«Στοπ» στο ακαταδίωκτο της Επιτροπής Ανταγωνισμού
Ο υπουργός Ανάπτυξης απέσυρε όλες τις διατάξεις που αφορούσαν την Επιτροπή, για να επανέλθει αργότερα με νέες ρυθμίσεις που θα ενταχθούν σε ειδικό σχέδιο νόμου για την Επιτροπή Αανταγωνισμού. Υπενθυμίζεται ότι η ρύθμιση του προκατόχου του, κ. Χρ. Φώλια, προέβλεπε ότι όλοι οι λειτουργοί της Επιτροπής και της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού θα εξασφάλιζαν το ακαταδίωκτο έναντι της ποινικής Δικαιοσύνης, δηλαδή δεν θα μπορούν να διώκονται για πράξεις και παραλείψεις κατά την άσκηση των καθηκόντων τους εκτός εάν στοιχειοθετείται δόλος. Επίσης, θα προστατεύονταν και από αγωγές αστικής ευθύνης για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων από θιγόμενους.
Ο κ. Χατζηδάκης δεν έχει δημοσιοποιήσει τις προθέσεις του για το μέλλον, με εξαίρεση μια, γενικού χαρακτήρα, δήλωση περί νέας θεσμικής ενίσχυσης της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Σύμφωνα, όμως, με σενάριο που έχει διαρρεύσει, ο νέος υπουργός προσανατολίζεται όχι μόνο να νομοθετήσει σύμφωνα με τις εισηγήσεις του απερχόμενου προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού κ. Σπ. Ζησιμόπουλου, αλλά και να τον διατηρήσει στη θέση του για μία ακόμη θητεία! Τη σύγχυση επιτείνουν άλλες διαρροές, αντίθετου περιεχομένου, σύμφωνα με τις οποίες ο κ. Ζησιμόπουλος επιδίωξε συνάντηση με τον υπουργό, αλλά δεν έγινε δεκτός.
Σύμφωνα, πάντως, με το σενάριο της διατήρησης του… επιτυχημένου κ. Ζησιμόπουλου στη θέση του (προφανώς επειδή «τσάκισε» καρτέλ και μονοπώλια στη διάρκεια των δύο θητειών που έχει μέχρι σήμερα…), ο υπουργός Ανάπτυξης δυσκολεύεται να επιλέξει τον διάδοχό του, επειδή όλοι οι υποψήφιοι για τη θέση έχουν κατά το παρελθόν απασχοληθεί ως νομικοί σύμβουλοι εταιρειών σε υποθέσεις ανταγωνισμού ή έχουν εκδώσει επ’ αμοιβή γνωμοδοτήσεις και πρέπει να βρεθεί πρόσωπο «υπεράνω υποψίας» για τη θέση, που θα έχει και τις απαραίτητες νομικές περγαμηνές!
Λέγεται πάντως ότι ο πρόεδρος της Επιτροπής έχει προτείνει, μεταξύ άλλων, να επανέλθει η ρύθμιση με την οποία θα τεθεί η Επιτροπή και οι λειτουργοί της υπεράνω του νόμου, επειδή κάποια σκοτεινά συμφέροντα χρησιμοποιούν καταχρηστικά τη Δικαιοσύνη για να παρακωλύσουν τη λειτουργία της Επιτροπής. Στην πραγματικότητα, βέβαια, η Δικαιοσύνη ως τώρα ήταν το τελευταίο καταφύγιο των μικρών επιχειρηματιών, που θίγονταν από την αδυναμία της Επιτροπής να επιβάλει κυρώσεις σε πανίσχυρα καρτέλ και ολιγοπώλια.
Κατά τον κ. Ζησιμόπουλο, η Επιτροπή δεν θα πρέπει να ελέγχεται από τη Δικαιοσύνη, αλλά μόνον από μια νέα υπηρεσία εσωτερικού ελέγχου, η οποία προφανώς θα έχει ανάλογη αποτελεσματικότητα με τις αντίστοιχες υπηρεσίες που λειτουργούν στο υπουργείο Οικονομικών ή την Αστυνομία…
Κατά τον κ. Ζησιμόπουλο, η Επιτροπή οφείλει να εξετάζει κατά προτεραιότητα -και αυτό θα πρέπει να νομοθετηθεί- τις υποθέσεις που άπτονται του δημοσίου συμφέροντος, όπως το αντιλαμβάνεται η Επιτροπή. Με βάση την πρακτική του ως τώρα, αυτό σημαίνει ότι θα «θάβονται» καταγγελίες επιχειρηματιών για ισχυρά καρτέλ, παρότι αυτά καταδυναστεύουν και τους καταναλωτές και επιβαρύνουν συνολικά την οικονομία και θα δίνεται προτεραιότητα στις γνωστές, ατέρμονες, αυτεπάγγελτες έρευνες που εκκινεί η Επιτροπή ή παραγγέλλει κάποιος υπουργός.
