Βυζάντιον

Λοιπόν, να ξεκινήσω τη στήλη στέλνοντας κι εγώ τις ευχές μου για τη νέα χρονιά. Ξαναγυρίστε στη σελίδα 2, διαβάστε τις ευχές που θα έχει γράψει ο εκδότης και θεωρήστε τες ως δικές μου. Βέβαια, υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα. Αν όλες αυτές οι ευχές που γράφουμε στις εφημερίδες γίνουν αληθινές, τότε δεν θα έχουμε λόγο να βγάζουμε εφημερίδα. Θα είμαστε υπερβολικά ευτυχισμένοι, cool και ψύχραιμοι. Επίσης, σκέφτομαι πως ίσως έφτασε η ώρα να δοκιμάσουμε και το αντίθετο. Αφού οι ευχές δεν μας βγαίνουν, γιατί να μη δοκιμάσουμε καμιά κατάρα που, ούτως ή άλλως, την έχουμε και πιο εύκολη; Ας είναι. Σας εύχομαι κι εγώ αίσιο και ευτυχές το 2009, αν και πλέον οι χρονιές μοιάζουν με εμπόδια σε έναν κουραστικό αγώνα δρόμου. Και εξ όσων γνωρίζω, εγώ και οι περισσότεροι φίλοι μου πηδάμε πλέον μόνον εμπόδια και τίποτα άλλο.

•••

Ήθελα να ξεκινήσω τη χρονιά με κάτι δημοσιογραφικό, καθώς κι εγώ έχω βαρεθεί να παραληρώ και να φλυαρώ. Όχι πως δεν το σηκώνει η μέρα. Είναι η πρώτη Κυριακή του χρόνου, έχει κρύο, εσείς ασχολείστε με τα κιλά που βάλατε στις γιορτές και θα ήταν εξαιρετικά εύκολο να σας κάνω την ψυχή μαύρη, αναπτύσσοντας τις υπαρξιακές μου ανησυχίες. Είπα, όμως, να κάνω ένα τηλεφώνημα προς τις Βρυξέλλες, μήπως και μάθω τίποτα καινούργιο και ουσιαστικό για τις ανησυχίες τους σχετικά με την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Ο άνθρωπός μου εκεί είχε άλλα να μου πει, με μεγαλύτερο, κατά την εκτίμησή μου, ενδιαφέρον. «Προκόπιε, άσε προς το παρόν τα οικονομικά και προσπάθησε να φανταστείς τι έχει να γίνει έτσι και περάσουν κάποιες αλλαγές που εξετάζουμε στο καθεστώς αμυντικών προμηθειών!» Ε, και; Μου εξήγησε, λοιπόν, ότι λίαν συντόμως θα εμφανιστεί πρόταση της Κομισιόν, με την οποία θα ζητείται να υιοθετηθεί κοινό και αυστηρό πλαίσιο αμυντικών προμηθειών. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι οι συγκεκριμένοι μηχανισμοί προμηθειών δεν θα λειτουργούν όπως τώρα. Ακόμα πιο πρακτικά σημαίνει ότι έτσι και αλλάξει αυτό το πλαίσιο, η Ελλάς μπορεί να χρειαστεί να εισαγάγει πολιτικούς αφού αρκετοί από αυτούς, όπως και τα κόμματά τους, θα χάσουν το σπουδαίο ενδιαφέρον τους για τα κοινά. Ο ίδιος άνθρωπος μου είπε ότι αν ακούσω ότι η ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει να διαφοροποιηθεί από την κοινοτική γραμμή, λέγοντας διάφορα γραφικά περί εθνικής ασφάλειας, τότε θα πρέπει να βγω στα κεραμίδια και να καταγγείλω ότι θέλουν να διατηρήσουν ένα καθεστώς αδιαφάνειας και αρπαχτής. Δεν νομίζω, βέβαια, ότι ελληνική κυβέρνηση θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο, αλλά καλό είναι να έχουμε τον νου μας…

