Συναίνεσε ο Μαυρίδης να ανοιχθούν οι λογαριασμοί του στην Ελβετία!

Πρόκειται για τον Πρόδρομο Μαυρίδη, που μέχρι και τον Απρίλιο του 2006 ήταν γενικός διευθυντής Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής στη Siemens. Ο κ. Μαυρίδης, ύστερα από 18 χρόνια στην εταιρεία, αποχώρησε τότε με επίσημη αιτιολογία τις αλλαγές που υπαγόρευε ο «γάμος» με τη Νokia όσον αφορά τις αρμοδιότητες στελεχών. Μόνο που η αλήθεια ήταν διαφορετική. Διαχειρίσθηκε μαζί με τον τότε διευθύνοντα σύμβουλο της Siemens Ελλάς Μιχάλη Χριστοφοράκο (που κατείχε αυτήν τη θέση από το 1997) το «μαύρο ταμείο» των 100 εκατ. ευρώ, που χρησιμοποιήθηκε για τις μίζες σε πολιτικούς και κρατικούς αξιωματούχους, προκειμένου η Siemens να εξασφαλίσει σημαντικές συμβάσεις. Μάλιστα από τα χρήματα που εισέπραξε ο ίδιος για τον κόπο του, κατασχέθηκαν ήδη 56 εκατ. ελβετικά φράγκα από τους λογαριασμούς που είχε στο Λιχτενστάιν και από κει ενημερώθηκαν οι ελβετικές αρχές και τα δέσμευσαν με την κατηγορία του ξεπλύματος μαύρου χρήματος.

Στο… πραιτώριο ο Χριστοφοράκος

Στο μεταξύ, σύμφωνα με έγκυρες δικαστικές πηγές, πολύ σύντομα θα περάσει την πόρτα του ανακριτή για να απολογηθούν, με ό,τι για τη συνέχεια σημαίνει αυτό, οι πρωταγωνιστές του χρηματισμού πολιτικών και κομμάτων. Με πρώτο και καλύτερο τον κ. Χριστοφοράκο, που ο ίδιος έχει ομολογήσει ότι έδωσε εκατομμύρια σε πολιτικούς. Τώρα ήρθε η ώρα να πει σε ποιους και να εγκαταλείψει τις δεξιώσεις και τις διασκεδάσεις.

Και όπως φαίνεται, θέλει δεν θέλει θα ανοίξει το στόμα του, μόλις από τα χλιδάτα γραφεία και τα πολυτελή αυτοκίνητα βρεθεί πίσω από τα κάγκελα του Κορυδαλλού. Και ας μην ελπίζει ότι αυτοί που κρατάει θα του εξασφαλίσουν την ασυλία. Γιατί υπάρχουν και δικαστές. Χαρακτηριστικό της αλαζονείας του ήταν το δημοσίευμα της Γιάννας Παπαδάκου στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» με τίτλο «Απειλεί να τους πάρει μαζί του», στο οποίο ο κ. Χριστοφοράκος χρησιμοποιεί τη φράση του Σαμψών «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων», απειλώντας προς κάθε κατεύθυνση: «Αυτός είναι ο λογαριασμός μου σε ελβετική τράπεζα. Ανοίξτε τον και αποκαλύψτε όλα τα πρόσωπα με τις δημόσιες θέσεις που έλαβαν χρήματα… Εγώ δεν προτίθεμαι να μπλοκάρω τη διαδικασία…», λέει χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο κ. Χριστοφοράκος «έχει πάρει διαβεβαιώσεις σε μυστικές συναντήσεις ότι η υπόθεση θα κλείσει από δικαστικό συμβούλιο»!

Πάντως φαίνεται ότι ο δρόμος για την πλήρη διαλεύκανση των διαδρομών του μαύρου χρήματος της Siemens θα είναι μακρύς. Σύμφωνα με τους νομικούς που γνωρίζουν από παρόμοιες υποθέσεις, εάν υπάρξει συναίνεση των εμπλεκομένων για το άνοιγμα των λογαριασμών τους, τότε αυτό μπορεί να γίνει και χωρίς δικαστική απόφαση των ελβετικών δικαστηρίων. Σε διαφορετική περίπτωση, «μην περιμένετε πριν από τον Ιούνιο δικαστική απόφαση».

Αιχμές Τσουκάτου κατά ΠΑΣΟΚ

Με βολές κατά του ΠΑΣΟΚ («με εξίσωσε με περιπτώσεις άλλων προσώπων, επιχειρώντας να αποστασιοποιηθεί για ευνόητους λόγους»), ο Θεόδωρος Τσουκάτος, επικαλούμενος νομικά επιχειρήματα και την αρχειοθέτηση της υπόθεσης της λιβεριανής εταιρείας Mayo, προσέφυγε στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών της Αθήνας, ζητώντας άρση της διάταξης του δ’ ειδικού ανακριτή, βάσει της οποίας δεσμεύθηκαν οι λογαριασμοί του εξαιτίας της εμπλοκής του στην υπόθεση Siemens (για το 1 εκατ. γερμανικά μάρκα από τα «μαύρα ταμεία» του γερμανικού κολοσσού στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ).

Ο κ. Τσουκάτος θεωρεί νόμιμη την προέλευση αυτών των χρημάτων και υποστηρίζει ότι τα παρέδωσε στο ΠΑΣΟΚ. Τονίζει μάλιστα ότι θέτει ο ίδιος στη διάθεση της Δικαιοσύνης τους τραπεζικούς του λογαριασμούς, αλλά και τους λογαριασμούς συγγενικών του προσώπων, είτε τηρούνται στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Γι’ αυτό παρέχει, όπως είπε, «ανέκκλητη συμβολαιογραφική πληρεξουσιότητα».

Στην προσφυγή του ο κ. Τσουκάτος αναφέρεται στην υπόθεση Mayo και υποστηρίζει ότι τα πραγματικά περιστατικά είναι ταυτόσημα και οι υποθέσεις συναφείς, ωστόσο «η μία τέθηκε στο αρχείο, ενώ η άλλη, που αφορά εμέ, καταλήγει σε άσκηση ποινικής δίωξης για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος».

Ο κ. Τσουκάτος αφήνει αιχμές και σε βάρος της Δικαιοσύνης, λέγοντας ότι «χρησιμοποιεί στην κρίση της διαφορετικά μέτρα και σταθμά». Επαναλαμβάνει δε ότι «ήταν καθιερωμένο επί πολλές δεκαετίες να λαμβάνουν τα πολιτικά κόμματα χρηματοδοτήσεις μεγάλων ποσών από χρηματοδότες που δεν ήθελαν δημοσιότητα. Ήταν και παραμένει πραγματικότητα πως τα εκλογικά έξοδα πάντοτε υπερέβαιναν τα επίσημα έσοδα των κομμάτων».

Ως προς το νομικό σκέλος της επιχειρηματολογίας του υποστηρίζει ότι η σε βάρος του ανακριτική διάταξη εκδόθηκε βάσει του νόμου για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα. «Τα χρήματα που πέρασαν από τους τραπεζικούς μας λογαριασμούς από το 1999 μέχρι σήμερα δεν έχουν καμία σχέση με την τέλεση αδικήματος», αναφέρει, τονίζοντας ότι το ποσό του 1 εκατ. μάρκων προέρχεται από τη Siemens Γερμανίας και ως εκ τούτου «αποτελεί προϊόν νομίμων δραστηριοτήτων».