Με κρίση, ανεργία και πλημμύρα μεταναστών

– Η υπουργός των Εξωτερικών, μετά τη συνάντησή της με τον υπουργό των Εξωτερικών του Ιράκ, άφησε να εννοηθεί σε δηλώσεις της ότι αντιμετωπίζει θετικά να φιλοξενήσει η Ελλάδα ορισμένους από τους κρατουμένους στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο, όταν καθορισθούν οι προϋποθέσεις και το νομικό καθεστώς από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυστρία, Δανία, Ολλανδία και άλλες χώρες της ΕΕ έχουν αποκλείσει την υποδοχή τους.

– Ο υπουργός της Αμύνης, κ. Μεϊμαράκης, μεταβαίνει στην Ουάσινγκτον στις 27 Απριλίου, όπου –κατά τις «πηγές» της «Καθημερινής»– θα συζητήσει, εκτός της αγοράς μαχητικών αεροπλάνων, την εμπλοκή των ελληνικών δυνάμεων στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν.

– Ο υπουργός των Εσωτερικών κ. Παυλόπουλος υπέγραψε απόφαση με την οποία μειώνονται περαιτέρω τα δικαιολογητικά και επιταχύνεται η χορήγηση και ανανέωση των αδειών διαμονής των μεταναστών. (Έκρινε προφανώς ότι ήταν η εναπομένουσα εκκρεμότητα, μετά την επιτυχή αντιμετώπιση κάποιων προβλημάτων εγκληματικότητας, εσωτερικής τάξεως, λαθρομετανάστευσης και εύρυθμης λειτουργίας του κράτους.)

Πρόκειται εδώ περί αποφάσεων και σχεδίων που διαψεύδουν τους ισχυρισμούς όσων διατείνονται ότι δεν υπάρχει συντονισμός μεταξύ των μελών της κυβέρνησης… Διότι –σε συνθήκες δυσοίωνα διογκούμενης οικονομικής κρίσης, ανεργίας και κοινωνικού αναβρασμού– οι τρεις υπουργοί, ως από κοινού σχεδίου ορμώμενοι, συνεισφέρουν τo εκρηκτικό μείγμα και τον ωρολογιακό μηχανισμό για μελλοντικές εκρήξεις χωρίς προηγούμενο και για την ολοκληρωτική διάλυση της χώρας.

Η συσσωρευμένη εύφλεκτη μάζα

Η Ελλάδα όλων των αρνητικών ρεκόρ υπολογίζεται ότι φιλοξενεί περί τα δύο με δυόμισι εκατομμύρια λαθρομετανάστες, τα 25% του πληθυσμού της! Προέρχονται κυρίως από τα Βαλκάνια, την Ασία και την Αφρική και είναι κατά πλειοψηφία μουσουλμάνοι. Επίσημη απογραφή δεν υπάρχει, όπως ουσιαστικά δεν υπάρχει και έλεγχος εισόδου. Οι κατά καιρούς υπεύθυνοι υπουργοί ψελλίζουν κάποια νούμερα μακράν της πραγματικότητας. Τα τρία κόμματα άμεσης και έμμεσης εξουσίας συναγωνίζονται σε «ανθρωπιστική», «προοδευτική» δημαγωγία, αποβλέποντας στις μελλοντικές ψήφους των μεταναστών. Έχουν μάλιστα σημειωθεί και διπλωματικό εμπόριο βίζας και διαβατηρίων και μαζικές «ελληνοποιήσεις» και χονδρική από αέρος εισαγωγή αλλοδαπών «ψηφοφόρων» την παραμονή εκλογών.