•••

Τα υπόλοιπα που μου είπε ο άνθρωπος από τις Βρυξέλλες έχετε προλάβει να τα διαβάσετε και αλλού. Η λήψη μέτρων στήριξης της ελληνικής οικονομίας και η είσοδος σε καθεστώς επιτήρησης είναι θέμα χρόνου, απλώς αναζητείται η κατάλληλη χρονική στιγμή προκειμένου να γίνουν οι σχετικές ανακοινώσεις, «το timing», που θα έλεγε και η Ντόρα. Ίσως κάπου να τα χαλάσουμε με τις ελληνικές τράπεζες σε θέματα επιτοκίων, αλλά, τέλος πάντων, αυτά είναι τεχνικά ζητήματα για τα οποία δεν θα ήθελα να σας απασχολήσω τώρα.

•••

Μόνο που αυτές τις μέρες έχω ψάξει τόσο πολύ τα της οικονομίας ώστε θέλω να εκφραστώ. Βέβαια, πρέπει να παραδεχθώ πως συνομιλώ με ανθρώπους οι οποίοι στην αρχή του χρόνου προέβλεπαν, με ύφος, ότι στο τέλος του 2008 το πετρέλαιο θα έχει ξεφύγει στα 150 δολάρια. Έπεσαν 100 δολάρια έξω, αλλά αυτούς ξέρω, αυτούς εμπιστεύομαι. Ένας από αυτούς μου πέρασε στο email και μια ωραία ανάλυση διεθνούς οίκου που προβλέπει ότι το ελληνικό πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων θα πάει οριστικά κατά διαόλου λόγω της διεθνούς κρίσης και της πολιτικής αστάθειας στη χώρα. Και όχι μόνον αυτό: Προβλέπεται ότι οι ελληνικές χρηματιστηριακές αξίες θα είναι από τις πρώτες που θα εγκαταλειφθούν αν οι αγορές αρχίζουν να δέχονται μεγαλύτερη πίεση.

•••

Τι κάνει η υπέροχη κυβέρνηση για όλα αυτά; Κάποιος έχει πείσει τον Καραμανλή ότι το «κλειδί» της ψυχολογίας βρίσκεται στην «Ολυμπιακή». Αν καταφέρουν, λένε, να πουλήσουν την εταιρεία πριν από την άνοιξη, τότε θα μπορούν να βγουν στις διεθνείς αγορές ζητώντας και άλλα κεφάλαια. Βέβαια, το πρόβλημα θα βρίσκεται στη χαμηλή τιμή του πετρελαίου. Αυτήν την περίοδο οι Άραβες μοιράζουν χρήματα μόνο σε κορίτσια για μερικές καλές βραδιές. Βέβαια, θα μου πείτε, δεν απέχουμε και αρκετά από αυτό το σημείο…

•••

Και για να μην ξεχαστώ, λέω να σας προτείνω κι εγώ ένα καταπληκτικό βιβλίο που διάβασα στις γιορτές, αν και δεν γνωρίζω αν κυκλοφορεί και στα ελληνικά. Αλλά επειδή έχω αναγνώστες με Lower τολμώ να σας προτρέψω σε αναζήτησή του στο Amazon.com. Ο τίτλος του είναι «Freakonomics» και ειλικρινά δεν είμαι βέβαιος αν μπορώ να αποδώσω σωστά το περιεχόμενο. Τέλος πάντων, αν πάντα απορούσατε για τα κοινά σημεία που έχουν οι παλαιστές του σούμο με τους δασκάλους και για ποιο λόγο οι crack dealers της Αμερικής μένουν με τη μαμά τους, θα βρείτε τις σελίδες απολαυστικές. Με δυο λόγια, πρόκειται για εκλαϊκευμένα οικονομικά που αποδίδονται με καταπληκτικό τρόπο. Διαβάστε το και θα με θυμηθείτε. Και μετά το «Freakοnomics» ελάτε να φρικάρουμε όλοι μαζί με τα οικονομικά του Αλογοσκούφη.

