Ναυαγεί η πολιτική Χριστόφια
Ούτε η παλιά κοινή κομμουνιστική ιδεολογία ούτε και η φιλία του κύπριου Προέδρου με τον κατοχικό ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ αποδεικνύονται στοιχεία ικανά για την τήρηση από τουρκικής πλευράς θετικής στάσης στις συνομιλίες επίλυσης του Κυπριακού.
Η πολιτική Χριστόφια φαίνεται καθημερινά όλο και περισσότερο ανέφικτη, αφού ο Ταλάτ παίρνει απευθείας εντολές από την Άγκυρα και προβάλλει αξιώσεις πέραν του Σχεδίου Ανάν σε μια προφανή πρακτική που σκοπεύει στο εξής: Όταν θα ακολουθήσει η σκληρή διαπραγμάτευση, να μπορεί, δήθεν μέσω υποχωρήσεων, να φτάσει τουλάχιστον στη φιλοσοφία και στις διατάξεις του Σχεδίου Ανάν.
Διχοτομικά παραδείγματα
Απτά παραδείγματα της τουρκικής πολιτικής, όπως έχουν κατατεθεί στις συνομιλίες, αποτελούν τα ακόλουθα:
• Η πολιτική ισότητα την οποία εγγράφως η τουρκική πλευρά εμφανίζει στην ίση αριθμητική συμμετοχή των δύο πλευρών, δηλαδή 50-50 στους κοινούς ομοσπονδιακούς δημόσιους οργανισμούς.
• Ενώ η ελληνοκυπριακή πλευρά αποδέχεται την εκ περιτροπής προεδρία, αλλά εκλογές κοινές μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για την εκλογή του Προέδρου και του αντιπροέδρου, η τουρκική πλευρά ζητεί χωριστές εκλογές και αντί υπουργικού συμβουλίου αξιώνει προεδρικό συμβούλιο με εκ περιτροπής προεδρία. Οι χωριστές εκλογές στην πολιτική λογική των δύο συνιστώντων κρατών παραπέμπουν σε δύο λαούς και σε χωριστές κυριαρχίες.
• Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής η τουρκοκυπριακή πλευρά αξιώνει τη διχοτόμηση των πρεσβειών. Δηλαδή να είναι σε όλα τα επίπεδα, από τους πρέσβεις ως τους αναπληρωτές πρέσβεις και τους ακολούθους, η αναλογία 50-50. Επίσης, για διάφορα ζητήματα που αφορούν το τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος, αυτό θα έχει το δικαίωμα να αποφασίζει χωρίς την έγκριση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης!
Δηλαδή να ενεργεί μονομερώς ως άλλο κράτος. Ταυτοχρόνως, σε θέματα που θέλει να αποφασίσει το ομοσπονδιακό υπουργείο των Εξωτερικών και κρίνει το τουρκοκυπριακό συνιστών κράτος ότι αφορούν στα συμφέροντά του, δεν θα μπορεί να ληφθεί απόφαση χωρίς τη δική του συγκατάθεση.
Ντενκτασικό «νόμισμα»
Εκ των όρων των οποίων θέτει η τουρκική πλευρά, δεν χρειάζονται ιδιαίτερες νομικές γνώσεις για να κατανοήσει κάποιος ότι οι Τούρκοι, όπως και στο Σχέδιο Ανάν, οδηγούν τα πράγματα προς διχοτομικές συνομοσπονδιακές λύσεις. Από την άλλη, ο Πρόεδρος Χριστόφιας προβαίνει μέσω των συνομιλιών σε τέτοιες δεσμεύσεις, από τις οποίες ακόμη και να θέλει στο μέλλον να απεγκλωβιστεί, δεν θα μπορεί, καθότι γίνεται καθημερινά μέσω των δεσμεύσεων που αναλαμβάνει, όπως ήταν αυτές των συνιστώντων κρατών και της εκ περιτροπής προεδρίας, όμηρος των λαθών του και των ψευδαισθήσεών του. Ήθελε και θέλει να πιστεύει ότι επειδή ο Ταλάτ ήταν κάποτε κομμουνιστής σύντροφός του και φίλος του, θα απογαλακτιζόταν από την Τουρκία. Αυτό δεν συμβαίνει. Αυτό το οποίο συμβαίνει είναι άλλο: Ο Ταλάτ συνιστά την άλλη όψη του ντενκτασικού τουρκικού διχοτομικού «νομίσματος» της Άγκυρας.