Αν ο νέος υπουργός παρασυρθεί όντως προς τις κατευθύνσεις αυτές, το μόνο βέβαιο είναι ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού, την ώρα που είναι απολύτως αναγκαία η αισθητή παρουσία της, θα συνεχίσει να καταρρίπτει ρεκόρ… αναποτελεσματικότητας.
Δριμύ κατηγορώ στη Βουλή
Άγριο σφυροκόπημα επιφύλαξαν στη Βουλή πολλοί βουλευτές κατά της σκανδαλώδους διάταξης. Όλοι μίλησαν ότι στόχος ήταν να παραμείνει ο Σπ. Ζησιμόπουλος στην προεδρία της Επιτροπής Ανταγωνισμού και στηλίτευσαν την τακτική Φώλια, που πήγε να περάσει τη διάταξη στα… μουλωχτά ως τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο!
Ενδεικτική του κλίματος που επικράτησε στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή, ήταν η άποψη που διατύπωσε ο βουλευτής του ΛΑΟΣ, Κ. Αϊβαλιώτης, ο οποίος, μεταξύ άλλων, τόνισε:
«Εγώ θα ρωτήσω: Επειδή το νομοσχέδιο αφορά και την Επιτροπή Ανταγωνισμού, ο κ. Ζησιμόπουλος είπε στις 11 Δεκεμβρίου ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού πιέζεται. Ρώτησε η ελληνική κυβέρνηση από ποιον πιέζεται η Επιτροπή Ανταγωνισμού;
Άλλο απίστευτο της υποθέσεως είναι ότι υπάρχει το ακαταδίωκτο. Στο άρθρο 34 καθιερώνεται το ακαταδίωκτο. Εδώ, βουλευτής είσαι και υφίστασαι κάθε είδους πρακτικές, κάθε είδους διώξεις. Προσπαθείς να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Συμβαίνουν απίστευτα πράγματα. Δικαιώνεσαι μόνον όταν υπάρχει κατάρρευση κάθε κατηγορίας εναντίον σου. Και διώκεσαι και είσαι βουλευτής. Φανταστείτε ο απλός έλληνας πολίτης. Πώς καθιερώνεται, δηλαδή, το ακαταδίωκτο για την Επιτροπή Ανταγωνισμού; Από πού κι ως πού διεκδικεί, δηλαδή, το ακαταδίωκτο η Επιτροπή Ανταγωνισμού όταν υπάρχουν καταγγελίες για τη μη δράση αυτής της Επιτροπής;
Και επιμένω και θα καταθέσω στα πρακτικά της Βουλής την επιστολή της Ένωσης Επιχειρήσεων Ακτοπλοΐας που μιλάει για φωτογραφική διάταξη και διερωτάται -διαβάζω επί λέξει- το εξής: “Πώς ο πρόεδρος και τα μέλη της Επιτροπής Ανταγωνισμού θα απολαμβάνουν ασυλία ίση με αυτήν του Προέδρου της Δημοκρατίας; Τέτοια ασυλία δεν έχουν ούτε οι ίδιοι οι βουλευτές, των οποίων ζητείται η ψήφος ούτε οι δικαστές ούτε ακόμα ο Πρόεδρος και ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.”
Μιλάει βέβαια για απαλλαγή από αστική και όχι από ποινική ευθύνη. Μιλάει και για άλλες Ανεξάρτητες Αρχές, για τις οποίες επιχειρηματολογεί η επιστολή αυτή και βλέπουμε τι αναφέρει σχετικά με το ακαταδίωκτο.
Βέβαια, είχε προειδοποιήσει η εφημερίδα “ΤΟ ΠΑΡΟΝ” από τις 7 Δεκεμβρίου για την απαράδεκτη ρύθμιση περί ακαταδίωκτου».