Ο κ. Παυλόπουλος δίνει την ιθαγένεια σε εκατοντάδες χιλιάδες παιδιών και οδεύει προς την κατεύθυνση και των γονιών τους. Που θα αποκτήσουν έτσι το δικαίωμα να καλέσουν και τους συγγενείς τους από τη χώρα προέλευσης, σύμφωνα με απόφαση της ΕΕ, που πάρθηκε επί ελληνικής προεδρίας Σημίτη. Προοδευτική εφημερίδα, που επαγρυπνεί για την αξιοπρεπή φιλοξενία και νομιμοποίηση των λαθρομεταναστών, δημοσίευσε πέρυσι έρευνα που τους υπολογίζει σε ενάμισι εκατομμύριο. (Μεγαλύτερος αριθμός θα έτρεπε σε φυγή τους αναγνώστες…) ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με την παντοειδή ενθάρρυνση της «Αριστεράς και της Προόδου», ακολούθησαν επί εικοσαετίαν περίπου μια πολιτική σιωπηλής ανοχής στην ανεξέλεγκτη εισροή λαθρομεταναστών, η οποία προσέλαβε τελευταία την ορμή ακατάσχετου χειμάρρου. Αγροτικές επιδοτήσεις της ΕΕ και καταναλωτική μέθη των επιδοτουμένων, ολυμπιακά έργα και οικοδομικός οργασμός με τραπεζικά δάνεια συνέβαλαν στην εγκατάσταση της εισρέουσας φθηνής εργατικής δύναμης και στη μαζική τύφλωση για τις μεσομακροπρόθεσμες συνέπειες της εισβολής. Οι οποίες έγιναν ωστόσο αντιληπτές από αρπακτικούς γείτονες και γρήγορα εντάχθηκαν στα στρατηγικά σχέδιά τους για μελλοντική αξιοποίηση της εμφύτευσης μουσουλμανικών μαζών στην Ελλάδα.

Η αλλοτριωμένη τοπική ηγεσία έβλεπε τη συντελούμενη πληθυσμιακή αλλοίωση ως θετική συμβολή στην «ανάπτυξη» και ως «νομοτελειακή» εξέλιξη προς την παγκοσμιοποίηση και την πολυπολιτισμικότητα. Προειδοποιήσεις φωτισμένων πνευμάτων για τις δραματικές συνέπειες της διασπάθισης του πλεονεκτήματος της εθνικής ομοιογένειας –όταν δεν σαρκάζονταν ως αντιδραστικές– προσέκρουαν στην αυτάρκη βεβαιότητα των υπευθύνων ότι οι μετανάστες θα αφομοιωθούν… Η παταγώδης διάψευση αυτών των φαντασιώσεων έρχεται από τη Γερμανία, χώρα με μεγάλο αριθμό μεταναστών – αν και μικρότερο από την Ελλάδα κατ’ αναλογίαν πληθυσμού- και απείρως καλύτερες προϋποθέσεις για την αφομοίωσή τους:

Η φαντασίωση της «αφομοίωσης»

Το γερμανικό περιοδικό «Σπίγκελ» δημοσίευσε προ ημερών έκθεση έρευνας του «Ινστιτούτου Πληθυσμού και Ανάπτυξης» του Βερολίνου για την «τρομακτική αποτυχία αφομοίωσης των μεταναστών στη Γερμανία», ή «το ναυάγιο της μεταναστευτικής πολιτικής», σε μια χώρα με γηράσκοντα, όπως η Ελλάδα, πληθυσμό, όπου το ένα τρίτο των νεογέννητων είναι παιδιά μεταναστών.

Στον πυρήνα της η έκθεση αναφέρει ότι οι μουσουλμάνοι μετανάστες, στη μεγάλη πλειοψηφία τους Τούρκοι (περί τα τρία εκατομμύρια), έπειτα από πενήντα χρόνια εγκατάστασης και τρεις γενεές στη χώρα αυτή, «εξακολουθούν να είναι ξένοι», δεν μιλούν σωστά τη γερμανική γλώσσα και «ζουν σ’ έναν παράλληλο κόσμο», αυτοπεριορισμένοι σε γκέτο και αγκιστρωμένοι στους πατρογονικούς θρησκευτικούς και κοινωνικούς κανόνες και έθιμα. Κυρίαρχο αίτημά τους είναι η καθιέρωση διπλής υπηκοότητας. Δεν θέλουν να φύγουν, αλλά θέλουν να μείνουν Τούρκοι.

