Μπορούν να τʼ αλλάξουν όλα οι αγρότες
Μια ζωή όπου ο παράδεισος από την κόλαση απέχει μόλις λίγα λεπτά… Μια δουλειά που καμιά άλλη δεν είναι τόσο απροστάτευτη. Και ανοχύρωτη. Απόδειξη ότι κανένας αγρότης δεν έγινε Κόκκαλης, Βαρδινογιάννης, Μπόμπολας, Αράπογλου, εφοπλιστής… Παλιά, παρέα με τον γάιδαρο, το φλασκί και το ξεροκόμματο, σήμερα με το τρακτέρ και κάποιο καλύτερο καλύβι…
Στα μπλόκα για μία βδομάδα και παραπάνω δείξανε οι αγρότες τη δύναμή τους. Έφεραν άνω κάτω τη χώρα. Ταρακούνησαν την κυβέρνηση. Στα πόδια τους όλοι γονάτισαν… Έλεος, απελευθερώστε μας, ζητούσαμε όλοι μας…
Αυτά που πήραν δεν τους τα χάρισε κανείς. Τους τα χρωστάγαμε… Ίσως και άλλα… Γιατί δεν είδαμε ποτέ κανέναν πρωθυπουργό, κανέναν υπουργό, κανέναν «νταβατζή» να αφήνει τη ζεστασιά της βίλας του και τον θαλασσινό αέρα της πολυτελούς θαλαμηγού του για να πάει να σκάβει στα χωράφια με ήλιο ή βροχή…
Μπορούν οι αγρότες να τʼ αλλάξουν όλα. Να κάνουν καλύτερη τη ζωή τους. Να επιβάλουν τους όρους τους στην αγορά. Έχουν τη δύναμη να προστατέψουν κι εμάς. Όλους. Από τους κερδοσκόπους, τους χονδρέμπορους που έχουν γίνει οι «νταβατζήδες» του χώρου και ληστεύουν και τους αγρότες και τον καταναλωτή! Κι αυτοί, με τον ιδρώτα άλλων είναι οι κερδισμένοι. Οι ματσωμένοι.
Να κάνουν το δικό τους καρτέλ οι αγρότες. Τέλος οι υπερτιμολογήσεις, που εκβιαστικά τους ζητάνε για να δικαιολογήσουν τις υψηλές τιμές στη λαϊκή και στο σούπερ μάρκετ. Να δουν πώς θα είναι τα φρούτα μας, τα ζαρζαβατικά, πιο φθηνά στο μανάβικο από τα εισαγόμενα που έχουν πνίξει την ελληνική αγορά. Να αξιοποιήσουν το μεγάλο πλεονέκτημα που έχουν τα φρούτα μας, τη γεύση, έναντι των ξένων που είναι άνοστα…
Να πίνουμε φρέσκους χυμούς από τα φρούτα μας και όχι κατεψυγμένους από τη Βραζιλία, χωρίς μάλιστα να υπάρχει η ένδειξη στα κουτιά!
Να προχωρήσουν σε νέες καλλιέργειες πιο ανταποδοτικές και πάνω απ’ όλα να προωθήσουν στις ξένες αγορές το λάδι, που είναι το χρυσάφι μας, που άλλοι, πιο ξύπνιοι από μας, εκμεταλλεύονται.
Όλα αυτά, αλλά κι άλλα πολλά μπορούν να γίνουν. Χρειάζεται όμως οργάνωση. Να αναστηθεί ο Συνεταιρισμός, αποκαθαρμένος από τα λαμόγια που τα πληρώσαμε πολύ ακριβά – επί ΠΑΣΟΚ διαγράφηκαν χρέη ενός ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ δρχ., ενώ τα δάνεια της Ελαιουργικής στην Αγροτική Τράπεζα από το ’81 μέχρι σήμερα που ήταν 274 εκατ. διαγράφηκαν κι αυτά… πέραν των όσων κόστισε το ’82 η μάχη του τελάρου, αν και δεν απέδωσε τα αναμενόμενα…
Ο Συνεταιρισμός μπορεί να αντιμετωπίσει και τους μεσάζοντες, να μειώσει την ψαλίδα από το χωράφι στο ράφι και να εξασφαλίσει καλύτερη ποιότητα και φθηνότερη τιμή για εργαλεία και φυτοφάρμακα που χρειάζεται ο αγρότης.
Μπορούν οι αγρότες μας, που έχουν τη συμπάθεια όλων μας -κι αυτό φαίνεται από τη δημοσκόπηση που σε άλλη στήλη δημοσιεύουμε- να αλλάξουν τα πάντα. Αρκεί να βοηθήσουν. Και να μην καταφεύγουν στα εύκολα, όπως τότε που καλλιεργούσαν πορτοκάλια για τις χωματερές, για να πάρουν τις επιδοτήσεις που άλλος ήταν ο σκοπός που δίνονταν (αναδιαρθρώσεις και ενισχύσεις) και τελικά κατέληξαν να είναι εργαλείο ψηφοθηρίας… Κι έτσι γέμισαν τα χωριά με Μερσεντές και τζιπ, όπως έλεγε χιουμοριστικά παλιά καραβάνα του ΠΑΣΟΚ…
Τώρα είναι ώρα να κοιτάξουν το αύριο, το δικό τους των παιδιών τους. Και μαζί με την Πολιτεία το πώς θα στηριχθεί η απαραίτητη για την Ελλάδα ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας.