Βυζάντιον

Στο οπισθόφυλλο περιγράφεται με συντομία όλο αυτό το κόλπο, η αλχημεία που έστησε η φύση για να αποσυνθέσει το νεκρό κορμί και να το μετατρέψει σε κάτι άλλο. Τα νεκρά κύτταρα συνεργάζονται αρμονικά με τα σκουλήκια, τα αέρια θέλουν να εκτονωθούν προς το σύμπαν, με δυο λόγια, αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο αξίζει να παρακολουθήσεις τη διαδικασία που θα υποστεί το κορμί σου για να πάρει πάλι πιστοποίηση ως φιλικό προς το περιβάλλον. Άσχημο για Κυριακή πρωί, ε; Σου χαρίζει, όμως, μερικά υπαρξιακά ερωτήματα, για τα οποία ακόμα κι αν έχεις απάντηση, δεν θα βρεις κανέναν να τη μοιραστείς.
•••
Πιάνω το «μ.Χ.» του Βασίλη Αλεξάκη, το διαβάζω δεύτερη φορά, το βάζω ως βέλος στη φαρέτρα μου όταν καλούμαι να διδάξω το παιδί μου πως δεν πρέπει να πιστεύει, αλλά να ρωτά. «Ο χριστιανισμός, αγαπητέ μου φίλε, δεν συνεχίζει την αρχαιότητα, απλώς την ακολουθεί όπως η νύχτα ακολουθεί τη μέρα. Η θεολογία αναιρεί τη φιλοσοφία. Η πρώτη απαντά σε όλα, ενώ η δεύτερη ξέρει, κυρίως, να ρωτά». Σκέφτομαι για ποιον λόγο να μη μοιράζονται αυτά τα βιβλία στα σχολεία. Όχι ως υποχρεωτικά αναγνώσματα, αλλά ως ένας φακός στο σκοτάδι. Οποιος θέλει ας τον χρησιμοποιήσει. Θα μου πείτε ότι παραληρώ για άλλη μια φορά, πως βάλλω κατά των ιερών και των οσίων της πατρίδος μας, πως θα επιθυμούσα να τραβήξω τα παιδιά μας μακριά από τα ήθη και τις παραδόσεις μας. Why not? Αν πραγματικά αγαπάμε αυτόν τον τόπο, αν όντως θέλουμε ο καινούργιος κόσμος να μην είναι ίδιος με τον δικό μας, τότε πρέπει να μεγαλώσουμε και τα παιδιά μας διαφορετικά. Κοιτάζω γύρω μου (που έλεγε και ο Γιώργος στις εκλογές) και βλέπω εικόνες από προηγούμενες δεκαετίες να «κουμπώνουν» στο «παζλ» που συνθέτουμε εμείς. Λες και υπάρχει ένα κοσμικό photoshop που τις βάζει συνέχεια μπροστά μας, λες και θέλουμε να τρέξουμε, αλλά στο τέλος διαπιστώνουμε ότι κινούμαστε επάνω σε έναν διάδρομο γυμναστικής. Λαχανιάζουμε, αλλά το τέρμα απομακρύνεται. Και είμαστε ήδη πολύ μακριά από την αρχή για να γυρίσουμε πίσω.
