ΝΑ ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ!

Η συστηματική εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων για πάνω από μισόν αιώνα, είναι το μεγαλύτερο έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας μετά τις γενοκτονίες των χριστιανικών λαών της Μικράς Ασίας στη σύγχρονη ιστορία.

Ο δράστης αυτής της διαρκούς εγκληματικής πράξης, δηλαδή το κράτος του Ισραήλ, έχει αφεθεί ασύδοτος και ατιμώρητος από μια διεθνή κοινότητα που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει με ενοχικά σύνδρομα τους Εβραίους λόγω του γνωστού Ολοκαυτώματος ωσάν οι Εβραίοι να ήσαν τα μόνα θύματα του ναζισμού. Ενώ δεν ήσαν!

Αλλά τις όποιες «υποχρεώσεις» της έναντι των Εβραίων, η διεθνής κοινότητα τις «ξεχρέωσε» και με το παραπάνω, όταν με πρωτοφανή… γενναιοδωρία εξαφάνισε διά ψηφοφορίας (!) στον ΟΗΕ την Παλαιστίνη, προκειμένου να τους δώσει κράτος. Να τους δώσει κράτος εκεί όπου αποτελούσαν πληθυσμιακή μειοψηφία, εις το όνομα της… προϊστορίας (Παλαιά Διαθήκη και λοιπά).

Ε, λοιπόν, αρκετά! Το γεγονός ότι και οι Εβραίοι (όπως και πολλές άλλες εθνότητες, θρησκευτικές ή κοινωνικές ομάδες) έπεσαν θύματα του ναζισμού, δεν υποχρεώνει τους ανθρώπους του 21ου αιώνα να αποδέχονται ότι το κράτος του Ισραήλ έχει κάποιας μορφής ιδιότυπη ασυλία, που του επιτρέπει κάθε τρεις και λίγο να σφάζει παιδιά, ηλικιωμένους και γυναίκες, να ισοπεδώνει πόλεις και χωριά, να βομβαρδίζει με χημικά και ποιος ξέρει τι άλλα όπλα άμαχους και να μπαινοβγαίνει στο εσωτερικό άλλων κρατών.

Το «ηθικό πλεονέκτημα» του κατατρεγμένου το απεμπόλησαν οι ίδιοι οι Ισραηλινοί με τις πράξεις τους.

Αλλά το ζήτημα δεν είναι απλώς ηθικό. Το μείζον ζήτημα είναι ότι το Ισραήλ με τη γενοκτονική πολιτική του απέναντι στον παλαιστινιακό λαό, έχει γίνει ο βασικός στρατολογητής της βίας που κατευθύνεται εναντίον των δυτικών κοινωνιών. Γιατί η δράση πάντα προκαλεί αντίδραση. Και η οργή των Αράβων -και όχι μόνο- για τη διαρκή υποκρισία της Δύσης και το συστηματικό «χάιδεμα» και «μπούκωμα» της ισραηλινής στρατιωτικής μηχανής, θα κατευθυνθεί επί δικαίων και αδίκων.

Αν όχι λοιπόν για λόγους πολιτικής ηθικής και σεβασμού των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου -που και τα δύο δεν χαρακτηρίζουν, ιδιαίτερα σήμερα, τη συμπεριφορά του δυτικού κόσμου – έστω για λόγους στοιχειώδους αυτοπροστασίας, είναι επιβεβλημένη η παραδειγματική τιμωρία του Ισραήλ για την ανθρωποσφαγή της Γάζας.

Είναι επιβεβλημένη η -ειρηνική, βεβαίως- πολιτική, ηθική και συμβολική ταπείνωση του ισραηλινού λαού, ο οποίος με συντριπτικά ποσοστά επιδοκίμασε την επιδρομή στη Γάζα.

Η διεθνής κοινότητα ξέρει τον τρόπο. Είναι ο ίδιος που εφάρμοσε έναντι των Σέρβων. Είναι ο διασυρμός, ο εξευτελισμός, η δίκη, η καταδίκη και η φυλάκιση των ηγετών. Γνωστοί οι πρωτεργάτες του εγκλήματος της Γάζας: Ολμέρτ, Λίβνι, Μπαράκ (ο… αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς!)

Ιδού, λοιπόν, πεδίο δοκιμασίας της αξιοπιστίας όσων διακηρύττουν ότι έχουμε περάσει σε μια «νέα εποχή» δικαίου και ηθικής.

Και προκειμένου να μην υπάρχουν προσχήματα, ας τιμωρηθούν και οι ηγέτες της Χαμάς εάν αποδειχθεί ότι οι… ρουκέτες που εξαπέλυσαν (οι οποίες υπήρξαν -δήθεν- η αφορμή της ισραηλινής επιδρομής) προκάλεσαν μεγαλύτερη ζημιά από την αναγκαστική αντικατάσταση σερβίτσιων και άλλου οικιακού εξοπλισμού των… θυμάτων.

Όλα τα άλλα, είναι αστεία. Αστεία, όμως, που προκαλούν μόνον πόνο, δάκρυα, πένθος και, φυσικά μίσος! Μίσος τόσο δικαιολογημένο, όσο των συμπατριωτών μας απέναντι στους ναζί κατακτητές. Και εξίσου δικαιολογημένες πράξεις αντίστασης!

Ο ισραηλινός λαός έχει κάθε δικαίωμα να ζει όπως ελεύθερα επέλεξε. Να ζει δηλαδή ως τρομοκράτης.

Ελεύθερα, ας ευχηθούμε, αύριο, θα κάνει μια άλλη επιλογή.

Μέχρι τότε, η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί και δεν δικαιούται τίποτε άλλο πέρα από την πλήρη ηθική και υλική υποστήριξη του δίκαιου αγώνα των Παλαιστινίων για την απελευθέρωσή τους από την ισραηλινή κατοχή, για ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχο παλαιστινιακό κράτος.

Κρίτων Βασιλικόπουλος
πρώην μέλος της
ΚΕ του ΠΑΣΟΚ