Η ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ ΜΑΧΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΑΧΗ

Ως ευκλεείς απόγονοι
ανδρών, μιάς διμοιρίας
ευρήκαμε ένα Μέγαρον
πρώτης κατηγορίας.

Μές εις τίς σάλες δύναται
καθείς νά μάς ευρίσκει
απολαμβάνοντες καφέ
καί αρκετόν ουίσκι.

Γραβάτες καί κοστούμια
καί σόλες κροκοδείλου
καί ταγιεράκια εκ Ντιόρ
καί βουτηχτάς τής Δήλου.

Ερωτικώς επίστρατοι
κι εντός νυμφομανίας
τιμώμεν τούς προγόνους μας
μέτ’ άπειρης αγνοίας.

Διάγομεν ανθόσπαρτον
τόν βίον τής κραιπάλης
μέ πλήρη τά θυλάκια
– στά έδρανα τελάλης.
Η μοναξιά υφίσταται
μόνον εις τάς οικίας
ενώ στό μέγα Μέγαρον
άρχομεν τής βλακείας.

Η θάλασσα τού Πειραιώς
θρασομανά βιαίως
κι έρχονται τά Πεκινουά
ένθερμα τελευταίως.

Ούτως ηγούνται τών νερών
κινεζικώ τώ τρόπω
αφού οι νεοέλληνες
βαριούνται πάντα κόπο.

Όλα τό μέγα Μέγαρον
βάζει εις λοταρία
καί φτάστε Τούρκοι άνετα
μέχρι τήν Ικαρία.
Ό,τι θά μείνει Γραικικό
θά μοιάζει μ’ ένα πτώμα
πού τό φονεύσαν χριστιανοί
καί πού βρωμά ακόμα.

Έτσι τό μέγα Μέγαρον
όπου Βουλή καλείται
υπό Κινέζων καί Ινδών
στό μέλλον θά οικείται.

Μιά λαϊκή, μιά αγορά
στήνεται κάθε ώρα
κι ημείς ως χαζοβιόληδες
δεχόμεθα τήν μπόρα.

Μπόρα επί τών ρούχων μας
τά δέ μαλλιά ξεβάφουν
αλλά οι αυλοκόλακες
στά τέτοια τους μάς γράφουν.
Οδύνη φτάνει, σπαραγμός
Πατρίς μου ετοιμάσου
τά ξένα ξένα ήτανε
καί ξένα τά δικά σου.

Υπάγω εις τά Ζωνιανά
εκεί θά ευτυχήσω
πάντα θά είμαι ιλαρός
κι ως καπνιστής θά ζήσω.

Ώ! ‘σείς Λακεδαιμόνιοι
καί Θεσπιείς προγόνοι
εσείς δόρυ προτάξατε
κι εμείς κύψαμε γόνυ.
……………………………………..
……………………………………..
Ολίγον πρίν τινάξει τά πέταλα
ο ίππος τού Λεωνίδου,
είπεν τό τοιούτον:
«Μήν θλίβεστε Έλληνες,
τώρα φεύγετε 300
άλλοι τρακόσοι θά έλθουν
καί στήν αρπαχτή
θά τά έχουν 400».