Γιάννης Αγγέλου: ΤΟ «ΑΜΟΡΤΙΣΕΡ» ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Από το 1986, που ο Κ. Καραμανλής αποφάσισε να πολιτευτεί, μέχρι και σήμερα, στο Μέγαρο Μαξίμου, πλάι του συναντάς την ίδια αινιγματική φυσιογνωμία: τον διευθυντή του Πολιτικού του Γραφείου Γιάννη Αγγέλου. Ο 59χρονος δικηγόρος, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, μια φιλοδοξία δείχνει να έχει μαζί με τη σύντροφο της ζωής του την Αλεξάνδρα: Να «υπηρετεί» με πίστη και αφοσίωση τον Κώστα Καραμανλή, προκειμένου ο πρωθυπουργός να φέρει σε πέρας τα σχέδια και τα οράματά του για την πατρίδα μας. Έτσι ο Γιάννης Αγγέλου χειρίζεται αρκετά από τα πιο «λεπτά και σοβαρά» θέματα του κράτους, ενώ και η σύζυγός του είναι η ιδιαίτερα γραμματέας του πρωθυπουργού, δηλαδή ο άνθρωπος «που βλέπει και ενίοτε ακούει τα πάντα». Η Αλεξάνδρα άλλωστε ήταν και ιδιαίτερα γραμματέας του πατέρα του πρωθυπουργού μας (του κυρ Αλέκου).
Ο Γιάννης Αγγέλου δεν δίνει συνεντεύξεις, δεν αρθρογραφεί και δεν μετέχει στα κομματικά όργανα. Είναι η «σκιά» του Κ. Καραμανλή και μάλιστα μετά και την αποχώρηση του Θ. Ρουσόπουλου από το Μέγαρο Μαξίμου «φορτώθηκε» πρόσθετη δουλειά, παρά την επιβάρυνση της υγείας του… (νοσηλεύθηκε στο «Ερρίκος Ντυνάν» ακριβώς πριν από έναν χρόνο με πνευμονία, αλλά ούτε σκέψη για να ξεκουραστεί…). Ο ίδιος δεν μιλά για τον εαυτό του, αλλά και οι ελάχιστοι που θα μπορούσαν να μιλήσουν γι’ αυτόν –όπως π.χ. ο αδελφός του Θανάσης– το αποφεύγουν… Γιατί και ο Γιάννης Αγγέλου δεν θέλει να μιλάει για τη δουλειά του (!) ούτε να συζητά πληροφορίες για υποθέσεις που γνωρίζει ή χειρίζεται. Λέγεται πως πριν από τα Χριστούγεννα ο αδελφός του έκανε το… λάθος μεταξύ σοβαρού και αστείου να τον ρωτήσει «τι γίνεται, ρε Γιάννη, με εκείνον τον ανασχηματισμό… Θα γίνει;». Η απάντησή του ήταν κοφτή: «Δεν περίμενα από σένα ότι θα έκανες τέτοια ερώτηση»! Και φυσικά κάθε συζήτηση περί πολιτικής ή υποθέσεων που άπτονται πρωθυπουργικών χειρισμών κομμένη…
Κι όμως ο Γιάννης Αγγέλου είναι από το 2004 μέχρι και σήμερα επί της ουσίας το Νο2, με την πραγματική έννοια άσκησης της εξουσίας, αφού όλοι γνωρίζουν ότι μιλά και ακούει «στο όνομα του πρωθυπουργού». Και φυσικά ξέρουν ότι μεταφέρει τις εντολές του. Μένει πίσω από τις κουίντες, δεν έχει φιλοδοξίες για βουλευτής ή υπουργός, γι’ αυτό και δεν αποτελεί στόχο των «δελφινομαχαιρωμάτων». Πολύ περισσότερο που όλοι του αναγνωρίζουν τη στωικότητα που διαθέτει και την προσπάθεια που καταβάλλει, με όσες δυνάμεις έχει, να βοηθήσει τον πρωθυπουργό, χωρίς να ανακατεύεται «εκεί που δεν τον σπέρνουν». Κι αυτό το έχει καταφέρει…
Βέβαια του έχουν καταλογιστεί ατυχείς χειρισμοί υποθέσεων (π.χ. με τις υποκλοπές της Vodafone που χειρίσθηκε τον Γ. Κορωνιά, με το DVD της Τσέκου και τον «κομιστή Θέμο») ή λανθασμένες συμβουλές και παραλείψεις, όπως με την υπόθεση του Βατοπεδίου, για να αναφερθούμε σε ορισμένες υποθέσεις, άσχετα εάν είχε μεγάλη ή μικρή γνώση ή εμπλοκή… Και επίσης, επειδή σε αυτόν τηλεφωνούν οι υπουργοί όταν θέλουν κάτι από τον πρωθυπουργό –και αντίστροφαδίνονται οδηγίες προς… ναυτιλλομένους από τον Αγγέλου– εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι «ο Γιάννης τα ακούει όλα… ή αναγκάζεται να κατεβάσει καντήλια, παρότι είναι ήρεμος και μετρημένος άνθρωπος». Και πολλές φορές σπάει το κύμα πάνω του, προστατεύοντας τον πρωθυπουργό. Υπάρχουν βέβαια βουλευτές που παραπονιούνται ότι ο Αγγέλου δεν τους ανοίγει την πόρτα του Καραμανλή.
Πώς όμως προέκυψε αυτή η τόσο σημαντική και δυνατή σχέση εμπιστοσύνης Καραμανλή – Αγγέλου, που στην πολιτική δεν είναι και εύκολη; Στην ουσία ο Γ. Αγγέλου είναι σαν αδελφός με τον Κώστα Καραμανλή. Τον θεωρεί οικογένειά του… Όταν το 1981 (που ο Ανδρέας οδηγούσε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία για πρώτη φορά) ο Γ. Αγγέλου έπιασε δουλειά στην επιχείρηση του Αλέκου Καραμανλή στην οδό Βουλής 18, προφανώς δεν φανταζόταν τη συνέχεια… Τον προσέλαβε λοιπόν ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού και αδελφός του ιδρυτή της ΝΔ, του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Όταν επέστρεψε από τις ΗΠΑ, έχοντας πάρει το πτυχίο του, ο Κώστας Καραμανλής εγκαταστάθηκε στο γραφείο του πατέρα του. Δίπλα ήταν το γραφείο του Γ. Αγγέλου. Έκτοτε μέχρι και σήμερα, πάντα τα γραφεία τους, σε όποιον χώρο κι αν βρέθηκαν, είναι δίπλα δίπλα… Από την οδό Βουλής, στην οδό Πλουτάρχου, μετά στη Ρηγίλλης και τώρα στο Μαξίμου. Ο ίδιος πάντα έδειχνε μεγάλη ευαισθησία στα προβλήματα των συνανθρώπων μας, ειδικά των Ατόμων με Αναπηρία, και φρόντιζε να βρίσκει έναν τρόπο να βοηθήσει. Ποτέ δεν θα τον δείτε σε δεξιώσεις, «γκαλά», κότερα, εκδηλώσεις κ.λπ., παρά τον σωρό των προσκλήσεων που δέχεται ως διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του πρωθυπουργού. Το «πορτοκαλί» του τηλέφωνο συνήθως χτυπάει περισσότερες φορές από το διπλανό, του πρωθυπουργού. Υπουργοί, υφυπουργοί και κρατικοί αξιωματούχοι μπαινοβγαίνουν συνεχώς στο γραφείο του και το πρόγραμμα των ραντεβού που πραγματοποιούνται καθημερινά είναι το πιο βαρύ σε όλη την κυβέρνηση!
Άλλοι μιλάνε για τον «εγκέφαλο» της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή, ανεξαρτήτως σχήματος, και άλλοι για την… καρδιά της, που αν πάψει να «χτυπάει» η… ανακοπή θα είναι κοντά!
Γνωρίστηκαν μες στο γραφείο του πατέρα του πρωθυπουργού και δούλεψαν μαζί, αλλά η απορία είναι πώς «έδεσαν» και πολιτικά. Και σε ποια φάση; Ήταν το 1986 όταν ο νεαρός Κώστας αποφάσισε να πολιτευτεί στη Θεσσαλονίκη. Την επόμενη χρονιά, το 1987, κάνει την πρώτη, την «παρθενική» του πολιτική ομιλία στο «Ηλέκτρα Παλλάς» και ο Γιάννης Αγγέλου ήταν ο μοναδικός προσκεκλημένος του!
