Στήριξη των πρωτοβουλιών της νέας κυβέρνησης ζητά από τους εργαζομένους ο πρόεδρος της ΔΑΚΕ

Υπό τη μορφή επιστολής ο κ. Πουπάκης τοποθετείται για άλλη μία φορά εφ’ όλης της ύλης, με σαφή τη θετική αποδοχή του νέου κυβερνητικού σχήματος και της στροφής που επιχειρείται σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, ενώ προβαίνει και σε συστάσεις προς τα συνδικάτα για την παρουσία τους με βάση τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί από τις αρχές Δεκεμβρίου και μετά. Ο πρόεδρος της ΔΑΚΕ υποστηρίζει πως «μια δύσκολη χρονιά όπως αναμένεται να είναι το 2009 μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για τη δημιουργία δεδομένων και προτάσεων πραγματικής επίλυσης των προβλημάτων, τα οποία για πολλά χρόνια ταλανίζουν τον τόπο…».

Τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα της επιστολής Πουπάκη συμπυκνώνονται στις παρακάτω θέσεις:

• «Σήμερα, λίγο μετά την είσοδο του 2009, οι πρώτες κινήσεις της νέας κυβέρνησης μας επιτρέπουν να νιώθουμε, μέχρι στιγμής, δικαιωμένοι. Η πολιτική απεικόνιση της κατάστασης από τον πρωθυπουργό και οι στόχοι, τους οποίους έθεσε- σε συνδυασμό με την έγκαιρη διαμόρφωση μηχανισμών εποπτείας των δεδομένων της ελληνικής οικονομίας και των πιθανολογούμενων επιπτώσεων από τη διεθνή οικονομική ύφεση για την άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπισή τους- και τα πρώτα μέτρα που ήδη έχουν ληφθεί κινούνται προς τη σωστή, πολιτικά, κατεύθυνση.

Η παρουσία του ίδιου του Κώστα Καραμανλή στη Διυπουργική Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής αποτελεί εγγύηση για το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Πιστοποιεί ότι θα ληφθούν πραγματικά μέτρα προστασίας για τους οικονομικά ασθενέστερους, καθώς και ότι θα δημιουργηθεί ταυτόχρονα ισχυρό ”ανάχωμα” στις όποιες τυχόν αντιλαϊκές πολιτικές, σε βάρος των ανίσχυρων, εισοδηματικά, κοινωνικών ομάδων».

• «Εκτιμούμε ότι τα νέα δεδομένα του πολιτικού σκηνικού μπορούν να ”φρενάρουν” τις ορέξεις όσων εδώ και πολύ καιρό οραματίζονται έναν νέο εργασιακό Μεσαίωνα, χρησιμοποιώντας τη διεθνή οικονομική κρίση σαν άλλοθι μπροστά στον έναν και μοναδικό στόχο τους. Τη διατήρηση και, φυσικά, την περαιτέρω αύξηση των υπερκερδών τους.

Με βάση τη λογική αυτή αποφασίζουν και λειτουργούν απροκάλυπτα εδώ και χρόνια διάφορες συντεχνίες εντός του ΣΕΒ, των τραπεζών αλλά και κλειστά ”λόμπι” του ευρύτερου επιχειρηματικού τομέα. Πάνω από το ”εμείς” του κοινωνικού συνόλου βάζουν το ”εγώ” των υπερκερδών τους, αδιαφορώντας για τις όποιες κοινωνικές επιπτώσεις. Κλείνουν ερμητικά τα μάτια τους μπροστά στα μηνύματα, τα οποία στέλνει πλέον σε καθημερινή βάση η κοινωνία.

Είναι προφανές ότι οι πρόσφατες παρεμβάσεις του ΣΕΒ περί ”συγκυβερνήσεων”, εσωκλείουν στην πραγματικότητα τα σχέδια επιχειρηματικών ομάδων που στοχεύουν στην ισοπέδωση του πολιτικού συστήματος. Πίσω από ψευδεπίγραφες δηλώσεις αφήνουν να διαφανεί έκδηλα η επιθυμία είτε να συγκυβερνήσουν οι ίδιοι ή -ακόμη χειρότερα- να αναλάβουν οι ίδιοι άμεσα την εξουσία, με ό,τι άκρως αρνητικό μπορεί αυτό να συνεπάγεται για όλο τον κόσμο της εργασίας».

• «Τα συνδικάτα θα πρέπει να προστατεύσουν την έννοια των αγώνων τους. Να μη δίνουμε σε κανέναν την αφορμή να μετατρέπει μια ειρηνική, μια δυναμική διαδήλωση, σε πεδίο μάχης. Λειτουργώντας ενδεχομένως και προβοκατόρικα και αποτρέποντας ουσιαστικά, κατ’ αυτόν τον τρόπο, αυτούς που θέλουμε μαζί μας. (Τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους οικογενειάρχες, που δίνουν καθημερινά τη μάχη για τα προς το ζην, τους νέους των 700 ευρώ, τους απασχολούμενους με ευέλικτες μορφές εργασίας. Στερώντας τους το δικαίωμα της συμμετοχής σε μια συγκέντρωση -συλλαλητήριο- πορεία για να στείλουν μηνύματα αγωνιστικής δράσης και υγιούς διεκδίκησης.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε ξανά σε κανέναν να αμαυρώσει τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων. Και στο πλαίσιο αυτό πρέπει να αποτάξουμε όλοι μας από πάνω μας λογικές συγκάλυψης όλων όσων σπάνε βιτρίνες, καταστρέφουν το ”αύριο” μικρών καταστηματαρχών, έχουν διάθεση βανδαλισμών και οδηγούν στην ανεργία συναδέλφους μας, οι οποίοι αγωνίζονται με καθαρό πρόσωπο για να κερδίσουν το μεροκάματό τους. Χωρίς να κρύβονται. Χωρίς να πετούν μολότοφ. Χωρίς να επιδιώκουν στην πραγματικότητα έμμεσα την κατάργηση της ιερής έννοιας του πανεπιστημιακού ασύλου».