•••

Κανονικά τώρα θα έπρεπε να γράψω και κάτι για τα εγχώρια μικροπολιτικά, έτσι δεν είναι; Λέω να το αποφύγω σε γενικές γραμμές. Διότι αν πραγματικά αυτήν τη στιγμή είναι σημαντικό για σένα να ξέρεις σε ποιο υπουργείο θα πάει ο Αλογοσκούφης, πού ο Αβραμόπουλος και πού η Ντόρα, τότε πραγματικά έχεις πρόβλημα και πρέπει να το κοιτάξεις. Και, ειλικρινά, θα μπορούσε κάποιος να μου εξηγήσει για ποιο λόγο γίνεται όλος αυτός ο θόρυβος περί ανασχηματισμού; Ασφαλώς κατανοώ το ενδιαφέρον ορισμένων που έχουν «δουλειές» με υπουργεία και συγκεκριμένα στελέχη. Εντάξει, αυτοί είναι λογικό να αγωνιούν. Οι υπόλοιποι όμως; Δηλαδή, θα αλλάξει η ζωή σου προς το καλύτερο αν ο Φώλιας πάει σπίτι του στα Γρεβενά για σκι ή αν ο Σαμαράς μπει στην κυβέρνηση;

Είναι ένα ηλίθιο επικοινωνιακό παιχνίδι με κλισέ του τύπου: «Ανακατεύει την τράπουλα ο Καραμανλής». Sorry, αλλά ουδόλως με ενδιαφέρει αν ο πρωθυπουργός κάνει μπιρίμπα.

•••

Από την άλλη, όμως, το βλέπω και κάπως ανθρωπιστικά. Υπάρχουν στελέχη αυτής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας που έχουν την τελευταία ευκαιρία της ζωής τους να μπουν σε υπουργικό αυτοκίνητο και να μην παριστάνουν τον οδηγό. Έτσι όπως τα έχουν καταφέρει, η λογική λέει ότι ένας μεσήλικας βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας που δεν θα πάρει τώρα χαρτοφυλάκιο, δεν θα το καταφέρει ποτέ στη ζωή του, εκτός κι αν πιάσει τα χρόνια του Μητσοτάκη, προοπτική αδύνατη για φυσιολογικούς ανθρώπους. Και κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα απαλλαγούμε διά παντός από ορισμένα «ψώνια» που ονειρεύονται εξουσία και σέρνονται για να την αποκτήσουν, μόνον αν βγει κάτι σε «Καραόκε» για πολιτικούς. Να κάθεται, δηλαδή, ο βουλευτής στο σπίτι του και να προβάρει λόγους μεγάλων πολιτικών ανδρών με ψεύτικα χειροκροτήματα. Ανακουφίζονται αυτοί, γλιτώνουμε εμείς. Άλλη ιδέα θα ήταν κάτι σε «γίνε υπουργός» για PC ή Playstation.

•••

Ειλικρινά σας μιλάω, δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν θα γίνει υφυπουργός ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης ή καθίσει ο Κυριάκος σε υπουργική καρέκλα. Καλύτερα να μην το μάθω καν, θα μου κοστίσει ακριβά κάτι τέτοιο στη διάθεσή μου. Πιστεύω δε, πως ο Καραμανλής πρέπει να κάνει τη μεγάλη κίνηση και να δώσει σε όλους χαρτοφυλάκιο. Δεν είναι δα και πολλοί, 151 όλοι και όλοι, ο Ανδρέας άνετα θα τους βόλευε σε υπουργεία, κύκλους και περίεργα σχήματα. Φεύγω, πάω για μεσημεριανό ύπνο. Εννοείται ότι παίρνω χάπια για να κοιμηθώ. Μέχρι να ξεκαθαρίσει αν ο Ζαγορίτης πάει στην κυβέρνηση ή μένει στο κόμμα, με τρώει η αγωνία, με βασανίζει το άγχος…