Πάγκαλος τραγουδιστής

Το είδαμε και το ακούσαμε κι αυτό. Τη νύχτα της Τετάρτης ο Παντελής Σαββίδης είχε την ιδέα να μεταφέρει την εκπομπή του «Ανιχνεύσεις» στην ΕΤ3 σε κάποιο ταβερνείο, σε συμβολική αντίδραση στην πολιτεία της μοναξιάς, την κονιορτοποιημένη κοινωνία της παγκοσμιοποίησης.
Μια κιθάρα, ένα μπουζούκι, μια ερασιτεχνική φυσαρμόνικα, μια συμπαθητική παρέα νοσταλγών άλλων καιρών… και ο Πάγκαλος. Πάντοτε αυτάρκης και άνετος, χωρίς μελαγχολίες και μεταμέλειες για μια «νιότη που ‘λεγες πως θα γινόμουν άλλος». Πάντα με τα θορυβώδη «αστεία» του, με τα οποία αμέσως ο ίδιος, μόνος, ξεκαρδίζεται. Διδακτικός για την ποιότητα του κρασιού στην αρχαιότητα και τις καλύτερες σημερινές κάβες. Και για μια στιγμή μερακλωμένος, μετά το ομαδικό τραγούδι.

Ζήτησε να τραγουδήσει σόλο και είπε στα όργανα την επιλογή του. Σιγή και σασπένς γύρω από τους δέκτες στο πανελλήνιο, καθώς συντονίζονταν τα όργανα και θερμαινόνταν οι χορδές. Και ο Πάγκαλος άνοιξε το στόμα του, αυτήν τη φορά για να τραγουδήσει: «Στη Δραπετσώνα τα ‘φαγες του Παύλου και του Γκίκα… Κοίτα να κάτσεις φρόνιμα μωρή ξεμυαλισμένη, γιατί αν βγήκες για μαλλί, άααμυαληηηη…»
Έτσι μάθαμε πως ο Πάγκαλος είναι φάλτσος. Μα πολύ φάλτσος, απελπιστικά, τραγελαφικά. Τόσο φάλτσος στο τραγούδι όσο και στο τηλέφωνο με την πρεσβεία μας στην Κένυα για τον Οτσαλάν. Ή στη Μαδρίτη με τον Σημίτη, όταν συμφώνησαν για «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο.

Φάλτσος αλλά ανύποπτος και κορδωμένος. Συνέχισε το τραγούδι μέχρι τέλους. Κάποιος είχε τη συμπόνια να μπει να «σεγκοντάρει», να καλύψει κάπως τη συμφορά.

Ο Ζουράρις, με μουσική παιδεία και πιανίστας, κατάπινε την αμηχανία του. Στο τέλος όλοι έκαναν πως χειροκροτούν…

Μ. Στ.