ΕΓΩ Ή ΑΥΤΟΣ

Εκεί ακριβώς εστιάζεται και η στρατηγική του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος εκτιμά πως απʼ το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα κριθεί συνολικά η πορεία προς τις επόμενες εθνικές εκλογές, καθώς και ποιος θα πορευτεί σʼ αυτές με αβαντάζ και ποιος θα έχει τις πρωτοβουλίες τον –κρίσιμο– Μάρτη του ʼ10.

Έτσι, σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες μας, ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του θα καταστήσουν τις ευρωεκλογές μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση και θα προβάλουν τα εξής διλήμματα:

• «Ποιον επιλέγετε, εμένα ή τον Γ. Παπανδρέου;»

• «Τι επιλέγετε, σοβαρότητα και υπευθυνότητα ή ανευθυνότητα και τυχοδιωκτισμούς;»

Ο Κ. Καραμανλής και το επιτελείο του εκτιμούν ότι αυτή τους η στρατηγική αντικειμενικά ευνοείται και απʼ τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, που μπορεί μεν να εμφανίζουν το ΠΑΣΟΚ σταθερά μπροστά και μάλιστα με διαφορά ευδιάκριτη, ωστόσο:

1. Εμφανίζουν επίσης σταθερά τον Καραμανλή προηγούμενο του Παπανδρέου σε πρωθυπουργικά και ηγετικά χαρακτηριστικά.

2. Δείχνουν πως η μεγάλη πλειοψηφία του λαού (περίπου 65%) δεν θέλει πρόωρες εκλογές, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος (απόρριψης των πρόωρων εκλογών) είναι και ένας στους τρεις ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.

3. Τεκμηριώνουν μια τάση συναινετική, κυρίως για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αλλά και σε άλλα σοβαρά θέματα, όπως η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η Παιδεία, η Υγεία.

Σʼ αυτά τα πλαίσια θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η εικόνα που επιμελέστατα προβάλλει την τελευταία περίοδο ο Κ. Καραμανλής, δηλαδή η εικόνα του σοβαρού και συναινετικού ηγέτη, σε αντίθεση με τον βασικό του αντίπαλο, τον Γ. Παπανδρέου, τον οποίο η κυβερνητική επικοινωνία εμφανίζει σαν «πολωτικό», «ανεύθυνο», μη έχοντα σχέδιο και πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και την έξοδο απʼ αυτήν.

Είναι δε χαρακτηριστική η στάση του εκπροσώπου της κυβέρνησης Ευάγγ. Αντώναρου, ειδικά τις τελευταίες ημέρες, στάση αφενός συναινετική σχετικά με την προσέγγιση των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα, αφετέρου εντονότατα επικριτική και προσωπικά εναντίον του Γ. Παπανδρέου και εναντίον της αξιωματικής αντιπολίτευσης και συγκεκριμένων στελεχών της.

Είναι λοιπόν σαφές ότι ο Καραμανλής θα πάει στις ευρωεκλογές του Ιούνη με επικοινωνιακά και πολιτικά όπλα τη σύγκριση ανάμεσα σʼ αυτόν και τον Γ. Παπανδρέου, συνεπώς μεταφέροντας στο «γήπεδο» της προσωπικής μονομαχίας την αντιπαράθεση για τη σοβαρή και συναινετική αντιμετώπιση της κρίσης στην οικονομία, με στόχο ή την ήττα με τη μικρότερη δυνατή διαφορά ή ακόμα και –αν αυτό καταστεί εφικτό– μια οριακή έστω νίκη ή… «ισοπαλία».

ΑΝ το πετύχει αυτό, τότε εκτιμά ότι οι πρωτοβουλίες στην πορεία προς τον Μάρτη του 2010 θα ανήκουν σʼ αυτόν, ενώ πρόβλημα θα αντιμετωπίσει ο Γ. Παπανδρέου.

