Βυζάντιον

Πάλι βλακείες, νέες αστοχίες, για άλλη μια φορά λάθος επιλογές. Ο Καραμανλής νομίζει ότι είναι πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου και όχι της χώρας που χαρίζει την τηλεθέαση στον «Λάκη τον Γλυκούλη» και στην «Πολυκατοικία». Σε αυτήν τη χώρα η συνταγή της επιτυχίας είναι γνωστή, απλή και κατανοητή. Έτσι, αδυνατώ να καταλάβω γιατί είναι αυτήν τη στιγμή εκτός κυβέρνησης ο Πάνος Παναγιωτόπουλος και ο Γεράσιμος Γιακουμάτος. Πρόεδρε, με ποιον θα αντιστρέψεις το κλίμα; Με τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη στο υπουργείο Εξωτερικών; Αυτός είναι για να περνάνε καλά οι ξένοι. Με το εγχώριο κοινό, το κοινό που σε ψήφισε, τι θα γίνει;
•••
Όπως καταλαβαίνετε, αδυνατώ να συγκρατήσω τον θυμό μου μετά τον ανασχηματισμό. Πραγματικά είχα επενδύσει πολλές προσδοκίες στον Πάνο και στον Μάκη. Τουλάχιστον επτά στήλες τον χρόνο θα τις έκλεινα μʼ αυτούς. Όχι πως με χαλάνε οι άλλοι. Να, ας πούμε, ο Χατζηδάκης και ο Στυλιανίδης βγάζουν επίσης εξαιρετικό γέλιο, αλλά είναι πιο ποιοτικοί. Εγώ είχα διάθεση για κάτι σε Λουί ντε Φινέ, το οποίο δεν μου προέκυψε. Τέλος πάντων, τουλάχιστον καινοτόμησε θεσπίζοντας τη θέση «υπασπιστής-γιουσουφάκι Ντόρας» την οποία και διέθεσε σε μερικούς υπουργούς και υφυπουργούς, έτσι για να ξέρουμε κι εμείς προς τα πού κατευθύνονται τα πράγματα, να κάνουμε τον προγραμματισμό μας, να ετοιμαζόμαστε στα σοβαρά για τη λυτρωτική μετανάστευση.
•••
Εδώ πρέπει να διευκρινίσω ότι κακώς προσμετράται στο κυβερνητικό επιτελείο της Ντόρας ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Δένδιας. Πρόκειται για προσωπική επιλογή του Καραμανλή. Κανένας δεν λειτούργησε ως μέσο για να μπει στην κυβέρνηση. Η ανακοίνωση του ονόματός του εξέπληξε ακόμα και στενούς συνεργάτες του Καραμανλή.
•••
Αχ βρε Πάνο… Και μόλις την Τρίτη το βράδυ, την προηγούμενη του ανασχηματισμού, θεωρούσε σίγουρη την είσοδό του στην κυβέρνηση, αλλά είχε λάθος πληροφόρηση. Διότι η ίδια πληροφόρηση έλεγε ότι η Ντόρα θα πάει στο υπουργείο Εσωτερικών και, όπως άκουσα κάπου, θα αναλάβει την ανάπλαση νησιών όπως η Μακρόνησος, με πρόγραμμα υποχρεωτικού κοινωνικού τουρισμού.
•••
Χάλι σου λέω, μαύρο χάλι. Πάει και ο Μαργαρίτης Τζίμας… Ένα αξιοπρεπές πρόσωπο είχε να βγαίνει το πρωί στα κανάλια, να γουστάρει ο κόσμος που έχει αυτήν την κυβέρνηση, και αυτό το έχασε, το πέταξε στην αφάνεια. Αυτά έβλεπε την Τετάρτη κι ο Μεϊμαράκης και κουνούσε το κεφάλι σκεφτικός. Αυτά έβλεπαν και άλλοι στη Ρηγίλλης και δεν έκαναν τις καλύτερες των προβλέψεων για το μέλλον.
