αμυντικά θέματα

• Δεν ξέρω ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετεί αυτή η δήλωση.
• Ο Ν. Π. (έχει διπλή υπηκοότητα) υπερηφανευόταν τις προάλλες, ως αμερικανός πολίτης, ότι είναι ένας από αυτούς που ανέδειξαν διά της ψήφου τους τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα. Καιρός είναι να αναδείξει και τον Έλληνα…
• Έχουμε μια ωραία πρόταση: Η ορκωμοσία του να γίνει πάνω στο υποβρύχιο που γέρνει ή σε μια από τις γηραιές φρεγάτες που εκσυγχρονίσθηκαν ή σ’ ένα υδροπτέρυγο ZUBR, από αυτά που είναι αραγμένα και ακίνητα στον ναύσταθμο. Να υπερίπταται, ακόμη, σμήνος ελικοπτέρων ΝΗ-90, τα οποία αγοράστηκαν σε διπλή τιμή από αυτήν των Φινλανδών.
• Προσκεκλημένοι, ασφαλώς, να είναι όλοι οι «νταβατζήδες» των οπλικών συστημάτων που αγοράστηκαν επί της ένδοξης οκταετίας Σημίτη.
Εκπαίδευση σε στρατιωτικές σχολές
• Οι πάντες γνωρίζουν ότι προορισμός και λόγος λειτουργίας των στρατιωτικών σχολών είναι η δημιουργία ηγετών. Η στρατιωτική σχολή παράγει ή επιχειρεί να παράγει ηγέτες και όχι καθηγητές χοροδιδασκαλείων. Δεν είναι κολέγια του Ίτον ή της κυρίας Λολότας.
• Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου η εκπαίδευση στις στρατιωτικές σχολές είναι σκληρή, μάλιστα τα όρια της «σκληρότητας» αναφέρονται σαφώς στους κανονισμούς λειτουργίας της καθεμιάς.
• Υπάρχει για τους ενδιαφερόμενους και ένα πόνημα του διαπρεπούς τούρκου δημοσιογράφου Μεχμέτ Αλί Μπιράντ, με τίτλο «Μάλιστα κ. διοικητά» (Εκδόσεις Φλώρος 1990), στο οποίο περιγράφεται η εκπαίδευση στελεχών στη γείτονα. Έπρεπε ήδη να διδάσκεται στις στρατιωτικές σχολές και να μελετάται από τα επιτελεία.
• Το να βγαίνουν, λοιπόν, ανεύθυνοι και λαϊκιστές και να αφηγούνται ανοησίες για τη σκληρότητα της εκπαίδευσης στα παραγωγικά σχολεία των ελληνικών ΕΔ, είναι τουλάχιστον ανεγκέφαλο ή ακουσίως προβοκατόρικο.
Η επιστροφή
της γηραιάς κυρίας…
• Στο θέατρο της οδού Κεφαλληνίας γιορτάζεται, εντός των ημερών, η 100ή παράσταση του έργου του Φρίντριχ Ντίρενματ Η επιστροφή της γηραιάς Κυρίας, με τους έξοχους Αρβανίτη – Φέρτη.
• Στο υπουργείο Άμυνας γιορτάζεται με σαμπάνιες και χαβιάρι η θριαμβευτική επιστροφή του… γηραιού κυρίου Λιακουνάκου. Κόκκινα χαλιά έστρωσαν…
• Σύμπαν το υπουργείο και τα επιτελεία και ορδές κυπταυχένων λαμογιών, σπεύδουν να τακτοποιήσουν τις υποθέσεις του. Παλιές και καινούργιες…
• Το υπουργείο της διαφάνειας και της αποστροφής των «οπλάδων» κάνει ό,τι μπορεί να διανοηθεί μια σατανική φαντασία, όλα τα κόλπα, για να κουκουλώσει το μέγα σκάνδαλο του ηλεκτρονικού πολέμου. Ενός ανύπαρκτου προγράμματος, για το οποίο δόθηκαν 80 δισ. δρχ. ως προκαταβολή από τον κ. Άκη, την ημέρα που εγκατέλειπε το ΥΕΘΑ. Του τη χαρίζουν… Ούτε ποινικές ρήτρες, ούτε εκπτώσεις γνωρίζουν οι αφέντες…
• Κάνουν ό,τι μπορούν να κουτσουρέψουν τις προδιαγραφές των πυρομαχικών των αρμάτων, ώστε να τις κόψουν «κοστούμι» στον επιστρέψαντα…
• Ενώ συστηματικά και μεθοδευμένα θάπτουν, κυριολεκτικά, τους φακέλους των αντισταθμιστικών άλλων, προωθούν ταχύτατα εκείνους που ενδιαφέρουν τον κ. Θ.Λ. (π.χ. ΝΗ-90).
• Έσπευσαν να επιταχύνουν τις διαδικασίες διάθεσης 300 εκατ. ευρώ (προκαταβολή 90 εκατ. ευρώ) για τον εκσυγχρονισμό των πυραυλακάτων Vosper που αντιπροσωπεύονται από τον ίδιο.
• Τελικά, βλέπουμε σήμερα να επαναλαμβάνεται το φαινόμενο Σημίτη – Άκη. Ένας πρωθυπουργός, να αφήνει τα τρωκτικά να χορεύουν. Ο Καραμανλής δεν μπορεί να ελέγξει το υπουργείο του; Γιατί;
Ο κύκλος Άμυνας του ΠΑΣΟΚ
• Τους αναφέραμε στο προηγούμενο.
• Αυτοί που τον αποτελούν, δυστυχώς, δεν μπορούν να ασκήσουν έλεγχο στο ευάλωτο και αμαρτωλό ΥΕΘΑ. Τι περιμένουμε να κάνει δηλαδή η κ. Βάσω Παπανδρέου, που είχε υπογράψει όλες τις αμαρτωλές συμβάσεις εξοπλισμών του Σημίτη;
• Τι να πει για το υποβρύχιο που γέρνει, για το αίσχος του θαψίματος του ηλεκτρονικού πολέμου, για τον εκσυγχρονισμό των γηραιών φρεγατών, για την υπερκοστολόγηση των ΝΗ-90; Όλα φέρουν την υπογραφή της… Και ο κ. Καρχιμάκης με τις γνωστές καρχιμακιές…
• Με ευχάριστη έκπληξη είδα προχθές να μπαίνει ορμητικά στον χώρο της Άμυνας, μ’ ένα μπαράζ 3 τεκμηριωμένων ερωτήσεων (ελικόπτερα «Απάτσι», απευθείας ανάθεση οπλικών συστημάτων, ταφή αντισταθμιστικών) ένας έντιμος πολιτικός, ο Νάσος Αλευράς, που έχει απομονωθεί όμως από τον Γιωργάκη, μαζί με τον Αλέκο Παπαδόπουλο. Είναι εκτός κύκλου, αμφότεροι, αλλά εντός ουσίας και σοβαρότητας.