επί του πιεστηρίου
Εμείς οι πολίτες, ο κόσμος όλος, δημιουργούμε τις συνθήκες, την επόμενη μέρα. Δεν έρχεται από το πουθενά. Έχουμε όλοι τις ευθύνες μας. Ώρα να σηκώσουμε τα μανίκια… Και να ʼχουμε υγεία… Όλα τʼ άλλα τα αντέχουμε…
Δικαιούνται να είναι οργισμένοι οι μαθητές. Η νέα γενιά. Πρωτίστως όμως με τους καθηγητές τους. Γιατί δεν είναι κοντά τους. Γιατί τους μαθαίνουν μια ξερή παπαγαλία. Γιατί τους στέλνουν στα φροντιστήρια. Και στα ιδιαίτερα, που τους κάνουν καθηγητές τους! Με ταρίφα πολύ ακριβή. Το ίδιο και οι φοιτητές. Που βγαίνουν από τα πανεπιστήμια απροετοίμαστοι για την αρένα. Αμαθείς. Και προσπαθούν να επιπλεύσουν μόνοι τους. Έχει και η Πολιτεία τις ευθύνες της. Όλα όμως ξεκινούν από το σχολείο και την οικογένεια βέβαια. Και μη μας πουν ότι φταίνε οι ελλείψεις. Γιατί θα πρέπει να μας πουν γιατί στα φροντιστήρια, όπου διδάσκουν συνάδελφοί τους, χωρίς αίθουσες και υποδομή, τα παιδιά μαθαίνουν αυτά που δεν τους δίνουν στο σχολείο; Διερωτήθηκαν ποτέ γιατί στα ιδιωτικά γυμνάσια και λύκεια, όπως και στα δημοτικά, τα παιδιά βγαίνουν με περισσότερες γνώσεις; Δεν μηδενίζουμε τίποτε. Και πολύ περισσότερο τους καθηγητές. Όμως θα πρέπει να αντιληφθούν, να παραδεχθούν τις μεγάλες ευθύνες τους. Οι παλιοί καθηγητές είχαν περισσότερες, όμως δεν ξέχναγαν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στα παιδιά, στις οικογένειές τους και στον τόπο…
Ωραία τα είπε ο Αρχιεπίσκοπος. Συμφωνούμε απολύτως. Όμως κατόπιν εορτής τα είπατε, κύριε Ιερώνυμε. Όλα αυτά έπρεπε να τα λέγατε πριν ξεσπάσει αυτή η οργή και να τα είχε κάνει πράξη η Εκκλησία και όλοι εσείς που την υπηρετείτε. Όλα αυτά τα χρόνια πλησιάσατε τα παιδιά, κουβεντιάσατε μαζί τους για το τι τους απασχολεί, μπήκατε μπροστά για να λυθούν προβλήματά τους, για να εξασφαλιστεί μια καλύτερη παιδεία, επισημάνατε τις ευθύνες των καθηγητών τους για την ποιότητα των γνώσεων που τους προσφέρουν και τη διαπαιδαγώγησή τους; Τους είπατε ότι αν έκαναν σωστά την αποστολή που έχουν δεν θα χρειάζονταν φροντιστήρια που κοστίζουν χρόνο στα παιδιά και χρήματα στους γονείς τους; Δεν αρκούν τα λόγια, Μακαριώτατε. Από τα έργα κρίνεται ο καθένας μας…
Να αποκτήσουν φορολογική συνείδηση προτρέπει τους πολίτες η κυβερνητική διαφήμιση. Σωστά… Προηγουμένως όμως χρειάζεται να αποκτήσουν φορολογική συνείδηση οι φορολογικές αρχές και προσωπικά ο υπουργός Οικονομικών κ. Αλογοσκούφης. Γιατί μη μας πει ότι έχει φορολογική συνείδηση, όταν χαρίζει εκατοντάδες εκατομμύρια με φωτογραφική τροπολογία για τα ομόλογα εξωτερικού, ή όταν με κόλπα δεν φορολογεί τα μαύρα 4,6 εκατ. του Θέμου, όταν κλείνει τα μάτια στις παγωμένες οφειλές από ΦΠΑ, φόρους και πρόστιμα των «νταβατζήδων», αδρανοποιώντας τους νόμους και τις εγκυκλίους που ισχύουν για τους ανώνυμους πολίτες, όταν υπουργοί φτιάχνουν off-shore εταιρείες για να φοροδιαφεύγουν, όταν… όταν… Όταν βλέπουν αυτά οι πολίτες, κορόιδα είναι να πληρώσουν; Ας δώσουν πρώτοι οι κυβερνώντες την απόδειξη ότι έχουν φορολογική συνείδηση και τότε να δεις πώς θα ακολουθήσουν και οι πολίτες.
