Ένας χρόνος χωρίς τον «Χριστόδουλό μας»

Ο Χριστόδουλος μας λείπει και αυτό συμβαίνει επειδή ο διάδοχός του είναι απών απ’ όλα τα ζητήματα που απασχολούν τον τόπο. Και όχι μόνο είναι απών, αλλά έχει δημιουργήσει και αρνητικές εντυπώσεις, με σιωπηρή του αποδοχή στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, τον γάμο των ομοφυλοφίλων, την προώθηση του ζητήματος της καύσης των νεκρών, την κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών και τόσα άλλα. Απλώς είναι σαν να μην υπάρχει. Η Ελλάδα, με την κρίση στην πολιτική και στους θεσμούς, έχει ανάγκη από έναν μάχιμο θρησκευτικό ηγέτη, πιστό, ικανό, πραγματικό ορθόδοξο χριστιανό, που να μπει μπροστά και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των καιρών. Αυτό που μας άρεσε στον Χριστόδουλο ήταν ότι τολμούσε να πάρει θέση, τολμούσε να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Και αυτό που δεν μας άρεσε ήταν το άνοιγμα στο Βατικανό, διότι, όπως και να το κάνουμε, αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις Οικουμενικές Συνόδους και το όλο πνεύμα της Ορθοδοξίας. Η δύναμη της Ορθοδοξίας δεν βρίσκεται στην εκκοσμίκευση, αλλά στο λιτό πνεύμα που μας δίδαξαν οι πατέρες της Εκκλησίας. Χρειαζόμαστε έναν πραγματικό ορθόδοξο χριστιανό ηγέτη, που να τολμά να μιλήσει όπως ο Χριστόδουλος. Ο Θεός να τον αναπαύει. Δεν θα τον ξεχάσουμε.

Μανιάτη Φωτεινή