ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΓΙΑ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΤΗ ΝΟΣΟ ΤΗΣ ΠΟΛΥΠΛΕΥΡΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Ακόμα και ο ευρισκόμενος σε χειρίστη κατάσταση πρωθυπουργός οποιασδήποτε κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στον κόσμο μπορεί να κάνει έναν επιτυχημένο επικοινωνιακά ανασχηματισμό προκειμένου να κερδίσει χρόνο και εντυπώσεις. Πόσω μάλλον ο Κώστας Καραμανλής που δεν εντάσσεται στη χορεία των καλών πρωθυπουργών και δεν βρίσκεται σε χειρίστη πολιτική κατάσταση. Σε κακή μπορεί, σε χειρίστη όχι.
Σε μια κοινοβουλευτική ομάδα 151 βουλευτών μπόρεσε να βρει στοιχειώδεις ισορροπίες για να δομήσει ένα νέο σχήμα με 43 μέλη (πάνε περίπατο, όπως πήγαν και παλιότερα επί Κώστα Σημίτη, οι εξαγγελίες για μικρά και ευέλικτα κυβερνητικά σχήματα), αφήνοντας τους άλλους που δεν έχουν υπουργοποιηθεί ακόμα (και μερικούς από αυτούς που είχαν υπουργοποιηθεί και ήλπιζαν να επιστρέψουν τώρα αλλά δεν επέστρεψαν) να ελπίζουν ότι θα είναι στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα. Σ’ αυτό που θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Διότι κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι αυτό το σχήμα με το οποίο θα πάει η ΝΔ στις εκλογές (οι οποίες κανονικά είναι να γίνουν τον Σεπτέμβριο του 2011, άσχετο αν μπορεί να γίνουν νωρίτερα), μια και απουσιάζουν στελέχη που φέρνουν κόσμο και έχουν άμεση απήχηση τουλάχιστον στην εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας, όπως οι Π. Παναγιωτόπουλος, Μ. Γιαννάκου, Β. Πολύδωρας, Γ. Γιακουμάτος, αλλά και άλλοι, όπως οι Β. Μιχαλολιάκος, Ιω. Μανώλης κ.λπ.
Παρακινδυνευμένο, αλλά υποθέτουμε ότι το κυβερνητικό σχήμα που θα πάει σε εκλογές θα περιέχει περισσότερα από 43 μέλη, μια και πρέπει να χωρέσουν πολλοί, ενώ συγχρόνως η ΝΔ πρέπει να δίνει την εικόνα τού «όλοι μαζί». Έτσι, ο ανασχηματισμός αυτός δεν θα είναι ο τελευταίος πριν από τις εκλογές, στον βαθμό που ο Καραμανλής δεν πρόκειται να επιλέξει ως χρόνο εκλογών περίοδο κατά την οποία θα βρίσκεται «στα κάτω του». Κανένας πρωθυπουργός δεν επιλέγει την κακή του περίοδο για πρόωρες εκλογές. Ίσως να οδηγείται ένας πρωθυπουργός σε αυτές αν είναι αναγκασμένος, αλλά αυτό είναι κάτι διαφορετικό. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, ο πρωθυπουργός θ’ αφήσει το πράγμα να τραβήξει όσο πάει και ίσως όσο πιο κοντά γίνεται στον κανονικό χρόνο των εκλογών (Σεπτέμβριος 2011) ή αν δει ότι η περίοδος εκλογής προέδρου Δημοκρατίας (Μάρτιος 2010) τον ευνοεί, να διενεργήσει τότε τις βουλευτικές εκλογές. Ίσως με αφορμή την ασυμφωνία (που είναι και το πιο πιθανό) των κομμάτων στο πρόσωπο του υποψηφίου προέδρου Δημοκρατίας.
Όλα τα προηγούμενα παύουν να ισχύουν αν συμβεί κάτι απρόβλεπτο, όπως οι φωτιές στην Ηλεία το καλοκαίρι του 2007 ή μια μεγάλη καταστροφή, ή κάποια επιπλοκή στα εθνικά θέματα, οπότε η κυβέρνηση (οποιαδήποτε κυβέρνηση) με άλλον αέρα μπορεί να προχωρήσει στη διενέργεια άμεσων εκλογών με πολύ περισσότερες πιθανότητες να πάει καλά απ’ όσες είχε πριν συμβεί το απρόοπτο. Όμως δεν μπορεί κανείς να αναλύει με βάση το απρόοπτο, μπορεί απλώς να το αναφέρει, να το καταγράφει ως παράμετρο που μπορεί να ανατρέψει τα ισχύοντα και να οδηγήσει σε διαφορετικά αποτελέσματα από τα πιθανολογούμενα.
Ημερολογιακά και θεσμικά ο πρωθυπουργός έχει τρεις μεγάλες ημερομηνίες-σταθμούς μπροστά του στις οποίες μπορεί να εντάξει τη διενέργεια βουλευτικών εκλογών. Η τρίτη είναι ο Σεπτέμβριος (ή κάποιος κοντινός μήνας) του 2011, οπότε λήγει η θητεία της κυβέρνησης που προέκυψε από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2007.
Η δεύτερη είναι ο Μάρτιος του 2010, οπότε η Βουλή θα κληθεί να εκλέξει τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν ο Κ. Καραμανλής δεν θέλει να πάει σε βουλευτικές εκλογές, θα ξαναπροτείνει για τη θέση του Προέδρου τον Κάρολο Παπούλια που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ και αποτέλεσε για δεκαετίες στενό συνεργάτη και φίλο του Ανδρέα Παπανδρέου. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί παρά να τον ξαναψηφίσει. Αν αντικειμενικοί λόγοι απομακρύνουν από τη νέα υποψηφιότητα του σημερινού προέδρου αλλά ο πρωθυπουργός δεν θέλει εκλογές, μπορεί να επιλέξει και πάλι πρόσωπο προερχόμενο από το ΠΑΣΟΚ (π.χ. τον πρώην πρωθυπουργό Κων. Σημίτη) εξασφαλίζοντας την ψήφο του ΠΑΣΟΚ και συγχρόνως φέρνοντάς το σε δύσκολη θέση εσωτερικά (αν είναι πρόσωπο που διχάζει το Κίνημα και δεν το ενώνει).
Η πρώτη ημερομηνία-σταθμός είναι ο Ιούνιος του 2009, οπότε διενεργούνται εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν δει ότι οι συνθήκες (εσωτερικά) έχουν καλυτερέψει για τη ΝΔ και τον ίδιο, θα μπορούσε να προχωρήσει σε δίδυμες εκλογές. Όμως, απ’ ό,τι φαίνεται, είναι νωρίς για να υπάρξει ανάκαμψη για τη ΝΔ μέχρι τον Ιούνιο, ενώ δεν υπάρχει και χρόνος για νέο ανασχηματισμό ώστε να εισέλθουν στην κυβέρνηση πρόσωπα των οποίων η συμμετοχή είναι αναγκαία για την εκλογική αναμέτρηση.
Άλλη υπόθεση δεν μπορεί να γίνει, είναι πολύ νωρίς ακόμα. Άλλωστε τα προηγούμενα αρκούν για πρώτη ύλη στην ανάλυση που θα ήθελε ο αναγνώστης να κάνει…
Και, επίσης, μόλις μπήκαμε στο 2009!