•••
Μην ξεχάσω να σου πω ότι πολύ αξιόπιστα παπαγαλάκια του άξονα Μαξίμου – Ρηγίλλης το πρωί της Τετάρτης διακινούσαν το σενάριο για σύντομη προσφυγή στις κάλπες, έστω και με λίστα, καθώς θεωρούν ότι το κλίμα γυρίζει. Δεν νομίζω ότι θα το κάνει αυτό στον Μιλτιάδη, δεν νομίζω ότι θα τον αφήσει υφυπουργό μόνο για μερικές εβδομάδες ή μήνες. Το ζητώ ως προσωπική χάρη στον πρωθυπουργό, αφήστε τον Μιλτιάδη να το απολαύσει. Και μην πιστεύετε αυτά που μπορεί να ακούσετε γιʼ αυτόν, ότι είναι το αγκάθι στην πατούσα της Ντόρας επειδή η οικογένειά του έχει αλλεργία στον Μητσοτάκη κ.λπ. Παρά τη δυσαρέσκεια και τις αντιρρήσεις του πατρός Βαρβιτσιώτη, ο σαραντάχρονος Μιλτιάδης όρθωσε το ανάστημά του και ξεκαθάρισε στην οικογένεια ότι θέλει να μπει στην κυβέρνηση με κάθε τρόπο. Μιλάμε για ηρωική μορφή, για πηγή λυρικής έμπνευσης. Ο Φάουστ και ο Μιλτιάδης. Ο ένας πούλησε την ψυχή του στον διάβολο, ο άλλος στην Ντόρα. Μεγαλείο…
•••
Καλά, μην ξεφυσάτε, τελειώνω με τον ανασχηματισμό. Φρονώ ότι εμείς ως εφημερίδα πρέπει να χαρήκαμε με την επανάκαμψη του Αντώνη Σαμαρά στην κυβέρνηση, διότι λίγο ως πολύ διατηρούμε τις ίδιες απόψεις για τα εθνικά και ειδικά για τη Μακεδονία (μας). Επιτέλους, λοιπόν, με τον Αντώνη στο υπουργείο Πολιτισμού θα μπουν στην άκρη αυτοί οι άθλιοι μοντερνισμοί (που δεν είναι φειδωλοί στο gay στοιχείο) και θ’ αρχίσουμε εκ νέου να διαβάζουμε Πηνελόπη Δέλτα, τα «Μυστικά του Βάλτου», τον «Καιρό του Βουλγαροκτόνου» και όλα εκείνα που αποτελούσαν βασικό συστατικό της ελληνικής παιδείας και τα έφαγε η σκόνη τα τελευταία χρόνια. Θυμίζω πως ο νέος υπουργός Πολιτισμού είναι εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα.
•••
Εγώ όμως διαβάζω άλλα πράγματα πλέον. Και νομίζω ότι τις τελευταίες ημέρες το πλέον συναρπαστικό ανάγνωσμα είναι ο καβγάς που κάνουν τα γιουσουφάκια διαφόρων μέσω των μπλογκ ή, τέλος πάντων, των ρυπαρών δικτυακών σελίδων που καταχρώνται την ιδέα και τα εργαλεία που αφελώς παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία. Μαθαίνω, βέβαια, πως κάπου συμφώνησαν να χαμηλώσουν τους τόνους και να εγκαταλείψουν το αμοιβαίο ξεμάλλιασμα, γεγονός που με θλίβει βαθύτητα, καθώς μου στερεί τη δυνατότητα να ικανοποιήσω τα ταπεινότερα των ενστίκτων μου. Να το πω μπίχλα; Να το αποκαλέσω ευτελές; Δεν υπάρχουν λόγια, αδυνατώ να δώσω τον κατάλληλο χαρακτηρισμό. Θυμάμαι όταν πριν από έναν χρόνο είχα γράψει για το πόσο επικίνδυνα μπορούν να γίνουν αυτά τα εργαλεία στα χέρια αδίστακτων ανθρώπων, έλαβα μια ντουζίνα μηνύματα με κριτική για τις συντηρητικές μου απόψεις και τις συντεχνιακές φοβίες που εκφράζω γράφοντας εναντίον των συγκεκριμένων τύπων. Πώς σας φαίνεται τώρα; Δυστυχώς, αν η κοινωνία μας επιβραβεύει αυτούς τους ρύπους καταναλώνοντας χυδαία και ασύντακτη γραφή μαζί με νταβατζιλίκι, τότε το πρόβλημα βρίσκεται σε μας, σε μένα και σε σένα, όχι σ’ αυτούς που κολυμπούν σε μια λιμνούλα με λάσπη.
