Κράτος και πολίτες πρέπει να έχουν ρόλο στη λειτουργία των τραπεζών
Ένα σημαντικό μάθημα της κρίσης είναι ότι ανέδειξε τον βαθμό στον οποίον το κράτος και άρα οι φορολογούμενοι πολίτες αποτελούν εν τέλει τον έσχατο εγγυητή της ομαλότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Στο μέλλον είναι εύλογο και αναμενόμενο οι φορολογούμενοι να απαιτούν από το κράτος να έχει μεγαλύτερο ρόλο στον τρόπο λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος.
Αυτήν την ανάγκη, τον ρόλο και τον λόγο που πρέπει πάντα να έχουν το κράτος και οι πολίτες στη λειτουργία των τραπεζών τολμά και υπογραμμίζει ένας άνθρωπος από τον χώρο των τραπεζών, ένας τραπεζίτης, ο διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας Δημήτρης Μηλιάκος.
Γιατί το κράτος και οι πολίτες είναι αυτοί που στο τέλος πληρώνουν πάντα τον λογαριασμό, τη… νύφη.
Και οι τράπεζες δεν θα πρέπει ποτέ να ξεχνούν ότι υπάρχουν χάρη στους πολίτες, χάρη στους καταναλωτές, γιατί αν δεν υπήρχαν οι πολίτες τι να τα κάνουν τα λεφτά που έχουν στα θησαυροφυλάκιά τους, λεφτά που ανήκουν στους καταθέτες, δηλαδή στους πολίτες. Και ο Δημ. Μηλιάκος διαμηνύει προς κάθε πλευρά ότι «Δεν μπορούμε να έχουμε ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση των ζημιών», κάτι που επανειλημμένα λέει ο κόσμος. Όταν μάλιστα τράπεζες έχουν χρησιμοποιήσει «πρακτικές ασύδοτης κερδοσκοπίας» και «αδιαφανούς διαχείρισης» και αυτές τις πρακτικές επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν με τα μέτρα στήριξης που πρόσφερε το κράτος.
Είπε κι άλλες αλήθειες μιλώντας στο συνέδριο του «Economist» ο διοικητής της ΑΤΕ. Επισήμανε ότι το μέγεθος της κρίσης που βιώνουν άλλες μεγάλες χώρες, που η οικονομία τους ήταν γιγαντιαία, που αποδείχθηκε ότι στηριζόταν σε γυάλινα πόδια, δεν υπάρχει στην Ελλάδα, τονίζοντας ότι οπωσδήποτε «στην ελληνική οικονομία δεν είχαμε τη δημιουργία φούσκας ούτε στην αγορά ακινήτων ούτε στην πιστωτική επέκταση, κατάσταση που χαρακτηρίζει τις οικονομίες των χωρών που σήμερα αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα».
Και ως προς τα υψηλά επιτόκια που ζητάνε από την Ελλάδα οι ξένοι για να μας δανείσουν, η θέση του κ. Μηλιάκου είναι:
«Θεωρώ ότι οι ξένοι επενδυτές ζητούν αυξημένο επασφάλιστρο κινδύνου για τη χώρα μας, όχι μόνο λόγω της επιδείνωσης των οικονομικών προοπτικών της, αλλά και επειδή η κοινωνικοπολιτική κατάσταση εκτιμάται ότι έχει επιβαρυνθεί, λόγω της υπερβολικά αρνητικής και άδικης δημοσιότητας που προκλήθηκε από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου. Νομίζω ότι η καταστροφολογική αυτή απεικόνιση της πραγματικότητας αδικεί πολύ τη χώρα, τροφοδοτώντας ένα αρνητικό ψυχολογικό κλίμα».
Ως προς το τι πρέπει να γίνει για να αποτραπούν οι επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα ο κ. Μηλιάκος προτείνει:
«Το πρώτο μέλημα είναι οι τράπεζες να εξακολουθήσουν τη χρηματοδότηση της οικονομίας, έτσι ώστε να συνεχιστεί η παροχή τραπεζικών πιστώσεων στις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά. Η συνεπής συμμετοχή των ελληνικών τραπεζών στο πακέτο μέτρων που εκπόνησε η ελληνική κυβέρνηση για την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας ύψους 28 δισ. ευρώ είναι κομβικής σημασίας για την ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών και τη βελτίωση των δεικτών κεφαλαιακής επάρκειας και της ποιότητας των εποπτικών κεφαλαίων τους. Η επιτυχής εφαρμογή του πακέτου θα συμβάλει καταλυτικά στη δυνατότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων να συνεχίσουν απρόσκοπτα τον δανεισμό προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, καθώς και να μειώσουν τα επιτόκιά τους. Θα διασφαλίσει επαρκή ρευστότητα στην πραγματική οικονομία και θα αποφευχθεί η πιστωτική ασφυξία, που είναι ο κύριος τρόπος μεταφοράς της κρίσης από τη χρηματοοικονομική σφαίρα της οικονομίας στην πραγματική.
Παράλληλα, οι τράπεζες πρέπει να σταθούμε κοντά σε όσα νοικοκυριά και επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν συγκυριακά προβλήματα ομαλής εξυπηρέτησης των δανείων τους. Αναδιάρθρωση των δανείων με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής τους, παροχή πρόσθετης χρηματοδότησης και μεταφορά υπολοίπων σε προϊόντα συγκέντρωσης οφειλής, διευκολύνουν τους πελάτες μας».
Ο κ. Μηλιάκος, απαντώντας σε ερώτηση, υπογράμμισε τον ρόλο που σε τούτη την τεράστια κρίση παίζει η Αγροτική Τράπεζα, θυμίζοντας ότι η ΑΤΕ δημιουργήθηκε το 1929, στο μεγάλο τότε κραχ, και η εμπειρία απέδειξε ότι έπρεπε να δημιουργηθεί.