Τουρίστες στα σπίτια τους θέλουν τους Ελληνοκύπριους!

Κάπως έτσι εξελίσσεται επί του παρόντος η διαδικασία στο περιουσιακό, μετά και τη δεύτερη συνάντηση Χριστόφια – Ταλάτ. Τα Ηνωμένα Έθνη από την πλευρά τους θέλουν να πιστεύουν ότι τα φαινόμενα πολλές φορές απατούν και ότι, τελικώς, θα υπάρξει σύγκλιση απόψεων, παρότι παραδέχονται ότι τόσο το περιουσιακό όσο και το θέμα των εγγυήσεων αποτελούν τα δυσκολότερα ζητήματα.
Ο νόμιμος ιδιοκτήτης
Η ελληνοκυπριακή πλευρά επιμένει να υποστηρίζει ότι τον πρώτο λόγο στο δικαίωμα λήψης απόφασης επί της ιδιοκτησίας τον έχει ο νόμιμος, σύμφωνα με τις αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων, δικαιούχος, δηλαδή οι Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες και μη που διαθέτουν περιουσίες στα Κατεχόμενα. Αφού λοιπόν έχουν αυτοί τον πρώτο λόγο, σημαίνει ότι αυτοί θα αποφασίσουν εάν θα πάρουν την περιουσία τους πίσω και πώς, ή εάν θα αποδεχθούν, εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν, ανταλλαγή με τουρκοκυπριακή περιουσία η οποία βρίσκεται στις ελεύθερες περιοχές, ή εν τέλει εάν θα επιλέξουν να αφήσουν την περιουσία τους υπό την κατοχή και την ιδιοκτησία του Τουρκοκύπριου ή του έποικου, σε περίπτωση που ο τελευταίος παραμείνει στην Κύπρο και μετά τη λύση.
Το παζάρεμα
Υπάρχει στην Κύπρο η άποψη, η οποία εκφράζεται από έγκριτους νομικούς (όπως π.χ. ο πρώην βουλευτής Χρίστος Κληρίδης, ο αφυπηρετήσας δικαστής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Λουκής Λουκαΐδης) που υποστηρίζουν ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας, όπως και οποιοσδήποτε άλλος, δεν έχει το δικαίωμα να διαπραγματεύεται επί του δικαιώματος της ιδιοκτησίας, διότι πρόκειται περί ατομικού δικαιώματος. Υπάρχουν αποφάσεις του διεθνούς δικαστηρίου και το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί να τύχει διαπραγμάτευσης από κανένα. Θεωρείται λοιπόν ότι με το να γίνεται παζάρεμα επί της ιδιοκτησίας δίδεται η ευκαιρία στην τουρκική πλευρά να θέτει με τη δική μας συμμετοχή εν εμφιβόλω το αλώβητο, παρά την κατοχή, δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
ΕΔΑΔ και Σχέδιο Ανάν
Συνεπώς, οποιαδήποτε απόφαση στο πλαίσιο των συνομιλιών μπορεί να προσβληθεί από τον ενδιαφερόμενο, τον έχοντα έννομο συμφέρον στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου (ΕΔΑΔ). Στο Σχέδιο Ανάν είχε τεθεί επί τούτου παράγραφος με την οποία οι Κύπριοι στερούνταν μιας τέτοιας προσφυγής μετά τη λύση. Βεβαίως, η κυβερνητική άποψη διατυπώνεται διπλά: Πρώτον, με το ερώτημα «Τι να κάνουμε, να μη διαπραγματευόμαστε;» και δεύτερον, μέσα από μια προσπάθεια εξεύρεσης πρακτικών τρόπων επίλυσης του προβλήματος, χωρίς να παραβιάζονται τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων.
Τουρκικός στόχος
Μπορεί μεν να είναι αυτή η πρόθεση της Κυπριακής Κυβέρνησης, όμως διαφορετική είναι εκείνη της τουρκικής πλευράς, η οποία αναγνωρίζει μεν το ατομικό δικαίωμα της ιδιοκτησίας στον Ελληνοκύπριο, αλλά θέλει ο Τουρκοκύπριος και ο έποικος, που έχουν σήμερα παράνομα στην κατοχή τους την ελληνοκυπριακή περιουσία, να έχουν τον πρώτο λόγο στον τρόπο επίλυσης του προβλήματος. Σημειώνουμε εδώ ότι με βάση το Σχέδιο Ανάν θα δημιουργείτο Tαμείο Αποζημιώσεων στο οποίο η προσφορά για τη λειτουργία του ήταν οκτώ προς δύο. Δηλαδή οι Ελληνοκύπριοι, για κάθε δέκα ευρώ (τότε λίρες), θα πρόσφεραν τα οκτώ και οι Τουρκοκύπριοι το ένα! Με άλλα λόγια, οι Ελληνοκύπριοι θα αποζημίωναν τους εαυτούς και μετά οι αποζημιώσεις θα δίνονταν με τη μορφή ομολόγου σε βάθος είκοσι ετών!
Αποκαλυπτικός των πραγματικών τουρκικών προθέσεων για τον τουρκικό στόχο στο πλαίσιο της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας είναι ο σύμβουλος του κατοχικού ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, Οζντίλ Ναμί, ο οποίος ανέφερε τα εξής: «Στο βόρειο τμήμα της Κύπρου η πλειοψηφία σε πληθυσμό και σε ακίνητη περιουσία θα πρέπει να ανήκει στους Τουρκοκύπριους».
Πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Μέσω του περιουσιακού. Χωρίς ιδιοκτησία, δεν θα υπάρχει λόγος επιστροφής. Μόνο για τουρισμό θα γίνεται επίσκεψη, όπως και τώρα…