•••
Εντάξει, ξέρω ότι σου μαυρίζω την ψυχή κυριακάτικα, αλλά το μαύρο είναι χρώμα δεκτικό στις παρεμβάσεις, μπορείς να ζωγραφίσεις επάνω του ό,τι θέλεις, εκτός από μαύρο. Και για να είμαι ειλικρινής, γράφω, όπως ξέρεις, στο μέσον της εβδομάδας, το σταυρόλεξο έχει ακόμα πολλά λευκά τετράγωνα και έχω αρκετές απορίες για θέματα που συνηθίσαμε να αποκαλούμε κοινού ενδιαφέροντος. Επίσης, δεν σου κρύβω πως αδιαφορώ πλήρως για το τι συμβαίνει με τα μπλόκα και τους αγρότες. Πρώτον, επειδή δεν σκοπεύω να μετακινηθώ. Δεύτερον, επειδή καταναλώνω ελάχιστα αγροτικά προϊόντα και αυτά είναι –κατά βάση– εισαγόμενα βιολογικά. Να, αυτό το μήλο στο μπολ, που μάταια περιμένει μία Εύα και έναν όφι, είναι από την Ιταλία. Τα δημητριακά μου είναι Corn Flakes. Το γάλα μου προβιοτικό για τη χοληστερίνη. Το πορτοκάλι το ξεφλούδισε άλλος για μένα πριν γίνει χυμός. Ξεφεύγω. Ο τρίτος λόγος που αδιαφορώ για τους αγρότες είναι επειδή ως κοινωνία έχουμε πλέον εκπαιδευτεί να αδιαφορούμε για τους άλλους, να κοιτάζουμε την πάρτη μας. Αν τώρα θέλετε σώνει και καλά την άποψή μου, θα σας πω ότι γουστάρω μια χαρά που είναι στα μπλόκα, τρελαίνομαι που βλέπω τη μυτούλα του Πρετεντέρη να σηκώνεται, ηδονίζομαι βλέποντας τον Καραμανλή πάνω από τη βασιλόπιτα της Παπακώστα να απευθύνει έκκληση προς τους αγρότες. Επιτέλους, να τελειώνουμε. Να το διαλύσουμε και να το στήσουμε από την αρχή ή να κλειστεί ο καθένας στο καβούκι του. Εγώ κάνω το δεύτερο και περιμένω να με φωνάξουν όταν αρχίσει η κανονική διάλυση, το πραγματικό πάρτι.
•••
Σκέφτομαι πως είμαστε όλοι Παναγόπουλοι. Μας έχουν βάλει σε ένα δωμάτιο και βλέπουμε υποχρεωτικά Mega. Πιστέψτε με, ακόμα κι αν δεν το έχετε καταλάβει, αυτό ισχύει. Το μυαλό μας πλένεται στους σαράντα βαθμούς και όταν στεγνώσει έχει εντυπωθεί επάνω του η πεποίθηση για την καταλληλότητα του Καραμανλή και τη σοφία του Σουφλιά. Θα μου πεις ότι ακόμα κι εγώ αν ήμουν υπουργός ΠΕΧΩΔΕ το Mega θα με είχε αποθεώσει, θα έλειπα και θα με έψαχνε σαν τη Χαρά που αγνοείται. Μόνον που με τον Σουφλιά το πρόβλημα είναι και αισθητικό, δεν το αντέχω άλλο. Παραδέχομαι, βέβαια, ότι ο Καραμανλής είναι ικανός. Αφού δεν έχει πέσει ακόμα, ο άνθρωπος μπορεί να περάσει και τη Μάγχη κολυμπώντας. Μόνον που αν οι δημοσκοπήσεις λένε αλήθεια, τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Είτε ζούμε σε χώρα ηλιθίων είτε πρέπει να μεταναστεύσουμε, όσοι ακόμα διατηρούμε αυτήν τη στοιχειώδη σχέση με τη λογική.
