Τον «τρίτο δρόμο» επιλέγουν για δανεικά…
Αυτό φοβούνται στο ΠΑΣΟΚ ότι πιστεύει ο κόσμος. Ότι δηλαδή, αν εκλεγεί πρωθυπουργός ο Γιώργος Παπανδρέου, ανεξαρτήτως του ποιος θα είναι υπουργός Οικονομίας, θα βρεθούμε στο ίδιο έργο θεατές. Φόροι στα χαμηλά εισοδήματα και ίσως κάποια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η εισφοροδιαφυγή των εχόντων και κατεχόντων.
Στη Χαριλάου Τρικούπη προετοιμάζονται να κυβερνήσουν και επειδή άλλο είναι να είσαι κυβέρνηση και άλλο αξιωματική αντιπολίτευση, όπου ό,τι θέλεις λες, ετέθη πρόσφατα το ερώτημα: Πώς διαχειριζόμαστε την καμένη γη;
Θα επιβάλουν νέους φόρους ή θα εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια ώστε να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους; Η πρόσφατη κυβερνητική ιστορία του ΠΑΣΟΚ δίνει κάθε δικαίωμα να πιστεύουν οι πολίτες πως τελικά τίποτα δεν θα αλλάξει.
Στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρούν πως αν γίνουν πρόωρες εκλογές και βρεθούν στο τιμόνι της χώρας, η λύση στην καυτή πατάτα της οικονομικής διαχείρισης δεν αποκλείεται να έρθει από τον… «τρίτο δρόμο».
Ο Γιώργος Παπανδρέου, στις κλειστές συσκέψεις στις οποίες συχνά συμμετέχει, όταν έρχεται το ακανθώδες αυτό ερώτημα δείχνει ότι έχει λάβει τις αποφάσεις του: Αν χρειαστεί να δανειστούμε από το εξωτερικό, τότε, με βάση τις διεθνείς του γνωριμίες με πολιτικούς αρχηγούς, πρωθυπουργούς σοσιαλιστές και υπουργούς Εξωτερικών, θα επιστρατεύσει όλα τα μέσα που διαθέτει για να δανειστεί η χώρα… σοσιαλιστικό χρήμα με ευνοϊκότερους όρους απ’ ό,τι η σημερινή κυβέρνηση, από διεθνείς τράπεζες ή ακόμη και από το ΔΝΤ όπως προκρίνουν τα σενάρια που πλέκουν Μητσοτάκης, Σημίτης και προσφάτως ο Αλέκος Παπαδόπουλος, που λίγο έλειψε από τον αιφνιδιασμό που προκάλεσε στο ΠΑΣΟΚ να βρεθεί εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας.
Μάλιστα, στελέχη που βρίσκονται κοντά στον Γιώργο Παπανδρέου και γνωρίζουν τις απόψεις του, φέρνουν ως παράδειγμα τον Ανδρέα Παπανδρέου και τη δυναμική επιστροφή του το 1993 όταν με την τοποθέτηση υπουργών Οικονομίας όπως ο Γεννηματάς και ο Παπαντωνίου, ανόρθωσε το ηθικό και την αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας που είχε καταρρεύσει από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Ο Παπανδρέου λοιπόν, για να μη φανεί ότι άλλα έλεγε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και άλλα κάνει ως πρωθυπουργός, αθετώντας τις υποσχέσεις του, θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που διαθέτει προκειμένου να πιέσει τους διεθνείς οργανισμούς, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον αρμόδιο για την οικονομία επίτροπο της Κομισιόν, και αν χρειαστεί και με τον φόβο του «τρίτου δρόμου», για να πετύχει τον δανεισμό της χώρας με θετικούς όρους.
Και όπως λένε οι πληροφορίες, οι κινήσεις που κάνει τελευταία ο Παπανδρέου, όχι μόνο με αφορμή τη διεθνή κρίση αλλά και τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, επιδεικνύοντας προκλητικά τις επαφές του έναντι των άλλων ηγετών της Δύσης, δεν είναι καθόλου τυχαίες. Θυμίζουμε ότι τον Νοέμβριο επισκέφθηκε το Μεξικό ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που συνεδρίασε εκεί και πρότεινε εναλλακτικές λύσεις για τη διεθνή ύφεση.
Νωρίτερα, στην Αυστρία, πάλι με την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, συνάντησε ξένους ηγέτες, επιστήμονες, ειδικούς στον τομέα της οικονομίας και πρότεινε επίσης εναλλακτικές λύσεις για την ασφάλεια, την εργασία, τους εργαζόμενους και τους τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης, μέσω της περίφημης
Επιτροπής Στίγκλιτς του διάσημου νομπελίστα της οικονομίας, με τον οποίο συγκρότησε άλλωστε την επιτροπή αυτή κατά το πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ.
Επίσης, η επίσκεψή του στις Βρυξέλλες και οι εκεί συναντήσεις του με οικονομικούς παράγοντες, αλλά και κατά τη συνεδρίαση του ΕΣΚ, όπου είχε σημαντικές επαφές με τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο, τον καθηγητή του περίφημου LSE, σερ Νίκολας Στερν, και ακόμη τον Φελίπε Γκονζάλεθ, αλλά και με τον Πρόεδρο της Βραζιλίας Λούλα ντα Σίλβα και τον Πρόεδρο της Κίνας Χου Ζιντάο, δείχνει τις προθέσεις του σε περίπτωση που βρεθεί σε πολιτικό αδιέξοδο.
Δεν είναι απαραίτητο πάντως, διευκρινίζουν οι συνεργάτες του, να στραφεί προς τον «τρίτο δρόμο» για δάνεια, αλλά σε κάθε περίπτωση θα αποτελέσει μοχλό πίεσης και καταφύγιο για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Άλλωστε με την Κίνα και τη Βραζιλία ο Παπανδρέου διατηρεί άριστους δεσμούς και ενδεχομένως να αντλήσει οικονομικούς πόρους από αυτές τις «παρθένες» πλουτοπαραγωγικά χώρες. Βέβαια αυτό το εγχείρημα, όπως παρατηρούν άλλα στελέχη που είναι διστακτικά και εκφράζουν αντιρρήσεις στις συζητήσεις που γίνονται, καθώς και το ενδεχόμενο του «τρίτου δρόμου», ενέχουν και κινδύνους. Άλλο είναι ο δανεισμός μιας χώρας του ευρώ μέσω Ευρώπης και άλλο μέσω μιας τρίτης χώρας, πολλές φορές «εχθρικής» προς τις Βρυξέλλες.
Οι πιέσεις, η πρόσκαιρη πολιτική απομόνωση που μπορεί να υπάρξει, οι τεχνητές κρίσεις που μπορεί να δημιουργηθούν ως άμυνα από άλλες χώρες περισσότερο ανεπτυγμένες, είναι υπολογίσιμα στοιχεία και πάντως μετρούνται από τώρα ως πιθανές αντιδράσεις στην επιλογή του «τρίτου δρόμου»!
Κρίσιμο ρόλο θα παίξει και το πρόσωπο που θα αναλάβει το υπουργείο Οικονομίας προκειμένου να υλοποιήσει το σχέδιο Παπανδρέου, καθώς και το αν το πρόσωπο αυτό θα θελήσει να κινηθεί προς την κατεύθυνση του «τρίτου δρόμου», δεδομένου ότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να αντιμετωπιστεί στην Ευρώπη περίπου ως «γραφικός»…
ΥΓ.: Τις πληροφορίες αυτές δεν τις επιβεβαιώνουν ούτε τις διαψεύδουν στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τονίζουν όμως πως είναι αρκετά ενδιαφέρουσες…