ΚΚΕ: Αποτελεσματικότητα και αύξηση των μελών
Το τέλος μιας μακράς και επιτυχημένης κομματικής διαδικασίας σηματοδοτεί η λήξη των εργασιών του 18ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, με την εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής (που στη συνέχεια θα εκλέξει την ηγεσία) και την έγκριση, με συντριπτική πλειοψηφία, των σχετικών πολιτικών ντοκουμέντων.
Η ηγεσία του Περισσού έχει κάθε λόγο να εκτιμά ότι το συνέδριο πέτυχε τους σκοπούς του, αφού κατά τον απολογισμό που παρουσιάστηκε στις προσυνεδριακές διαδικασίες πήρε μέρος το 72% των κομματικών μελών, ενώ το 17% ήταν δικαιολογημένα απόντες και το 11% αδικαιολόγητα.
Οι θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής για τον απολογισμό της δράσης του κόμματος από το προηγούμενο συνέδριο υπερψηφίστηκαν από τα κομματικά μέλη και μόλις το 0,15% των μελών ψήφισαν κατά και το 0,30% λευκό. Για δε το δεύτερο θέμα που αφορούσε την αποτίμηση της δράσης του σοσιαλισμού στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, πήρε μέρος το 73% των μελών του κόμματος και οι σχετικές θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής ψηφίστηκαν επίσης με συντριπτικό ποσοστό, αφού κατά τάχθηκε μόνο το 0,35% και λευκό ψήφισε το 0,61%.
Βέβαια, κατά την προσυνεδριακή διαδικασία κατατέθηκαν και σημαντικές κριτικές παρατηρήσεις για τη δουλειά των κομματικών οργάνων, τις οποίες η νέα Κεντρική Επιτροπή θα λάβει υπόψη της και θα προχωρήσει σε σχετικές αναπροσαρμογές προκειμένου το στελεχικό δυναμικό να γίνει πιο αποτελεσματικό στη δράση του.
Στις αδυναμίες που αναγνωρίζει και η ίδια η απερχόμενη Κεντρική Επιτροπή συγκαταλέγεται η πορεία της κομματικής οικοδόμησης τόσο στους ρυθμούς στρατολόγησης μελών από την εργατική τάξη όσο και στην ανάπτυξη εργατικών στελεχών και ιδιαίτερα γυναικών. Εκτιμάται πάντως ότι η κατάσταση έχει καλυτερέψει, σε σχέση με το προηγούμενο συνέδριο, αφού κατά τα τελευταία τρία χρόνια το ΚΚΕ είχε συνολική αύξηση των κομματικών του δυνάμεων, ενώ προχώρησε και η οργανωτική αναδιάταξη των κομματικών οργανώσεων. Σημαντική ήταν και η αύξηση του ποσοστού των γυναικών κατά 4,5%, ενώ επήλθε και σοβαρή ανανέωση του κομματικού δυναμικού, αφού το 37,2% των κομματικών μελών εντάχθηκαν σε αυτό μετά την εσωκομματική κρίση του 1990-91. Αύξηση υπήρξε και στο ποσοστό των εργατοϋπαλλήλων στον ιδιωτικό τομέα κατά 2,3%, το ποσοστό των αυτοαπασχολουμένων κατά 2,3% και στο ποσοστό των φοιτητών- σπουδαστών κατά 1,90%. Αντίθετα, μείωση υπήρξε στους συνταξιούχους και στις νοικοκυρές κατά 1,45%.
Στα αξιοσημείωτα του 18ου Συνεδρίου είναι η συμμετοχή πάνω από 90 ξένων κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, καθώς και το γεγονός ότι στην έναρξή του δεν υπήρξε χαιρετισμός από εκπροσώπους των άλλων κομμάτων αλλά μόνο από τον πρόεδρο της Βουλής Δ. Σιούφα.
Και σε αυτό το συνέδριο συνεχίστηκε η παράδοση που θέλει οι εργασίες του να είναι κλειστές στον Τύπο, εκτός από την πανηγυρική έναρξη των εργασιών. Ο κάθε σύνεδρος έκανε, με δική του πρωτοβουλία, μια περίληψη της ομιλίας του, την οποία έδινε στη συνέχεια για δημοσίευση στον «Ριζοσπάστη».
Δικαιολογώντας αυτήν την κλειστή διαδικασία, η Αλέκα Παπαρήγα είπε ότι δεν έχει να κάνει με την περιφρούρηση των εργασιών του Συνεδρίου, αλλά με την περιφρούρηση της σοβαρότητας των εργασιών του. Τόνισε συγκεκριμένα: «Άλλο πράγμα είναι να μιλάς μπροστά στην τηλεόραση. Θα κοιτάξεις πώς στέκεσαι, τι κάνεις. Ενώ έτσι θα μιλήσεις πιο αυθόρμητα, δεν θα διαλέξεις τη λέξη, θα πεις αυτό που αισθάνεσαι». Πρόσθεσε βέβαια ότι μπορεί κάποιος να θέλει να πει κάτι και αυτό να μη θέλει να δημοσιοποιηθεί, ενώ κάποια στιγμή μπορεί το ίδιο Συνέδριο, για λόγους περιφρούρησης των εργασιών, να μη δημοσιοποιήσει κάποια πράγματα, αφού όπως είπε η κ. Παπαρήγα, «δεν ζούμε σ’ έναν αγγελικό κόσμο».