•••
Γι’ αυτό σου λέω, κάτσε εδώ να διαβάζεις εμένα και τον στρατηγό από δίπλα που, τουλάχιστον, έχουμε βγάλει το σχολείο και ομιλούμε την ελληνική. Και από πολυφωνία άλλο τίποτα. Εγώ γκρεμίζω, ο στρατηγός χτίζει. Οφείλω, βέβαια, να ομολογήσω πως τον βλέπω με κάποιον συγκρατημένο φόβο, καθώς έχω στην πλάτη μου έναν αριθμό ημερών φυλακής από τον στρατηγό Κυριακό Σπυριούνη, νομίζω οι παλαιότεροι θα τον θυμάστε. Και πρέπει να είμαι ο μοναδικός που είδε τη φυλακή να πολλαπλασιάζεται από τον συγκεκριμένο στρατηγό (άγιος άνθρωπος) για το καταραμένο παράπτωμα του άσκοπου και επικίνδυνου χειρισμού οχήματος στον όρχο. Ο όρχος για τους αδαείς είναι το πάρκινγκ. Και, ας με συγχωρήσει ο γείτονας στρατηγός, οι στρατιώτες συνηθίζουν καμιά φορά να κάνουν κόντρες. Εμείς κάναμε με τα Στάγιερ και μας τσίμπησε ο επόπτης. Ήταν, βλέπεις, τότε της μόδας το «Mad Max» που έτρεχαν στη Νεβάδα με κάτι τεράστια φορτηγά. Παιδιά…
•••
Να, όταν υπηρετούσα τη θητεία μου, ήμουν λίγο μεγαλύτερος από τον Διαμαντή των 700 ευρώ που έφαγε τις σφαίρες. Παιδί κι αυτός και γύρω από το κρεβάτι του έχει στηθεί εκ νέου ένας νέος χορός τυχάρπαστων πολιτικών λαμογιών, φασιστοειδών και των δύο άκρων, ηλιθίων που φαντασιώνονται ηρωικές εμφανίσεις στα κανάλια. Θα μου άρεσε, που λέτε, να δω μια συγκέντρωση και για τον Διαμαντή, μέχρι και που θα συμμετείχα. Θα ήθελα επίσης να δω εκπροσώπους απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις στη συγκέντρωση των αστυνομικών έξω από τον Ερυθρό Σταυρό. Αυτά είναι πολύ σοβαρά πράγματα για να τα διαχειρίζεται ο Άδωνις. Ο Άδωνις είναι καλός για να πάει σε καμιά συνεστίαση αστυνομικών για να διασκεδάσει ο κόσμος. Σε τέτοια θέματα καλόν είναι να μένει μακριά από τα τηλεοπτικά παράθυρα. Θα μου άρεσε, επίσης, να μην ακούω πολιτικές αναλύσεις τύπου Κολωνακίου για το πόσο ευνοείται η κυβέρνηση από τις εξελίξεις. Όση εύνοια και να επιδείξει η τύχη, η βλακεία είναι ανίκητη. Να σας δώσω ένα παράδειγμα:
•••
Παράγων που παρακολουθεί και γνωρίζει τα πράγματα από κοντά, μου έλεγε ότι για κάποια στιγμή έπεσε η σκέψη να κρατηθεί μακριά από τη δημοσιότητα η εμπλοκή του Επαναστατικού Αγώνα, εκτιμώντας ότι η κυβέρνηση θα απεκόμιζε πολιτικά οφέλη, αφήνοντας να αιωρείται η απόδοση συλλογικής ευθύνης στον χώρο των αντιεξουσιαστών. Η ηλίθια αυτή σκέψη είχε μικρή ζωή, καθώς κάποιος τους είπε ότι αν υπάρξει γρήγορα προκήρυξη, θα γίνουν ρεζίλι σαν τους παίκτες στη «Στιγμή της αλήθειας». Με δυο λόγια, η παρουσία της οργάνωσης στην υπόθεση σκόρπισε απέραντη θλίψη σε κάποια κυβερνητικά μυαλά.
•••
Και θα σου πω με ποια ανησυχία αποχώρησε από την κυβέρνηση ο Χηνοφώτης, ανησυχία την οποία ασπάζεται και ο αρχηγός της ΕΛΑΣ: Θεωρούν ότι η κατάσταση στην αστυνομία είναι πλέον εκτός ελέγχου, κάτι που αποτυπώθηκε και στον τρόπο με τον οποίο έγιναν οι προσαγωγές στα Εξάρχεια. Μιλάμε για αγριότητες, έτσι;
•••
Αλλά μην το ψάχνεις. Η τρομοκρατία είναι παντού. Είναι στη δολοφονία του Αλέξανδρου και στην απόπειρα κατά του αστυνομικού. Είναι στην καθημερινότητά σου, στον ανασχηματισμό, στην τηλεόραση, στο χαρτί από την τράπεζα. Ακόμα κι αν δεν σε τρομοκρατούν όλα αυτά, πάλι πρέπει να φοβάσαι επειδή δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται.

Προκόπιος