•••
Πριν από λίγα λεπτά μια σέξι, λάγνα θα έλεγα, φωνή μού έλεγε στο τηλέφωνο ότι ο αυτισμός είναι πλέον συνειδητή επιλογή. Άλλος τη βγάζει με ηλεκτρονικά παιχνίδια, άλλος με το διαδίκτυο, άλλος κλείνει τα παράθυρα και δημιουργεί τον δικό του κόσμο. Εγώ, όμως, έχω δουλειά να κάνω τώρα, ενώ η φωνή πήγαινε για κρασιά στα βόρεια προάστια. Ας δικαιολογήσω, όσο προλαβαίνω, το μεροκάματο…
•••
Τα τεράστια αυτιά της φαντασίας μου ακούν τον εκδότη της εφημερίδας να μου λέει: «Προκόπιε, μπορεί να είσαι άπατρις, άθεος και ασεβής, πλην όμως οφείλω να παραδεχθώ ότι έγραψες πρώτος, ανακοίνωσες θα έλεγα, το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα που προωθεί η κυβέρνηση. Σε συγχαίρω για την πληροφόρησή σου και έχω ήδη δώσει εντολή στο λογιστήριο να κατατεθεί μπόνους στον λογαριασμό σου, να ντυθείς στις Απόκριες και να μη γίνεις σαν τη γριά της ραδιοφωνικής διαφήμισης που δεν έχει τι να βάλει στο Καρναβάλι». Τον ευχαριστώ. Πράγματι, ήξερα εκ των προτέρων ότι επρόκειτο να δοθεί η παραγγελία και έπρεπε να το καταλάβετε κι εσείς. Θα μπορούσα, επίσης, να σας επισυνάψω άρθρα καλών και σοβαρών παιδιών της παρατάξεως που έσπευσαν να γράψουν πόσο χρήσιμες θα μας είναι οι φρεγάτες. Πράγματι είναι, καθώς κάποιοι θα πάρουν καινούργιες θαλαμηγούς. Να σας πω επίσης, ότι η αγορά αεροσκαφών που ακολουθεί θα γίνει με δολάρια και όχι με ευρώ, αν και αρκετοί θα ήθελαν να δουν Eurofighter στις παρελάσεις της επόμενης δεκαετίας.
•••
Συνεχίζω με τα των εκλογών. Αρχικά πρέπει να σας πω ότι, ειδικά όσον αφορά τις εκλογές και τα κεντρικά πολιτικά θέματα, έχω πάντα τον Μουζάκη (μας) ως Ευαγγέλιο. Εμπιστεύομαι όσα γράφει, ξέρω ότι το ρεπορτάζ του είναι αξιόπιστο, γνωρίζω ότι έχει καλή πληροφόρηση. Γι’ αυτό και τώρα βρίσκομαι μπροστά σε ένα δραματικό δίλημμα. Να πιστέψω τον Μουζάκη που έγραφε ότι δεν ισχύει το σενάριο των εκλογών της 12ης Απριλίου ή την καλή και υψηλή πηγή που μου έλεγε ότι –θέλει, δεν θέλει (που δεν θέλει)– ο Καραμανλής θα πάει τότε σε εκλογές. Θα προσπαθήσω να μεταφέρω τις κουβέντες του όσο πιο κομψά γίνεται. «Ο Καραμανλής, αφελή μου Προκόπιε, δέχεται πίεση από αυτό που ονομάζουμε διαπλοκή, αλλά και από τις Βρυξέλλες, για να πάει σε εκλογές το συντομότερο δυνατόν. Αν δεν πάει, κάτι μου λέει ότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα ή δύο σοβαρά σκάνδαλα. Ο ίδιος, αυτήν την περίοδο, αισιοδοξεί, πιστεύει ότι θα καταφέρει να ξεγελάσει τους πάντες, θα φτάσει ως το καλοκαίρι και αν φτάσει ως εκεί, τότε οι εκλογές πηγαίνουν για την καινούργια χρονιά». Ασφαλώς και προσπάθησα να μάθω κάτι παραπάνω για τη φύση των «σκανδάλων» που υποτίθεται ότι κρατούνται σε κάποιο συρτάρι. Η πηγή μου, όμως, κράτησε το στόμα της κλειστό. Μου είπε πως το επόμενο στόμα που θα ανοίξει θα είναι το δικό μου και θα ανοίξει από μεγάλη έκπληξη…
•••
Ο Μητροπολίτης Σμολένσκ και Καλίνινγκραντ, Κύριλλος, εξελέγη με μεγάλη πλειοψηφία Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών. Είναι 63 ετών και θα πρότεινα να τον στηρίξουμε. Έτσι και το κάνουμε, είναι θέμα χρόνου οι Ρώσοι να ψάχνουν άλλον Πατριάρχη…