Εκπαίδευση, η Αυτοδιοίκηση, η Υγεία στο Δημόσιο), η χώρα μας στον δείκτη κατάταξης είναι στις τελευταίες θέσεις.