Ο Μπράιζα αθωώνει την Άγκυρα μέσω της «κυπριακής λύσης»

Προφανώς πρόκειται για ένα κύκνειο διπλωματικό άσμα της διακυβέρνησης Μπους, λίγες ημέρες πριν αναλάβει τα ηνία ο Μπαράκ Ομπάμα. Η αλλαγή αυτή δεν σηματοδοτεί διαφοροποιήσεις στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, η οποία δεν καθορίζεται από τον εκάστοτε αμερικανό Πρόεδρο αλλά από τα συμφέροντα των ΗΠΑ, όπως αυτά διαμορφώνονται στο πλαίσιο του Πενταγώνου, του υπουργείου των Εξωτερικών και της CIA.

Πορτρέτο

Ο κ. Μπράιζα αποτελεί τμήμα αυτού του κατεστημένου, που θα συνεχίσει και με τον Ομπάμα να έχει το πάνω χέρι, καθότι μεταξύ άλλων:

1) Είναι εκπρόσωπος μεγάλων πετρελαϊκών συμφερόντων στον Καύκασο και εμφανίζει εαυτόν ως έναν από τους διαμορφωτές της αμερικανικής πολιτικής στην περιοχή.

2) Η σύζυγός του είναι Τουρκάλα και διοργάνωσε διάφορα σεμινάρια και εκδηλώσεις στις ΗΠΑ με εβραϊκές χρηματοδοτήσεις.

3) Ήταν και είναι ένθερμος υποστηρικτής του Σχεδίου Ανάν και της επιστροφής του. Επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου είχε επισκεφθεί την Κύπρο, αλλά αργότερα, παρότι επιθυμούσε να οργανώσει μια νέα επίσκεψη, την ανέβαλλε, προφανώς διότι οι απόψεις του δεν έβρισκαν πρόσφορο έδαφος.

Η συνωμοσία

Το φαινομενικά παράδοξο είναι ότι ο κ. Μπράιζα και οι Αμερικανοί βρίσκουν πρόσφορο έδαφος δράσης επί προεδρίας του Δημήτρη Χριστόφια, ο οποίος εμφανίζει εαυτόν ως αμετανόητο κομμουνιστή. Δικαιώνεται σ’ αυτό το σημείο το «ΠΑΡΟΝ» όταν προ των κυπριακών προεδρικών εκλογών του 2008 αποκάλυπτε τη συνωμοσία Αμερικανών και Βρετανών για φάγωμα του Τάσσου Παπαδόπουλου και ανάδειξη του Δημήτρη Χριστόφια, με σαφή πρόθεση την επιστροφή του Σχεδίου Ανάν με άλλο όνομα, έχοντας ταυτοχρόνως τη στήριξη του προέδρου του ΔΗΣΥ Νίκου Αναστασιάδη.

Αθώωση Άγκυρας

Ο Ματ Μπράιζα ισχυρίστηκε με δηλώσεις του στην Κύπρο ότι η λύση του Κυπριακού αφορά τους ηγέτες των δύο πλευρών και τους Κυπρίους, αφήνοντας, με την ανοχή του Προέδρου Χριστόφια, την Τουρκία στο απυρόβλητο, παρότι αποτελεί κατοχική δύναμη. Οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί έχουν περάσει τη λογική της κυπριακής λύσης, η οποία θα ήταν ορθής προσέγγισης εάν δεν υπήρχε ο τουρκικός στρατός στο νησί. Με τον τουρκικό στρατό στην Κύπρο, ο τουρκοκύπριος ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ βρίσκεται με τα χέρια δεμένα, αφού καμιά απόφαση δεν μπορεί να λάβει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Άγκυρας και ειδικότερα των στρατιωτικών, που παρά τα εσωτερικά υφιστάμενα προβλήματα, λόγω της υπόθεσης Εργκενεκόν, εξακολουθούν να έχουν το πάνω χέρι στο Κυπριακό.

Τουρκική ενταξιακή πορεία

Με τις υπάρχουσες συνθήκες, η θέση περί της κυπριακής λύσης είναι παραπλανητική και εξυπηρετεί στην ουσία την Τουρκία, την οποία απαλλάσσει των ευθυνών της στο Κυπριακό και τη διευκολύνει ως προς την ενταξιακή της πορεία. Όπως έχει ήδη υποστηρίξει ο πρέσβης της Τσεχίας στην Κύπρο, του οποίου η χώρα ασκεί αυτό το εξάμηνο την προεδρία της ΕΕ, η Τουρκία καλλιεργεί την πολιτική θέση ότι εφόσον υπάρχει διάλογος στο Κυπριακό για λύση του προβλήματος, η δική της ενταξιακή πορεία δεν θα πρέπει να είναι όμηρος του Κυπριακού. Συνεπώς, δεν θα πρέπει να πιέζεται για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της, όπως αυτές απορρέουν από την εταιρική σχέση και αφορούν στο άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων της Τουρκίας στα πλοία και στα αεροσκάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς και για την αναγνώρισή της από την Άγκυρα.

Ενέργεια, Κύπρος, Σκόπια

Επειδή ο κ. Μπράιζα είναι επιφορτισμένος και με τα ζητήματα της ενέργειας στον Καύκασο, φυσιολογικό ήταν να συνδυάσει την επίσκεψή του στην Κύπρο με μιαν άλλη στην Τουρκία, την οποία οι ΗΠΑ θεωρούν ως έναν από τους ενεργειακούς κόμβους και περιφερειακή δύναμη υπό τον έλεγχο της οποίας βρίσκεται η Κύπρος. Θέλουν δε αυτή η αντίληψη να νομιμοποιηθεί μέσω της λύσης του Κυπριακού και της επιστροφής του Σχεδίου Ανάν. Η επίσκεψη, λοιπόν, του Μπράιζα στην Άγκυρα συνδυάζει Κυπριακό και ενεργειακά ζητήματα. Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι δεν περιλαμβάνει την Αθήνα στο ταξίδι του, επιβεβαιώνοντας ότι οι ΗΠΑ είναι ενοχλημένες από τη στάση του Καραμανλή επί του θέματος της ενέργειας και των αγωγών, καθότι μπήκε στο παιχνίδι η Ρωσία. Ταυτοχρόνως, συνιστά ακόμη μια ένδειξη που ενισχύει την υποψία ότι οι Αμερικανοί θέλουν την έξοδο Καραμανλή από την εξουσία με τη βοήθεια της Αριστεράς, δηλαδή του Συνασπισμού και του ΠΑΣΟΚ, που ειδικώς επί του Κυπριακού αλλά και επί του Σκοπιανού έχουν συγκλίνουσες έως και ταυτόσημες θέσεις με τις ΗΠΑ, όπως π.χ. το Σχέδιο Ανάν…