Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ

Σήκωσε το όπλο του και τον πυροβόλησε εν ψυχρώ, στο κούτελο, ανάμεσα στα μάτια. Και ήταν αιχμάλωτος, δεμένος πισθάγκωνα, παλικαράκι μόλις στα δεκαεννιά, που αψηφώντας τον θάνατο έφτυσε τον δολοφόνο κατάμουτρα, γιατί γέμιζε το όπλο και εκτελούσε τους δεμένους αιχμαλώτους στη σειρά. Αυτός είναι ο τούρκος στρατιώτης, ένας θρασύδειλος μακελάρης αδυνάτων, αιχμαλώτων και γυναικόπαιδων. Αυτός είναι ο τουρκικός στρατός, μια ορδή οπλισμένων δολοφόνων. Πήρανε χιλιάδες αιχμαλώτους από την Κύπρο και δεν γύρισε σχεδόν κανένας, ούτε ζωντανός ούτε πεθαμένος. Στη διαδρομή προς Άδανα τους λυντσάριζε ο όχλος. Αυτός είναι ο τουρκικός λαός, τον οποίο καλοπιάνουν οι πολιτικοί μας και προσπαθούν να μας πείσουν ότι μπορούμε να ζήσουμε μαζί του ειρηνικά. Αυτά τα μιάσματα θέλουν να βάλουν στην Ευρώπη. Οία η μορφή τοιαύτη και η ψυχή. Δείτε τη φωτογραφία του Αττίλα Ολγκάτς για να καταλάβετε με ποιους έχουμε να κάνουμε.

Προσωπικά συγκλονίστηκα από την αφήγηση των εκτελέσεων του Τούρκου. Όχι πως δεν τα ‘ξερα. Τα ήξερα και πολύ καλά μάλιστα, αφού διετέλεσα και Αρχηγός στην Κύπρο την περίοδο που ξεκίνησε η εκταφή των θυμάτων της εισβολής για ταυτοποίηση με το DNA. Άλλο όμως είναι να τα διαβάζεις και άλλο να ακούς τον κυνισμό του ίδιου του δολοφόνου. Άλλο είναι να βλέπεις τους αριθμούς των χιλιάδων νεκρών, των χιλιάδων αγνοουμένων, και άλλο να φαντάζεσαι τα μάτια του νεαρού στρατιώτη τη στιγμή της εκτέλεσης. Δεν ξέρω πού βρήκε το θάρρος να φτύσει τον δολοφόνο στα μούτρα. Το μόνο που ξέρω είναι ο θαυμασμός που νιώθω μέσα μου γι’ αυτό το παιδί. Δεν ξέρουμε το όνομά του και δεν θα ‘θελα να το μάθουμε ποτέ. Να μείνει έτσι, σαν το πρότυπο του Άγνωστου Στρατιώτη. Σαν ο γιος όλων των ελληνίδων μητέρων που δεν γύρισαν ποτέ στο σπίτι τους, γιατί στον δρόμο τους βρήκαν κάποιον Αττίλα. Να νιώσουν και οι μαυροφόρες στο οδόφραγμα της Λήδρας ότι το παλικάρι τους δεν κιότεψε. Δεν έπεσε στα πόδια του Αττίλα να τον παρακαλέσει για τη ζωή του. Να καταλάβουν και οι διοικούντες σε Κύπρο και Ελλάδα ότι δεν μπορούν να παζαρεύουν το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού με διαρκείς υποχωρήσεις και φιλοτουρκικά προσκυνήματα.

Το βλέμμα του νεαρού στρατιώτη θα τους ακολουθεί παντού. Πρέπει να καταλάβουν ότι η μη αναζήτηση επί τριανταπέντε χρόνια της τύχης των αιχμαλώτων και των αγνοουμένων είναι ένα διαρκές εθνικό έγκλημα. Η Τουρκία πρέπει κάποτε να λογοδοτήσει για τα εγκλήματά της στην Κύπρο. Ίσως καταλάβουν και οι τουρκολάγνοι ιστορικοί που παραποιούν την ιστορία μας στα σχολικά βιβλία, ότι εγκληματούν. Δεν τους καλώ να σκεφτούν ότι πιθανόν ο έλληνας κύπριος αιχμάλωτος να ήταν δικό τους παιδί. Αυτό είναι αδύνατον, γιατί αυτοί, οι όμοιοί τους και τα παιδιά τους, δεν θα βρεθούν ποτέ στο πεδίο της τιμής. Αυτοί και με τους Τούρκους θα περνάνε καλά και με τους Λεβαντίνους. Έχουν ευλύγιστη μέση. Το θέμα είναι ποιος τους προστατεύει και γιατί τους ανεχόμαστε.