Το 1989, μαζί με τη σύζυγό του Αλεξάνδρα «μετακομίζουν» στη Θεσσαλονίκη για να βοηθήσουν τον Κώστα να εκλεγεί βουλευτής, όπως και έγινε… Είπαμε ότι η Αλεξάνδρα ήταν και γραμματέας του πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού.
Όχι μόνον αυτό. Στο γραφείο, στη Βουλής, όπου πήγε να εργαστεί ο Γ. Αγγέλου γνωρίστηκε με την Αλεξάνδρα, ερωτεύτηκαν και τους πάντρεψε ο πατέρας του πρωθυπουργού! Με άλλα λόγια, ο Κώστας με τον Γιάννη είναι κουμπάροι και «κάτι παραπάνω»… Αυτή η «αυτόνομη» σχέση απόλυτης εμπιστοσύνης που έχουν αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει αφορμή κομματικούς μηχανισμούς, πολιτικές αναρριχήσεις ή άλλες σκέψεις… Γι’ αυτό και δεν κινδυνεύει από καμία σκοπιμότητα. Ακόμη και από τυχαία γεγονότα ενδεχομένως…
Διηγούνται και μια ιστορία για εκείνη την πρώτη φορά, τον Ιούνιο του 1989, που εκλέχθηκε ο Κ. Καραμανλής βουλευτής. Ήταν παραμονή των εκλογών όταν διαπίστωσαν αργά το βράδυ ότι ο Γ. Αγγέλου ξενυχτάει «σταυρώνοντας» μόνος του ψηφοδέλτια. Τον βλέπει ο Καραμανλής και έκπληκτος ρωτάει: «Μα πού πήγε το επιτελείο μας;». «Πήγαν όλοι να ψηφίσουν στις Σέρρες», του απάντησε γελώντας η κυρία Αλεξάνδρα Αγγέλου, οπότε κάθισε και ο ίδιος μαζί τους να «σταυρώνει» ψηφοδέλτια!
Ύστερα από 8 χρόνια, το 1997, ο Κ. Καραμανλής έγινε πρόεδρος της ΝΔ. Στη Ρηγίλλης, από την πρώτη ημέρα, πήρε στο διπλανό γραφείο τον Αγγέλου. Φυσικά όλοι τον κοίταζαν με… μισό μάτι. Ποτέ δεν έγινε –είναι η αλήθεια– αποδεκτός από τον κομματικό μηχανισμό της ΝΔ. Μόνο που αυτό δεν τον ενδιέφερε καθόλου… Εάν δεν είχε την πλήρη και αμέριστη στήριξη του Κ. Καραμανλή «θα τον είχαν φάει λάχανο»… όπως χαρακτηριστικά λεγόταν…
Βέβαια είχε «δέσει» καλά με Ρουσόπουλο – Αδριανό και, με τον Κ. Καραμανλή «ομπρέλα», τα «σκάγια» δύσκολα μπορούσαν να τον πλήξουν (πού να τον βρουν άλλωστε;). Άνθρωπος των «ειδικών αποστολών», γνωρίζει να κινείται στο… σκοτάδι! Εκτός όταν πάει στο… γήπεδο. Συνήθως θα τον βρεις σε όλους τους εντός έδρας αγώνες του Παναθηναϊκού (πράσινα τα αισθήματα…) παρέα με τον πρόεδρο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου σήμερα, Άγγελο Φιλιππίδη. Προφανώς είναι από τις λίγες (δημόσιες)… παρεκτροπές που επιτρέπει στον εαυτό του…
Το γεγονός επίσης ότι από το 1997 μέχρι και σήμερα έχει κάνει μόνο ένα ταξίδι με τον Κ. Καραμανλή στο εξωτερικό, κι αυτό στο Στρασβούργο, υπογραμμίζει ότι ούτε και οι… απέξω έχουν πρόσβαση στον διευθυντή του πρωθυπουργού. Γενικά πάντως δεν ταξιδεύει…
Αλλά και να ήθελε, πού να προλάβει… Είναι αυτός που φροντίζει για όλες τις εκκρεμότητες και είναι και ο άνθρωπος που ο πρωθυπουργός αφήνει πάντα πίσω του όταν απουσιάζει. Κάποιος «πρέπει να μένει πίσω… στο γραφείο». Κι αυτός είναι ο Γιάννης.