ΑΝ δεν το πετύχει, τότε απλώς θα ποντάρει στον… χρόνο που απομένει μέχρι τον κρίσιμο Μάρτη…

Επίσης, σε κάθε περίπτωση θα επενδύσει στα μέτρα που έχει λάβει και στα όσα θα λάβει η κυβέρνηση για την έξοδο απʼ τη μεγάλη οικονομική κρίση, αξιοποιώντας και τη γενικά θετική αντιμετώπισή τους απʼ τον κοινοτικό Επίτροπο Χ. Αλμούνια.

Tην εικόνα του υπεύθυνου και συναινετικού πολιτικού ηγέτη θα την εκπέμψει ο πρωθυπουργός και μετά τις συναντήσεις που θα έχει με τους πολιτικούς αρχηγούς (μετά την Καθαρά Δευτέρα), εκτιμώντας μάλιστα ότι οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί και ιδίως ο Γ. Παπανδρέου θα βγάλουν μια εικόνα «επιθετική», μη συναινετική, μια εικόνα δηλαδή που θα μπορεί να καταγγελθεί…

Έκπληξη

οι «διπλές εκλογές»;

Εδώ ακριβώς, σʼ αυτό το κρίσιμο σημείο, υπεισέρχονται και τα (συνήθη…) σενάρια, σύμφωνα με τα οποία τότε, και αξιοποιώντας την έλλειψη συναίνεσης, ο Κ. Καραμανλής μπορεί και να δημιουργήσει τις πολιτικές-επικοινωνιακές συνθήκες για τις λεγόμενες «διπλές εκλογές», δηλαδή τη διεξαγωγή παράλληλα ευρωεκλογών και εθνικών εκλογών.

Πράγματι, οι διπλές εκλογές τον Ιούνιο συνεχίζουν να αποτελούν έναν… πειρασμό για ορισμένα κυβερνητικά στελέχη, υπό την προϋπόθεση βέβαια να έχει ανακάμψει μέχρι τότε η ΝΔ στις δημοσκοπήσεις.

Μάλιστα για έναν τουλάχιστον εξ αυτών, τον Γ. Σουφλιά, οι διπλές εκλογές είναι μια ανοιχτή πρόκληση για την κυβέρνηση και προσωπικά τον Καραμανλή.

Αλλά εκτός απʼ τον υπέρμαχο του σεναρίου των διπλών εκλογών, Γ. Σουφλιά, υπάρχουν δύο άλλα στελέχη, επίσης εκ των προνομιακών συνομιλητών του πρωθυπουργού, οι Δημ. Σιούφας και Πρ. Παυλόπουλος, που είναι κατά των διπλών εκλογών τον Ιούνιο και τάσσονται, αντίθετα, υπέρ του «να τα δώσει όλα» η κυβέρνηση για τις ευρωεκλογές, προκειμένου να ανακτήσει την πολιτική υπεροπλία και να δώσει την τελική, αποφασιστική μάχη τον Μάρτη του 2010.

Όταν ρωτήσαμε στενό συνεργάτη του Κ. Καραμανλή για τις –τελικές– προθέσεις του πρωθυπουργού, μας απάντησε ότι θα ήταν έκπληξη αν πήγαινε σε πρόωρες εκλογές, έστω και με τη μορφή των διπλών εκλογών τον Ιούνη. Πρόσθεσε ωστόσο και το «εκτός μεγάλου απροόπτου»…

Πάντως, βαρίδι για την προσδοκία ανάκαμψης της ΝΔ φαίνεται να αποτελεί η ηττοπάθεια, που τείνει να καταστεί μόνιμο φαινόμενο στους κόλπους του κυβερνώντος κόμματος. Ηττοπάθεια, ας σημειωθεί, που εντάθηκε με τα πρόσφατα «επεισόδια» που προκάλεσε με τις δηλώσεις του ο βουλευτής Γ. Μανώλης…

Κι αν η ανάκαμψη δεν έρθει και μάλιστα σύντομα, τότε όλα τα σενάρια θα αποδειχθούν απλώς ασκήσεις επί χάρτου!