Σε αντίθεση με τους μετανάστες από ευρωπαϊκές χώρες, οι μουσουλμάνοι (κυρίως οι Τούρκοι) αποδείχθηκαν ανεπίδεκτοι της γερμανικής εκπαίδευσης (μόνο το 30% βγάζει το δημοτικό και το 14% το γυμνάσιο), έχουν πρόβλημα επαγγελματικής ένταξης και επιβαρύνουν τη γερμανική οικονομία αντί να συμβάλλουν σε αυτήν. Ανεξάρτητη έρευνα του Ιδρύματος Μπέρτελσμαν υπολόγισε ότι η «αποτυχημένη μετανάστευση» στοιχίζει ήδη στο γερμανικό δημόσιο 16 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. (Μηνύματα καταλυτικά για την «εθνική στρατηγική» για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, με τη συνακόλουθη ελεύθερη είσοδο τουρκικών μαζών στην Ελλάδα.)

Η διεξαγωγή αυτών των γερμανικών ερευνών και η εντυπωσιακή προβολή των ευρημάτων τους, σε συνάρτηση με χρόνια συμπτώματα ακραίας ξενοφοβίας και ρατσισμού στη χώρα αυτή, αποκαλύπτουν τις ανησυχίες των γερμανών ιθυνόντων για τους κινδύνους που αντιπροσωπεύει αυτή η ωρολογιακή βόμβα στους κόλπους της γερμανικής κοινωνίας, ιδιαίτερα στην προοπτική επιδείνωσης της κρίσης και εξάπλωσης της ανεργίας. Πιο πέρα, η μαζική απεργία στη Βρετανία κατά της απασχόλησης ξένων (Ευρωπαίων μάλιστα) εργατών αποκαλύπτει ότι το ένστικτο εθνικής αυτοσυντήρησης αναδύεται κυρίαρχο και οι κοινωνικοί κραδασμοί από την κρίση απειλούν με ρωγμές και το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Γεγονός που επιβεβαιώνεται από το σύνθημα-παράγγελμα στην Ισπανία «αγοράζετε ισπανικά».

Αναγωγή αυτών των ευρημάτων στην –πολύ πιο ασταθή εσωτερικά και επισφαλή εξωτερικά– ελληνική πραγματικότητα θα όφειλε να οδηγήσει σε περισυλλογή. Θα έπρεπε να είχε αφυπνίσει, έστω με τραγική καθυστέρηση, τις πολιτικές ηγεσίες στους κινδύνους που αντιπροσωπεύει το εύφλεκτο υλικό που έχουν συσσωρεύσει στον τόπο, ιδιαίτερα στη νέα περίοδο κρίσης, ανεργίας και κοινωνικής υπερθέρμανσης. Και στην επιτακτικήν ανάγκη αποφυγής οποιουδήποτε σπινθήρα ανάφλεξής του. Ήδη στις ταραχές του Δεκεμβρίου η συμμετοχή μεταναστών στις καταστροφές και λεηλασίες θα έπρεπε να είχε λειτουργήσει σαν ξυπνητήρι.

Εμπλοκή στις μάχες του Αφγανιστάν

Αντίθετα όμως. Ο κ. Μεϊμαράκης θα συζητήσει στην Ουάσινγκτον την εμπλοκή της Ελλάδας στις πολεμικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, με τη μετάθεση στα θέατρα μάχης των ελληνικών δυνάμεων που εδρεύουν στην περιοχή της Καμπούλ, επιδίδονται σε έργα ανοικοδόμησης, εκπαίδευσης και ανθρωπιστικά και δεν έχουν καταστεί μέχρι σήμερα στόχος επιθέσεων. Μας ζητείται μάλιστα και η ενίσχυσή τους.

Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, κυρίως οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί, έχουν επεκταθεί από μηνών και στις βόρειες επαρχίες του Πακιστάν, προκαλούν κάθε τόσο εκατόμβες αμάχων στις δύο χώρες, καταγγέλλονται από διεθνείς οργανώσεις, αλλά και από τους εγκάθετους πρωθυπουργούς των δύο χωρών και πυροδοτούν άσβεστο μίσος του ισλαμικού κόσμου κατά των εμπλεκομένων.

Είναι δε το Πακιστάν –η τρίτη σε πληθυσμό ισλαμική χώρα– ένα αντιαμερικανικό ηφαίστειο, με χρόνια πολιτική αστάθεια, μη ελεγχόμενο στρατό και μυστικές υπηρεσίες και επιπλέον πυρηνική δύναμη. Οι συμμετέχοντες στις συγκρούσεις εναντίον των ισλαμιστών Ταλιμπάν (κυρίως οι Βρετανοί, Καναδοί και Ιταλοί) εισπράττουν υψηλό τίμημα σε εισαγόμενα φέρετρα.

Πρόκειται για έναν πόλεμο που άρχισαν οι Αμερικανοί πριν από οκτώ χρόνια και εν συνεχεία τον φόρτωσαν στην «αμυντική συμμαχία» του ΝΑΤΟ, ο οποίος, κατά τις ομολογίες άγγλων κι αμερικανών επιτελών και τις αναλύσεις ινστιτούτων στρατηγικής, είναι αδύνατο να κερδηθεί, οσοδήποτε και αν τραβήξει χάριν της πολεμικής βιομηχανίας. Το ένα τρίτο της χώρας έχει ανακτηθεί από τους ισλαμιστές και η πρωτεύουσα-φρούριο της Καμπούλ υφίσταται κάθε τόσο πολύνεκρες επιθέσεις αυτοκτονίας.

Εφαρμογή αυτής της πρόθεσης άμεσης ελληνικής εμπλοκής, για να επιτύχουμε την ευμένεια του κ. Ομπάμα (δεν φθάνει η αιμοδοσία της ασθενούς οικονομίας του με νέες αγορές όπλων, σε βάρος της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης), θα είχε οδυνηρές συνέπειες στα θέατρα των επιχειρήσεων και στις σχέσεις μας με τον ισλαμικό κόσμο.

Επιπλέον όμως θα αντιπροσώπευε το εν δυνάμει φλόγιστρο για την ανάφλεξη ενός ισλαμικού πληθυσμού στην Ελλάδα, που υπό συνθήκες εξαπλούμενης στενότητας και ανεργίας θα βρεθεί αναπόφευκτα σε συνθήκες αυξημένης ανέχειας, κοινωνικής πίεσης και διαχωρισμού.

Αντίστοιχα, η εφαρμογή της ιδέας της κ. Μπακογιάννη να διευκολύνουμε τον νέο αμερικανό Πρόεδρο στην αλλαγή του προσώπου της χώρας του, προσφέροντας φιλοξενία για να αδειάσει το άντρο βασανισμού στο Γκουαντάναμο από ισλαμιστές «τρομοκράτες», θα προσέθετε στο εκρηκτικό μείγμα. Θα σήμαινε την εισαγωγή ισάριθμων μαρτύρων, ηρώων και αγωνιστικών προτύπων στην εύφλεκτη δεξαμενή Πακιστανών, Αφγανών και άλλων μουσουλμάνων μεταναστών, σε μια χώρα οικονομικής κρίσης, ανεργίας και εσωτερικής αναρχίας, που συμμετέχει σ’ αυτό που από τα υψίπεδα του Αφγανιστάν καταγγέλλεται ως «σταυροφορία κατά του Ισλάμ».

Αν η ιδιοτελής μυωπία του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της χωρίς επιλογή –με εθνικά κριτήρια– αθρόας εισδοχής μεταναστών οδήγησαν στη συσσώρευση αυτής της εύφλεκτης ύλης, υπό τις σημερινές συνθήκες επικείμενης απειλής το ένστικτο της αυτοσυντήρησης θα όφειλε να τους αποτρέπει να παίζουν με τα σπίρτα.