ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΟΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ
Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο, αποτελεί εκδήλωση της παγκοσμιοποίησης και δεν είναι τυχαίο ότι από την υπερατλαντική δύναμη, τις Ηνωμένες Πολιτείες, ξεκινούν οι προβληματισμοί για την αντιμετώπισή του.
Ο σχεδιασμός των νεωτεριστών του Προέδρου Ομπάμα στηρίζεται κυρίως στο πώς πρέπει με ήπιο τρόπο και με κοινωνικές ευαισθησίες να αντιμετωπισθεί το φαινόμενο της φτώχειας, της κοινωνικής απαξίωσης και εν τέλει της δημιουργίας νέων κοινωνικών διαστρωματώσεων μέσω της Νέας Τάξης. Έχουν αρχίσει όλοι να αναγνωρίζουν ότι είναι αναγκαία η κρατική παρέμβαση για να αποφευχθεί η διαμόρφωση μιας πιο σκληρής κοινωνίας και η διεύρυνση του χάσματος μεταξύ πλούσιων και φτωχών, αλλά και για να επιλυθούν τα προβλήματα χωρίς κοινωνικές εκρήξεις και πολέμους, με σκεπτικισμό, συνεννόηση και συνεργασία…
Ο επαναπροσδιορισμός αυτός της πραγματικότητας διαμορφώνει και στη χώρα μας ένα ανάλογο προβληματικό, εκρηκτικό ορισμένες φορές, κλίμα.
Το πρόβλημα π.χ. του κοψίματος των δένδρων στην Πατησίων, που προκαλεί εκρήξεις και συγκρούσεις κατοίκων της Κυψέλης με την Αστυνομία, δεν είναι ένα τοπικό φαινόμενο συγκυριακό, αλλά μια ένδειξη επαναπροσδιορισμού τάξεων και σχέσεων.
Είναι δηλαδή καθαρά πολιτικό το πρόβλημα. Ένα πρόβλημα μεταξύ αυτών που, πολύ σωστά, θέλουν να δημιουργηθεί, σε μια Αθήνα που ασφυκτιά, χώρος πάρκινγκ (και χωρίς να κοπούν τα δένδρα πάρκινγκ δεν γίνεται) και εκείνων που δεν το θέλουν, αλλά προτιμούν να μείνουν τα δένδρα στη θέση τους. Οι δεύτεροι δεν μπορεί παρά να ανήκουν στον αριστερό χώρο, οι πρώτοι στον αστικό χώρο, είτε της Νέας Δημοκρατίας είτε του ΠΑΣΟΚ. Η υπεραπλούστευση φυσικά του φαινομένου δεν σημαίνει πως οι αστοί δεν αγαπούν το πράσινο, εν αντιθέσει προς τους αριστερούς που το αγαπούν. Είναι σίγουρο όμως ότι φαινόμενα όπως αυτό επαναπροσδιορίζουν καθημερινά τη σχέση των πολιτών, όχι με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά με την ίδια την πολιτική.
Είναι σαφές π.χ., για να δώσουμε ένα δεύτερο παράδειγμα, ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας δεν είδε με καλό μάτι το κλείσιμο των δρόμων από τους αγρότες. Το θεωρούν εκδήλωση αυταρχισμού και πιστεύουν ότι θίγει τα δικαιώματα των άλλων εργαζομένων.
Αντίθετες φυσικά απόψεις θα εξέφραζαν ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και μέρος των ψηφοφόρων του ΚΚΕ…
Οι καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας από τους κουκουλοφόρους ούτε καν άγγιξαν, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις που έγιναν, το αίσθημα της ασφάλειας των
Αθηναίων. Αντιθέτως, ο συντηρητικός κόσμος, οι νοικοκυραίοι, που βρίσκονται κατά πλειοψηφία στα δύο αστικά κόμματα εξουσίας,
ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, αντέδρασαν και η στάση τους αυτή στην κυριολεξία… έθαψε τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, που είδε τα ποσοστά του να συρρικνώνονται αμέσως μετά τα επεισόδια.
Είναι ξεκάθαρο ότι πλέον οι συγκρούσεις που σημειώνονται σε κοινωνικό επίπεδο οριοθετούν, αυστηρά μάλιστα, και τις κοινωνικές τάξεις: Για πρώτη φορά στη χώρα μας διαμορφώνεται μια τάξη φτωχών, πολύ φτωχών ανθρώπων, «βοηθούσης» και της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, μια τάξη
αστών που με δυσκολία τα βγάζουν πέρα και από εκεί και ύστερα τάξεις ανώτερες που μπορεί να κατατάσσονται σε μία, δύο, τρεις… πλούσιες κατηγορίες, τις οποίες η σημερινή άθλια οικονομική πραγματικότητα ή αγγίζει λίγο ή δεν αγγίζει καθόλου.
Η αυριανή ελληνική κοινωνική πραγματικότητα θα είναι πολύ σκληρή.
Οι πολιτικές δυνάμεις που θα κατανοήσουν ότι το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται αποσπασματικά –λίγα χρήματα σήμερα στους αγρότες ή κάποιες υποσχέσεις στους κατοίκους της Πατησίων για περισσότερο πράσινο– αλλά με κατανόηση, συζήτηση και κυρίως κρατικό παρεμβατισμό με κοινωνικό πρόσωπο, είναι εκείνες που θα γλιτώσουν αύριο από τη νέα σκληρή πάλη των τάξεων που βρίσκονται σήμερα υπό διαμόρφωση.