Ίσως ακόμα και η ελληνική κοινωνία, που έχει παρασυρθεί σε μια κούρσα μηδενισμού, καταλάβει γιατί υπάρχει αυτό το ιερό μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Ας σμιλέψουμε τη μορφή του νεαρού έλληνα κυπρίου αιχμαλώτου, όπως τη φαντάζεται καθένας, και ας την τοποθετήσουμε στο Σύνταγμα. Ας φέρουμε στη μνήμη μας για μια στιγμή το φοβερό έγκλημα των καθοδηγούμενων αλητών που έβαλαν φωτιά και βεβήλωσαν το μνημείο. Έχουμε όλοι βαριά ευθύνη, που αυτοί οι βέβηλοι και οι προστάτες τους έμειναν ατιμώρητοι.

Η επικαιροποίηση των τουρκικών ωμοτήτων στην Κύπρο, με την ομολογία του δολοφόνου, μας καλεί σε συντονισμένη δράση και όχι όπως έγινε με τους φόνους των Ισαάκ και Σολωμού. Ούτε όπως έγινε και τότε που ο Ντενκτάς μας είπε ψυχρά ότι τους σκοτώσανε όλους οι Τουρκοκύπριοι, για να απαλλάξει την Άγκυρα. Εδώ μάλιστα υπάρχει και το φοβερό στοιχείο της διαταγής από αξιωματικούς για εκτελέσεις αιχμαλώτων.

Δεν μας ικανοποιεί η άχρωμη και ψυχρή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου «θα γίνει ό,τι είναι απαραίτητο», λες και αναφερότανε σε ξένη υπόθεση. Το δικό μας ΥΠΕΞ είπε ότι η Κύπρος πρέπει να ενεργήσει. Απίστευτο! Δηλαδή η Κύπρος δεν είναι Ελλάδα; Οι ελλαδίτες στρατιώτες που εκτελεστήκανε από τους «Αττίλες» δεν είναι ελληνόπουλα; Οι ήρωες της ΕΛΔΥΚ ήταν αλλοδαποί; Έτσι αποφασίζουν οι χαρτογιακάδες φιλέλληνες. Όμως ούτε και τους άλλους εμπιστευόμαστε, που η ευρωβουλευτίνα τους αποκάλεσε τους ήρωες της ΕΟΚΑ τρομοκράτες. Θα απαιτήσουμε προσφυγή σε όλους τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς και τις ξένες κυβερνήσεις. Ιδιαίτερα η Αμερική πρέπει επιτέλους να καταλάβει ότι προστατεύει δολοφόνους. Η καμπάνα πρέπει να χτυπήσει στα αυτιά του Τζο Μπάιντεν.

Πρόκειται για ένα πελώριο ηθικό θέμα σε δύο διαστάσεις. Η πρώτη διάσταση είναι σε διεθνές επίπεδο, όπου θα πρέπει οι κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου, αλλά και οι ανά τον κόσμο ελληνικές οργανώσεις, να ενημερώσουν τη διεθνή κοινή γνώμη ότι η συγκάλυψη των τουρκικών ωμοτήτων, που έγινε μέχρι σήμερα με την ανοχή τους, αποτελεί έγκλημα κατά της ίδιας της ανθρωπότητος. Η ποδοπάτηση της συνθήκης της Γενεύης αποτελεί την ιταμή τουρκική πρόκληση στο διεθνές δίκαιο. Είναι καιρός να καταλάβουν ότι η άρνηση των Ελληνοκυπρίων να δεχθούν το Σχέδιο Ανάν δεν ήταν παρά ο φόβος από την παραμονή των ένοπλων τούρκων σφαγέων στο νησί ως στρατού εγγύησης. Τι ειρωνεία στ’ αλήθεια, οποίος κυνισμός, να αφήνουν τους θύτες ως τηρητές του νόμου και της τάξεως… Ο ίδιος ο ΟΗΕ, που επανειλημμένως έβγαλε ψηφίσματα για την άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, ο ίδιος τα παραβιάζει, προτείνοντας σχέδιο παραμονής τους στην Κύπρο. Πρόκειται για ένα πελώριο ηθικό θέμα που αφορά όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Όλοι πρέπει να συναισθανθούν τις ενοχές τους.

