Τα ʼμαθες τα νέα πατέρα;

// Να μιλήσω κι εγώ μια φορά, Γιώργο… Μονοκοπανιά το ʼχεις πάρει. Ξέρεις, παιδί μου, ότι δυο κινήσεις αν έκανες, θα ʼβλεπε από μακριά ο Καραμανλής την πλάτη σου; Τι; Αν πήγαινες μόλις ξέσπασε η οικονομική κρίση στο Μαξίμου και του ʼλεγες, αφήνω στην άκρη τις διαφορές μας και κάτσε να πάρουμε αποφάσεις και μέτρα για να προστατέψουμε τον λαό και να σώσουμε τη χώρα. Το ίδιο έπρεπε, Γιώργο, παιδί μου, να είχες κάνει εκείνη την Κυριακή που κάηκε η Αθήνα, την επομένη της μέρας που ο αστυνομικός σκότωσε τον Αλέξη. Καλά, αυτά κανένας από τους συμβούλους σου δεν στα είπε; Τζάμπα τους έχεις δώσει τις καρέκλες; Ακόμη και τώρα με τους αδίστακτους τρομοκράτες, πάλι έπρεπε να είχες κάνει την κίνηση. Κι αν ο Καραμανλής σου ʼλεγε όχι, ο κερδισμένος θα ʼσουν εσύ. Και θα ʼχες δείξει ότι είσαι ηγέτης, που βάζει το συμφέρον του τόπου και του λαού πάνω απʼ όλα… Απλό μυαλό χρειάζεται, παιδί μου…

// Όλα τα ʼχει ζήσει η Χαριλάου Τρικούπη, το μόνο που της έλειπε να δει στη λήξη του βίου της ήταν Αλβανό που έριχνε μολότοφ να μπαίνει. Νόμιζε ότι εκεί θα βρει… άσυλο, αλλά λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο, τους αστυνομικούς εν προκειμένω, που τον γράπωσαν κι ας φώναζε η φίλη μας η Καρακλιούμη…