Δώσε και μένα (Χατζηγάκη…)

Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (!;) μετά τις αγροτικές κινητοποιήσεις μπήκε εσπευσμένα στην «τσοβόλεια λογική», ανταποκρινόμενο αρχικά στο αίτημα δώσε και μένα μπάρμπα (κατά το θρυλικό «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα»). Για να μη διογκωθεί περαιτέρω το αγροτικό μέτωπο προφανώς. Μα στη μοιρασιά έγινε της μουρλής. Διότι φάνηκε ότι την πίτα θα δάγκωναν κυρίως οι γαλάζιοι (κι ολίγοι εναπομείναντες κόκκινοι) Θετταλοί.
Τα πήραν στο κρανίο οι (πράσινοι) Κρητικοί.
Κι εδώ άρχισαν (πάλι) όλα.
Καβάλησαν λοιπόν οι Κρήτες τα τρακτέρ τους, αποβιβάστηκαν στα πλοία της γραμμής και αριβάρισαν στον Πειραιά (ή στο λιμάνι) για να διαμαρτυρηθούν (σωστά) διότι η πίτα δεν μοιράστηκε δίκαια. Με το που έφτασαν στο λιμάνι, τους πλάκωσαν στα δακρυγόνα.
Τι κι αν ο Χανιώτης αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Τάξης τους διαβεβαίωνε πριν αναχωρήσουν: «Εμείς δεν είμαστε σαν τους ΠΑΣΟΚους που ξεφουσκώνουνε τα λάστιχα των τρακτέρ σας. Εμείς θα σας υποδεχθούμε με ανοιχτές τις πόρτες στην Αθήνα. Κανείς δεν πρόκειται να σας πειράξει. Δεν θα στείλουμε τα ΜΑΤ». Το τι επακολούθησε το είδαμε όλοι. Δεν τους ξεφούσκωσαν τα λάστιχα, απλώς τους ψέκασαν.
Επί της ουσίας: Μετά την εξειδίκευση των μέτρων (μιλάμε για το πακέτο των 500 εκατ. ευρώ) από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, φάνηκε ότι δεν συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτά οι αγρότες της Κρήτης και τα αιτήματα που είχαν θέσει εξαρχής για τη στήριξη του εισοδήματός τους, την ενίσχυσή τους και την προοπτική των προϊόντων του νησιού, κυρίαρχα εκ των οποίων είναι το λάδι, οι σταφίδες, οι θερμοκηπιακές καλλιέργειες. Γι’ αυτό και οι αντιδράσεις τους.
Αντιγράφω εδώ για το θέμα ένα απόσπασμα από μια προκήρυξη που κυκλοφόρησε και μοίραζε στο λιμάνι, η ομάδα του περιοδικού «Νέος Αγωνιστής», ενός από τα ελάχιστα εναπομείναντα σημεία αναφοράς (με σοσιαλιστικό προσανατολισμό) στο πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ:
«Ο αγώνας των αγροτών της Κρήτης είναι δίκαιος:
– Διότι αποκαλύπτει την πελατειακή λογική και ρουσφετολογική πρακτική των κυβερνώντων. Οι υπουργοί της ΝΔ, όπως οι ίδιοι οι βουλευτές της κατήγγειλαν, μοιράζουν χρήματα μόνο στις εκλογικές τους περιφέρειες, ξεχνώντας τους υπόλοιπους αγρότες.
– Διότι θέτει επί της ουσίας την αναγκαιότητα μιας συγκροτημένης περιφερειακής πολιτικής. Δεν είναι δυνατόν να αγνοείται μια περιφέρεια τόσο σημαντική για την αγροτική παραγωγή της χώρας όπως η Κρήτη.
– Διότι η παραγωγική υποβάθμιση της χώρας, που έχει φτάσει να έχει συνεχώς επιδεινούμενο ισοζύγιο εξαγωγών – εισαγωγών ακόμα και στα αγροτικά προϊόντα, πρέπει να ανακοπεί. Μια σοβαρή πολιτική στήριξης των αγροτών, με τις αναγκαίες αναπροσαρμογές και αναδιαρθρώσεις, μπορεί να τροφοδοτήσει μια παραγωγική ανάκαμψη στην ελληνική γεωργία, που θα συμβάλει στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και θα δώσει ισχυρή ώθηση στην επάνοδο της χώρας μας σε αναπτυξιακή τροχιά».
Από την άλλη πλευρά, να επισημάνουμε πάλι με πικρία ότι ο κατακερματισμός και η αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού στην ελληνική κοινωνία συνεχίζεται, με την κάθε κοινωνική ομάδα να διεκδικεί αποκλειστικά για την πάρτη της, αδιαφορώντας για (αυτό που παλαιά λεγόταν) το κοινωνικό σύνολο.
Η διαπίστωση «όλοι εναντίον όλων» δυστυχώς επιβεβαιώνεται με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα. Οι συγκρούσεις θα είναι όλο και πιο τυφλές. Ας κλείσουμε με έναν στίχο του «επικαιροποιημένου» -λόγω της προβολής στη ΝΕΤ ενός σίριαλ για τη ζωή του- Κώστα Καρυωτάκη:
«Σ’ όλα τα κύματα και σ’ όλα τα πλάτη, αγώνας για το ψωμί και το αλάτι».