Κυβέρνηση: Στόχος να κερδίσουμε τους νοικοκυραίους
Την ανασφάλεια που αισθάνεται κυρίως εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης ο μέσος Έλληνας και το χάος που επισείεται στην περίπτωση ακυβερνησίας με τη διενέργεια πρόωρων εκλογών υπογραμμίζει σε κάθε ευκαιρία η κυβέρνηση, επιδιώκοντας τη συσπείρωση των οπαδών της.
Η πολιτική υπέρ των φιλήσυχων πολιτών, των νοικοκυραίων, ελπίζει η κυβέρνηση να πιάσει, κυρίως διότι από την κατηγορία αυτή των ψηφοφόρων προέρχεται η απόλυτη πλειοψηφία εκείνων που θεωρούν καταλληλότερο για την πρωθυπουργία τον Κ. Καραμανλή από τον Γ. Παπανδρέου. Έτσι παίζεται ταυτόχρονα το χαρτί του ολιγότερο θιγομένου από τη φθορά πρωθυπουργού ως καταλληλότερου να αντιμετωπίσει την επερχόμενη κρίση.
Δεύτερο «ανάχωμα»
«Μαξιλάρι» στην τακτική αυτή, ένα δεύτερο «ανάχωμα», είναι η όλο και περισσότερο προβαλλόμενη τακτική της συνεργασίας μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Ένα μικρό αλλά αξιοσέβαστο ποσοστό ψηφοφόρων θεωρεί ότι «εδώ που φθάσαμε», στην απόλυτη οικονομική κρίση, και με το διεθνές περιβάλλον να μη βοηθά την καθ’ όλα καταρρέουσα ελληνική οικονομία, το μόνον που μένει είναι η συνεργασία των δύο κομμάτων εξουσίας.
Σε πρώτο στάδιο πάντως θα αναδειχθεί η αδυναμία, όπως τονίζουν στην κυβέρνηση, της έλλειψης συγκεκριμένων προτάσεων από το ΠΑΣΟΚ για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.
Σε δεύτερο στάδιο η Νέα Δημοκρατία θα απευθυνθεί στους ψηφοφόρους της. Για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολύ καιρό αισθάνονται, τόσο στη Ρηγίλλης όσο και στο Μαξίμου, ότι απαιτείται να απευθυνθούν στους ψηφοφόρους τους. Ότι δηλαδή χωρίς αυτούς δεν υπάρχει περίπτωση να πετύχουν οτιδήποτε. Πρόκειται στην ουσία για επιστροφή στην πελατεία της Νέας Δημοκρατίας, στους συντηρητικούς εκείνους ψηφοφόρους που συσπειρώνουν τη βάση και συγχρόνως εκείνους από τους οποίους προερχόταν μέχρι σήμερα η εντονότατη κριτική για τα λάθη και τις παραλείψεις της κυβέρνησης. Για τον λόγο αυτό και καταργείται από το σκεπτικό της κυβέρνησης η «κοινωνική αναλγησία». Η κυβέρνηση κάνει τα πάντα για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την κρίση χωρίς να θίξει αυτήν ακριβώς την εκλογική της πελατεία, δηλαδή τους νοικοκυραίους που επιχειρούν να τα βγάλουν πέρα μέσα σε ένα πολύ δύσκολο, ασφυκτικό σχεδόν όσον αφορά τις οικονομικές παραμέτρους, περιβάλλον.
Η εντολή που έχει δοθεί από το Μαξίμου είναι σαφής: Θα επιχειρηθεί με διάφορα μέτρα, ακόμη και της τελευταίας στιγμής, να αισθανθούν ασφάλεια οι νοικοκυραίοι, να αισθανθούν ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται γι’ αυτούς.
Ζήτημα εμπιστοσύνης
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση επιδιώκει αυτή η «πολιτική στοχοποίηση» των νοικοκυραίων να έχει ως αποτέλεσμα και την περιχαράκωσή τους, την ταύτισή τους δηλαδή με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Πρόκειται για φιλόδοξο σχεδιασμό που για να επιτύχει θα πρέπει:
Πρώτον να νιώσουν οι νοικοκυραίοι, που αποτελούν και το μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού, ότι η κυβέρνηση ταυτίζεται με την καθημερινή τους ασφάλεια και ότι δεν είναι ανάλγητη.
Δεύτερον ότι η ηρεμία και η τάξη που αναζητείται εκπροσωπείται μόνον από τη φιλελεύθερη παράταξη και ότι το ΠΑΣΟΚ δεν εκπροσωπεί τους νοικοκυραίους.
Τρίτον τα μέτρα που θα ληφθούν να ανακουφίσουν τη μεγάλη αυτή τάξη των οικογενειαρχών.
Σημειώνεται ότι όλες σχεδόν οι μετρήσεις της κοινής γνώμης συμπεραίνουν πως η κυβέρνηση έχει απολέσει μεγάλο μέρος της εμπιστοσύνης των νοικοκυραίων, εκείνων που δεν επιθυμούν καθημερινές αναταραχές στη ζωή τους, είτε αυτές προέρχονται από άνομες πράξεις και αναταράξεις κοινωνικές, είτε από αποφάσεις που σχετίζονται με τον νευραλγικό χώρο της αγοράς και της οικονομίας.
Θα πρόκειται πάντως για άθλο εάν κατορθώσει η κυβέρνηση να επαναφέρει στους κόλπους της τους νοικοκυραίους… Υπογραμμίζεται ότι ένα πολύ μεγάλο μέρος των αναποφάσιστων ψηφοφόρων ανήκει ακριβώς σ’ αυτόν τον χώρο. Και πολύ λίγο μπορεί να ερμηνεύσει κανείς τις προθέσεις τους, αφού ζουν και αντιδρούν «βουβά», χωρίς να εκδηλώνονται με κραυγές…