επί του πιεστηρίου
Άσε που με την οικονομική κρίση που έχει ξεσπάσει, πάμε προς το άγνωστο, με ανύπαρκτη τη βάρκα με την ελπίδα…
Υπάρχουν όμως και καλά νέα. Που οφείλονται σε θαρραλέες ηγεσίες που δεν συμβιβάζονται. Και μπορούν να κόβουν την απληστία. Η ποινή του θανάτου και τα ισόβια που επέβαλε δικαστήριο της Κίνας στους υπεύθυνους της εταιρείας που νόθευε το γάλα με τη δηλητηριώδη μελαμίνη, η οποία προκάλεσε τον θάνατο 6 παιδιών και βλάβες σε χιλιάδες άλλα, μπορεί να εξέπληξε, αλλά έκοψε την όρεξη σ’ αυτούς που διοχετεύουν στην αγορά σάπια και επικίνδυνα τρόφιμα. Και το μήνυμα τεράστιο και εκτός συνόρων της Κίνας… Για να ξέρουν τι μπορεί να υποστούν…
Το άλλο καλό νέο είναι η απόφαση του Σαρκοζί να κόψει τα μπόνους στους τραπεζίτες και τα μεγαλοστελέχη κρατικών οργανισμών. Μακάρι να τον αντιγράψει και ο Καραμανλής. Γιατί αρκετά έφαγαν οι κύριοι αυτοί. Και αποτελούν πρόκληση για τους συνταξιούχους των 400 και 500 ευρώ. Το ίδιο έκανε και ο Ομπάμα για τα στελέχη του Λευκού Οίκου μόλις ανέλαβε. Ήταν μια από τις πρώτες αποφάσεις που υπέγραψε. Η απορία μας είναι γιατί δεν το κάνει και η δική μας ηγεσία. Τι την εμποδίζει; Ότι δεν θα υπάρξει προσφορά ικανών στελεχών της αγοράς, όπως έλεγε ο Αλογοσκούφης; Το μοναστήρι να ‘ναι καλά κι από καλογέρους άλλο τίποτα…
«Ζητώ συγγνώμη για τη συμπεριφορά μου», δήλωσε ο Γιώργος Βουλγαράκης. Και νομίζει ότι έτσι καθάρισε. Σαν να μη συνέβη τίποτα. Προφανώς δεν κατάλαβε τι κακό έκανε και τι επιχειρήματα έδωσε σ’ εκείνους που θέλουν να πλήξουν το πολιτικό σύστημα. Αν ήταν έτσι απλά, όλοι θα ‘λεγαν ένα συγγνώμη και πάμε γι’ άλλα.
Σε εποχές, σε στιγμές, που οι απέναντι, οι κακή τη μοίρα γείτονές μας, ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΟΝΤΑΙ -και δεν το κρύβουν- πλέον νησιά μας, που την ελληνικότητά τους αιώνες κανείς δεν τόλμησε να αμφισβητήσει -άλλωστε η κάθε πέτρα, η κάθε σπιθαμή, φωνάζει Ελλάδα- θα πρέπει το γρηγορότερο να στηρίξουμε, ΜΕ ΚΑΘΕ ΘΥΣΙΑ, τους κατοίκους τους. Και όπου έχουν ανησυχητικά λιγοστέψει, να δοθούν κίνητρα ώστε πέρα από αυτούς που ήδη μένουν εκεί να πάνε κι άλλοι. Να δημιουργηθούν υποδομές που θα κρατήσουν εκεί και τα παιδιά, να έχουν δάσκαλο, γιατρό, παπά, καθημερινή συγκοινωνία με κάποιο μικρό σκάφος με το πλησιέστερο μεγάλο νησί! Κι ό,τι άλλο είναι απαραίτητο για να ζήσουν εκεί. Ακόμη κι ό,τι οι ίδιοι πουν πως χρειάζονται. Ίσως και κάποιο μηνιαίο μισθό. Και φυσικά ανθρώπινη σύνταξη. Κι ας ζητηθεί να συμβάλουμε όλοι χρηματικά, που νομίζω ότι δεν χρειάζεται, γιατί αλίμονο αν το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να στηρίξει την κυριαρχία του, την εδαφική ακεραιότητά του. Όπως δεν πρέπει κανένας μας να ξεχνάει ότι η ερήμωση των μικρών νησιών μας εξυπηρετεί εκείνους που τα έχουν βάλει στο μάτι…
Στο 1/6 είναι αποφασισμένος ο υπουργός Πολιτισμού Αντώνης Σαμαράς να περιορίσει τη δαπάνη για τα εγκαίνια του Μουσείου Ακρόπολης. Δηλαδή από τα 6.000.000 ευρώ, που είχε αρχικά προϋπολογιστεί το κόστος, με εκδηλώσεις και σ’ άλλες χώρες της ΕΕ, στόχος είναι να φθάσει στο 1.000.000 ευρώ. Μ’ όλες αυτές τις αλλαγές, τα εγκαίνια μετατίθενται για τον Μάιο.