Εάν κανείς τολμήσει και τον ρωτήσει ποιο θεωρεί ότι είναι το μυστικό της επιτυχίας του, η απάντηση που δίνει σε όλους είναι τετράγωνη… απλή και λογική: «Δεν φυτρώνω εκεί που δεν με σπέρνουν»! Δεν είναι μυστικό ότι δεν αναλαμβάνει «αποστολές» ή «πρωτοβουλίες» εάν προηγουμένως δεν του το ζητήσει ο πρωθυπουργός.
Ούτε και μαθαίνει ποτέ κανείς με τι… ασχολείται ή τι αποτέλεσμα είχαν οι ενέργειές του (εκτός βέβαια από τον εντολέα του). Με άλλα λόγια είναι αυτό που λέμε «εχέμυθος», δεν ανοίγει το στόμα του. Ιδιαίτερα προσεκτικός τόσο στις κινήσεις του όσο και στη συμπεριφορά του. Φωτογραφίες του δύσκολα θα βρείτε –ελάχιστες… κυκλοφορούν– αφού δείπνα, δεξιώσεις κ.λπ. δείχνουν «απαγορευμένος καρπός». Στην περίπτωση του Γ. Αγγέλου το «σεμνά και ταπεινά» έχει την απόλυτη εφαρμογή του. Τουλάχιστον δεν ακούστηκε κάτι διαφορετικό, μέχρι σήμερα…
Να φανταστείτε ότι δεν φωτογραφήθηκε (ούτε μία φωτογραφία) ούτε τη νύχτα των πανηγυρισμών στις δύο εκλογικές νίκες της ΝΔ (το 2004 και το 2007) που ο Κ. Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός! Και ορισμένοι στο Μαξίμου προσθέτουν χαμογελώντας ότι ίσως η τελευταία αληθινή φωτογραφία του Γ. Αγγέλου να είναι τη νύχτα του Πολυτεχνείου το 1973, όταν αναμείχθηκε με το πλήθος στην Πατησίων! Ναι, ήταν στο Πολυτεχνείο εκείνη τη βραδιά… (αλλά δεν θέλει να μιλάει ούτε για τότε).
Μερικές φορές διασκεδάζει… με θλίψη με μια άλλη νύχτα. Το βράδυ των εκλογών του 2000 δεν το θυμάται μόνο εξαιτίας της πικρής ήττας (οριακά) για τη ΝΔ (ήταν η πρώτη φορά που δοκιμάσανε με τον Κ. Καραμανλή να κερδίσουν την κυβέρνηση), αλλά και γιατί εκείνο το βράδυ του έκλεψαν το αυτοκίνητό του έξω από το σπίτι του στο Παγκράτι! Βέρος Αθηναίος, είπαμε…
Το «αμορτισέρ» λοιπόν του πρωθυπουργικού γραφείου, –που απορροφά όλους τους κραδασμούς και την ένταση μεταξύ της κοινοβουλευτικής ομάδας και της κυβέρνησης– είναι «και για τα ευχάριστα και για τα δυσάρεστα». Συνήθως δεν ασχολείται με καμία υπόθεση περισσότερο από μερικές ημέρες, όσο σοβαρή κι αν είναι. Εκτιμά την αξία της και ενεργεί ανάλογα. Μετά δεν την παρακολουθεί, εκτός εάν υπάρχει ειδική εντολή…
Άλλοι –και δικαιολογημένα– τον θεωρούν τον «ισχυρό άνδρα» του Μαξίμου, αφού λειτουργεί ως «πρωθυπουργεύων». Μάλλον όμως πρόκειται «για τον φίλο-αδελφό που μπορεί να κάνει τη δουλειά με εμπιστοσύνη». Είναι προφανές ότι όσο αντέχουν οι δυνάμεις του και θα είναι ο Κ. Καραμανλής στην πολιτική, τόσο αυτός όσο και η γυναίκα του Αλεξάνδρα, θα είναι μαζί του. Έτσι απλά. Το Παγκράτι είναι η γειτονιά του και ο Παναθηναϊκός η ομάδα του. Ο Καραμανλής μάλλον είναι ο πολιτικός «θεός» του. Μια σχέση «ύμνος στη φιλία»…