Η Τουρκία, που αμέσως κατάλαβε τη σοβαρότητα της υπόθεσης, άρχισε αμέσως την τακτική της παραπλάνησης, της στρεψοδικίας και της υποβάθμισης του όλου θέματος. Έβαλαν τον Αττίλα να ανακαλέσει, φτιάχνοντας ένα παιδαριώδες σενάριο. Ο Ατίλα ξέρει καλά ότι αν δεν κάνει αυτό που του λένε, δεν θα ζει αύριο. Όπως δεν ζει και κανείς από τους κομάντος των Υμίων. Η «Χουριέτ», το τυφλό όργανο του καθεστώτος, ηγείται διατεταγμένης προπαγάνδας για τη δήθεν ευαισθησία της τουρκικής κοινής γνώμης για τα εγκλήματα πολέμου. Δεν πρέπει να μας ξεγελάσουν αυτήν τη φορά. Πρέπει να τους οδηγήσουμε στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης. Οπωσδήποτε! Έχει υποχρέωση η διεθνής κοινότης να δικάσει τους τούρκους εγκληματίες πολέμου. Αυτό που έγινε για τον Μιλόσεβιτς και τον Κάραζιτς πρέπει να γίνει και με την Τουρκία. Όταν θα γίνει μια τέτοια δίκη, όλα τα κράτη της Γης θα πάθουν σοκ από τις αποκαλύψεις. Η δική μας αβελτηρία έχει αφήσει τους ξένους ανενημέρωτους, προς μεγάλη ικανοποίηση της Τουρκίας.

Η δεύτερη πτυχή του τεράστιου ηθικού θέματος αφορά στο εσωτερικό Ελλάδος και Κύπρου. Πρέπει ο λαός να υποχρεώσει και τις δύο κυβερνήσεις να δράσουν. Η μέχρι τώρα ενεργοποίησή τους δεν μας δίνει και πολλές ελπίδες. Θεωρούμε αδιανόητη από εδώ και πέρα τη συνέχιση των συνομιλιών, αν δεν προταχθεί η άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από το νησί. Να σταματήσουν αμέσως. Θεωρούμε απαράδεκτη και ασυγχώρητη την ελληνική κοινή γνώμη, που δέχεται την αφήγηση του τούρκου δολοφόνου σαν κάποιο σίριαλ της τηλεόρασης. Πού είναι οι παλικαράδες που καίνε;

Έχουν τώρα τα κότσια να φωνάξουν «Τούρκοι, γουρούνια, δολοφόνοι»; Όχι! Γιατί είναι δειλοί και χτυπάνε μόνο σε βάρος της πατρίδος μας. Οι φοιτητές μας και οι νεολαίες δεν θα πουν ούτε μια λέξη για την εκτέλεση του νεαρού έλληνα Κυπρίου; Όχι! Γιατί αυτό θέλει πατριωτικό κουράγιο. Σ’ αυτό άλλωστε ποντάρουν οι Τούρκοι. Οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι αξιωματικοί θα πουν κάτι στους νεαρούς βλαστούς μας ή δεν τους αφορά;

Καταγγείλτε αμέσως την Τουρκία. Αναιρέστε την πολιτική μας για την είσοδό της στην ΕΕ. Αποσύρατε αμέσως τα κατάπτυστα βιβλία από τα σχολεία μας. Αυτά εκτελούν καθημερινά τις παιδικές ψυχές των Ελληνοπαίδων, χειρότερα και από τον Ατίλα.