Απεργία έκανε ο Δικηγορικός Σύλλογος Κορίνθου, γιατί δεν έχει θέρμανση, τα έδρανα είναι σπασμένα και ο ηλεκτρολογικός πίνακας παλιός. Καλά, όλα αυτά τώρα τα είδαν; Τόσα χρόνια δεν τα είχαν εντοπίσει;
Κανένας δεν σκέφθηκε εκεί στον Τουρισμό τι οφέλη θα μπορούσαν να προκύψουν αν γινόταν μια διαφημιστική προβολή της Ελλάδας στο CNN την ώρα που μετέδιδε σ’ όλο τον κόσμο την ορκωμοσία του Ομπάμα και την πομπή προς τον Λευκό Οίκο. Εκατοντάδες εκατομμύρια το έβλεπαν επί ώρες. Θα περνούσε ένα άλλο μήνυμα από τη θλιβερή εικόνα μιας Ελλάδας αναρχούμενης, εξεγερμένης, μιας Αθήνας να καίγεται, την οποία πρόβαλαν τα ξένα κανάλια τον ματωμένο Δεκέμβρη. Απλό μυαλό χρειαζόταν. Αλλά δυστυχώς λείπει…
Άκουγα τον πρώην υπουργό Μανόλη Κεφαλογιάννη να λέει ότι από επενδύσεις η Ελλάδα είναι… πάτος. Έτσι είναι. Όμως γιατί να έρθει ένας επενδυτής στην Ελλάδα, να φέρει τα ωραία λεφτά του, όταν δεν ξέρει σε πόσα χρόνια θα εγκριθεί η αίτησή του; Τι έκανε η κυβέρνησή σας, κύριε Κεφαλογιάννη, για να προσελκύσετε επενδυτές; Εδώ, δυστυχώς, και στα πέντε χρόνια της κυβέρνησης Καραμανλή, συνέχισαν να παίρνουν τα… μπογαλάκια τους σημαντικές βιομηχανίες για άλλα μέρη… Τι αλλάξατε, κύριε Κεφαλογιάννη; Τίποτε δυστυχώς… Πού είναι η περιβόητη επανίδρυση του κράτους; Ωραία τα λόγια και για το κακό ΠΑΣΟΚ, που μπορεί να αύξησε το δημόσιο χρέος, όμως ο κάθε πολίτης έχει πρόσβαση στα νοσοκομεία χωρίς να πληρώνει δραχμή και ξεπείνασε ο κόσμος…
Με λεφτά του Δήμου Αθηναίων, η πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού του δήμου, κυρία Σόφη Δασκαλάκη – Μυτιληναίου, διαφημίζει την «Καθημερινή», όπως φαίνεται στην κάρτα με τις ευχές του 2009 που έστειλε! Ε, αν δεν παινέσεις τα στηρίγματά σου, ποιον θα παινέσεις…
Μπορούμε να λύσουμε μόνοι μας τα προβλήματα με τους γείτονές μας, καταλήγει σε άρθρο του με τίτλο «Θα μας λύσει τα προβλήματα ο Ομπάμα;» στην «Καθημερινή» ο γνωστός καθηγητής κ. Θόδωρος Κουλουμπής και αντιπρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ. Η απορία όμως είναι γιατί ως τώρα δεν τα λύσαμε και όχι μόνο δεν τα λύσαμε αλλά έγιναν οξύτερα με τις επεκτατικές βλέψεις – διαθέσεις των γειτόνων μας; Και αφού μπορούσαμε, γιατί δεν τα έλυσαν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Μητσοτάκης, ο Σημίτης και τώρα ο Καραμανλής; Ωραία η θεωρία, εύκολο να το λες και να το γράφεις, το δύσκολο, κύριε καθηγητά, είναι η πράξη… Εσείς, ως ΕΛΙΑΜΕΠ, τι έχετε κάνει για τη λύση;