Στόχος η Χαμάς

Επί της ουσίας δηλαδή να απουσιάζει οποιαδήποτε μαχητική και ανυποχώρητη φωνή και η Γάζα να εκπροσωπείται από έναν ενδοτικό ηγέτη. Η εξαφάνιση της Χαμάς, άλλωστε, είναι και ο πραγματικός στόχος της εισβολής. «Θα παύσουμε πυρ μόλις κάποιος αναλάβει την ευθύνη της διακυβέρνησης, οποιοσδήποτε εκτός από τη Χαμάς», δήλωσε από την πρώτη κιόλας μέρα των επιχειρήσεων ο αντιπρόεδρος της ισραηλινής κυβέρνησης, Χαΐμ Ραμόν. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις του εκπροσώπου της αιγυπτιακής κυβέρνησης, ο οποίος δήλωσε ότι όσο παραμένει στην εξουσία η Χαμάς, το συνοριακό φυλάκιο της Ράφα θα είναι κλειστό και η μοναδική οδός διαφυγής επομένως από την κόλαση των βομβαρδισμών σφραγισμένη. Φάνηκε όμως έτσι ότι η αιματηρή εισβολή είναι η συνέχιση της εξοντωτικής πολιτικής αποκλεισμού που ξεκίνησε με την εκλογική επιτυχία της Χαμάς με… άλλα μέσα. Αν ευοδωθούν οι στόχοι του Ισραήλ, που θεωρείται σχεδόν αδύνατο, και η Χαμάς εξέλθει με συντριπτικά πλήγματα από την επιχείρηση «σιδερένιο μολύβι», τότε οποιαδήποτε πρωτοβουλία ειρήνης της νέας αμερικανικής προεδρίας θα είναι σαφώς λιγότερο φιλόδοξη, δεν θα κινείται δηλαδή στο πλαίσιο των ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Κάτι τέτοιο άλλωστε αποκλείεται κι από τη νέα ισραηλινή ηγεσία, που όπως όλα δείχνουν θα βρίσκεται πιο δεξιά από τη σημερινή. Υπονόμευση επομένως κάθε ελπίδας ουσιαστικής επίλυσης του Παλαιστινιακού είναι ο στόχος των ισραηλινών βομβαρδισμών. Στην πράξη, παρ’ όλα αυτά, θα καταφέρουν ελάχιστα πράγματα, καθώς ακόμη και το «Σχέδιο Β» της διαλλακτικής και συνεργάσιμης Φατάχ του Αμπάς, έχει αποδειχθεί στα μάτια των Παλαιστινίων πολύ πιο αναποτελεσματικό. Στα μάτια των Ισραηλινών πάντως, όσων τουλάχιστον δεν έχουν τυφλωθεί από το σιωνιστικό δηλητήριο, πολύ πιο αναποτελεσματικό έχει αποδειχτεί το σχέδιο υποταγής των Παλαιστινίων που με συνέπεια εφαρμόζουν σχεδόν όλες οι ισραηλινές ηγεσίες εδώ και 60 χρόνια αρνούμενες να εκχωρήσουν κράτος στους Παλαιστίνιους. Η μαχητική ισλαμική οργάνωση Χαμάς, από την άλλη, όσες απώλειες κι αν καταγράψει με τη λήξη των επιθέσεων θα δει το κύρος της να φθάνει σε πρωτοφανή επίπεδα, όπως ακριβώς συνέβη και πριν από 28 μήνες, που η εισβολή στον Λίβανο εκτόξευσε το κύρος της ομογάλακτής της Χεζμπολάχ σε όλον τον κόσμο.