Κατά της τρομοκρατίας αφύπνιση και επαγρύπνηση

Όταν μετά τη σύλληψη του εκτελεστικού κλιμακίου της 17Ν που ευτυχώς κατοικοεδρεύει σήμερα στον Κορυδαλλό, συνιστούσαμε αδιάκοπη επαγρύπνηση γιατί η τρομοκρατία είναι Λερναία Ύδρα με αμέτρητες κεφαλές, κάποιοι μας λοιδορούσαν. Τώρα υποχρεώνονται από τις εξελίξεις να πουν «στερνή μου γνώση, να σ’ είχα πρώτα». Το κράτος με ό,τι σημαίνει αυτό μετά την εξάρθρωση των Ξηρών (αλλά όχι και των… χλωρών της τρομοκρατίας) και τους Ολυμπιακούς επαναπαύτηκε στις δάφνες και χαλάρωσε. Αδράνησε επικινδύνως. Αγνόησε επιδεικτικά τη διαχρονικότητα του τρομοκρατικού φαινομένου. Τα άτομα έρχονται και παρέρχονται, αλλά η τρομοκρατία με ενδιάμεσα διαλείμματα και «αλλαγές φρουράς» υπάρχει. Η κοινωνία μας είναι εξαιρετικά ευάλωτη. Τα νοσηρά φαινόμενα πλεονάζουν. Οι αντικοινωνικές συμπεριφορές σ’ ένα ενδημικό κλίμα διαφθοράς και αναξιοκρατίας ανθούν με δυναμική έκφρασή τους το έγκλημα. Όταν η εγκληματικότητα πολλαπλασιάζεται, τότε και οι ακραίες μορφές της, του οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας, εφευρίσκονται. Εξάλλου, επειδή όλα αλλάζουν, και το έγκλημα μεταμορφώνεται και οι εγκληματίες μετασχηματίζονται, αναζητώντας ειδεχθέστερες εκφράσεις, οι οποίες όταν επενδύονται και με πολιτικο-ιδεολογικό κάλυμμα γίνονται αγριότερες.

Τώρα οι κάθε λογής αρμόδιοι ανακαλύπτουν ότι έχουν απέναντί τους μια νέα γενιά τρομοκρατών. Τους χαρακτηρίζουν μάλιστα κυνικότερους, αιμοδιψείς και τρισχειρότερους από τους προηγούμενους.

Αυτές οι εκτιμήσεις αυξάνουν το χρέος ετοιμότητας των διωκτικών αρχών. Εκπαίδευση, μετεκπαίδευση, υλικοτεχνική υποδομή, όλα πρέπει να λειτουργήσουν στην εντέλεια.

Οι τρομοκράτες είναι εχέμυθοι. Δεν μιλούν (δια)πράττουν. Οι στόχοι τους είναι εύκολοι. Δεν επιχειρούν κατά προσώπων που προστατεύονται. Τους αρκεί το θύμα να έχει έναν συμβολισμό. Οι ενέργειές τους παράγουν ανασφάλεια στους πολίτες και παρουσιάζουν το κράτος αναξιόπιστο. Τελικά, γεννούν αποσταθεροποίηση. Κατά κανόνα η τρομοκρατία έχει διεθνείς διασυνδέσεις. Το αφεντικό της κλείνει «δουλειές», παίρνει «παραγγελίες». Άσπονδοι φίλοι μιας χώρας που θέλουν να είναι του χεριού τους έχουν κάθε λόγο να ενθαρρύνουν τέτοια φαινόμενα. Ο πρεσβύτερος Τζόρτζ Μπους μετά την 11/9 είχε προβεί σ’ αυτήν εδώ την αποκαλυπτική και αφοπλιστική δήλωση: «Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούμε στελέχη τρομοκρατικών οργανώσεων ανά τον κόσμο, προκειμένου να κατευθύνουμε τις αποφάσεις τους στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους».

Η Ελλάδα βρίσκεται αυτόν τον καιρό στο στόχαστρο αποσταθεροποιητικών διεργασιών. Το εσωτερικό μπάχαλο απομειώνει τις αντιστάσεις της τόσο προς τα μέσα όσο και προς τα έξω. Τα συμβαίνοντα τις μέρες αυτές στο Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι είναι ενδεικτικά των όσων τεκταίνονται σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας και ανεξαρτησίας και αποδεικνύουν το αναξιόχρεο των κατευναστικών επιλογών της πολιτικής μας τάξης. Στο Αγαθονήσι έχουμε δεύτερα και χειρότερα Ύμια.

Οφείλουν οι πάντες να καταλάβουν ότι η

Αστυνομία είναι αναπόσπαστη λειτουργία της Πολιτείας. Εγγύηση για την ασφάλεια και την τάξη. Κατά περίπτωση, το βαρύ χέρι της ευνομίας. Η Αστυνομία πρέπει να είναι αποτελεσματική. Το μοντέλο μιας Αστυνομίας με «αμυντική στάση» απέτυχε πρόσφατα παταγωδώς. Αποτελεσματικότητα και ανθρώπινο δημοκρατικό πρόσωπο πρέπει να συνυπάρχουν. Είναι σιαμαίες έννοιες. Όπως σοφά έλεγε ο Βενιαμίν Φραγκλίνος: «Δεν υπάρχει ασφάλεια χωρίς ελευθερία. Αυτός που φαντάζεται ότι μπορεί να έχει ασφάλεια χωρίς ελευθερία, στο τέλος δεν θα έχει ούτε ασφάλεια ούτε ελευθερία».

Όμως χωρίς την αυστηρή τήρηση των νόμων είμαστε ζούγκλα και όχι συντεταγμένη πολιτεία. Λεηλασίες δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, μανιακές καταστροφές πανεπιστημιακών υποδομών και άλλα εκφυλιστικά φαινόμενα με κορύφωση τις τυφλές επιθέσεις κατά αστυνομικών τμημάτων και οχημάτων και τον βαρύτατο τραυματισμό του νεαρού αστυνομικού, όλα απρόκλητα, πρέπει, να ανησυχήσουν τους πάντες.

Διότι οι πάντες, δηλαδή το κοινωνικό σύνολο βάλλεται και βλάπτεται, ενώ η χώρα διακωμωδείται διεθνώς.

Ποινικοποιήστε την κουκούλα, θα είναι ευκολότερος ο εντοπισμός των τρομοκρατών.

Οι παραβάσεις των νόμων οποιοσδήποτε συλλαμβάνεται να τις διαπράττει, είναι αδικήματα που στρέφονται κατά του συνόλου, έλεγε ο Δημοσθένης. «Δει τα των νόμων αδικήματα κοινά νομίζειν». Οι νόμοι θεσπίζονται για να εφαρμόζονται, αλλιώς «ουδέν διαφέρει ει μη κείσθαι, ή μη χρήσθαι» (Αριστοτέλης). Το να μην εφαρμόζεται ένας νόμος είναι σαν να μην υπάρχει.

Πρέπει πάντως να ξεκαθαρίσουμε ότι άλλο τρομοκρατία και άλλο κινήματα κοινωνικής εξέγερσης. Και η διαφορά δεν είναι λεπτή, είναι χοντρή! Αυτό επειδή μόλις κάποιοι συνήλθαν και τόλμησαν να καταγγείλουν τους τρομοκράτες, προέκυψαν καλοθελητές έτοιμοι να τους ρίξουν στην πυρά ότι κηρύσσουν τάχατες την τυφλή καταστολή.

Είναι ώρα να σοβαρευθούμε όλοι, και αυτοί των μίντια και της πανεπιστημιακής κοινότητας.