Εντυπωσιακός ήταν ο Προκόπης Παυλόπουλος την Κυριακή το βράδυ στη Βουλή. Πολυβόλο ο λόγος του. Χωρίς χειρόγραφο, ούτε καν σημειώματα. Δεν υπήρχε ψεγάδι στην ομιλία του. Ούτε υπερβολή. Καίριες οι επισημάνσεις. Μπορεί να μη χειροκρότησαν οι βουλευτές της αντιπολίτευσης, αλλά μέσα τους πολλοί θα το ʼθελαν.
Επιμένει σε μεταρρυθμίσεις ο πρωθυπουργός. Αλλά όλες οι ως τώρα που έγιναν ήταν σε βάρος της χώρας, αποδείχθηκαν ξεπούλημα και κατέληξαν σε αφελληνισμό. Οι νέοι ιδιοκτήτες δεν έχουν ευαισθησίες… Και όλα τα μετράνε με τους αριθμούς και τα κέρδη… Σιγά – σιγά εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους. Η μόνη μεταρρύθμιση που χρειάζεται και μάλιστα όσο το δυνατόν γρηγορότερα είναι η δημόσια διοίκηση να δουλέψει σωστά, χωρίς να ταλαιπωρούνται οι πολίτες και χωρίς σαδιστικές συμπεριφορές, γιατί πολλοί πίσω από τον γκισέ βλέπουν τον πολίτη ως εχθρό. Ιδού λοιπόν, κύριε Καραμανλή, πεδίον δόξης λαμπρό…
Αν πρέπει να έρθει ένας διεθνής οργανισμός να μας πει ποια οικονομική πολιτική πρέπει να αναζητήσουμε, όπως ζήτησε ο Αλέκος Παπαδόπουλος, υπουργός Οικονομίας του ΠΑΣΟΚ, τότε τι χρείαν έχομεν κυβέρνησης; Τι να την κάνουμε την κυβέρνηση και τη σημερινή της ΝΔ και την αυριανή, ενδεχομένως του ΠΑΣΟΚ, Αλέκο, αφού μπορούμε να προσλάβουμε ένα ξένο γραφείο συμβούλων να ορίσει την οικονομική πολιτική.
Τι χρειάζονται τα προγράμματα των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ κομμάτων;
Αποικία ξαναγίναμε, Αλέκο; Παίρνεις έναν λογιστή, έναν οικονομικό διευθυντή και τέλος τα κόμματα.
Σαν… πρωτοφανέρωτο γεγονός είδαν εφημερίδες, κανάλια και περισπούδαστοι σχολιαστές και παραθυράκηδες το ότι για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου η Εξεταστική Επιτροπή έβγαλε πέντε πορίσματα. Καλά, στις άλλες Εξεταστικές Επιτροπές τι έγινε; Το ίδιο δεν ζήσαμε; Με τους TOR-Μ1 πόσα πορίσματα βγήκαν; Με τον «Φάκελο της προδοσίας της Κύπρου», κάθε κόμμα και πόρισμα δεν είχε βγάλει τότε; Εκτός κι αν όλοι τους έπεσαν ξαφνικά από τον… Άρη.
Η ζωή εκδικείται… Οι μεγάλοι χαμένοι από την κατάρρευση αμερικανικών και ευρωπαϊκών τραπεζών αλλά και μεγάλων χρηματιστηριακών εταιρειών, πίσω από τις οποίες κρύβονταν μεγαλόσχημοι απατεώνες, είναι οι πλούσιοι, μεταξύ των οποίων φιγουράρουν και μεγάλα ονόματα ελλήνων εφοπλιστών και του οικονομικού κατεστημένου. Η απληστία και η αλαζονεία του χρήματος, που εκείνοι που το κατέχουν σε κοιτάνε αφʼ υψηλού, γίνονται πολλές φορές μπούμερανγκ και τότε βλέπεις πόσο γυμνοί είναι… Μόνο που συνήθως δεν γίνεται μάθημα για τους επόμενους. Γιατί πιστεύουν ότι είναι πιο ξύπνιοι από τους προηγούμενους…
Αυτονόητα πράγματα λέει η Λούκα Κατσέλη, υπεύθυνη του ΠΑΣΟΚ για τον οικονομικό τομέα, μόνο που για κάποιους… συντρόφους της δεν είναι αυτονόητα. Είπε, λοιπόν, σε ραδιοφωνικό σταθμό όπου μίλησε ότι στην πολιτική κάποιους ωφελείς και κάποιους βλάπτεις. Το θέμα είναι ποιους ωφελείς. Και δεν μπορεί να είναι άλλοι από τους εργαζόμενους, τη μεσαία τάξη και τους συνταξιούχους και όλους εκείνους που θέλουν να δημιουργήσουν. Διαφωνεί κανείς;
Σʼ αυτήν τη συζήτηση – παρωδία του προϋπολογισμού, όπου φέτος ακούστηκαν οι μονόλογοι 225 βουλευτών και υπουργών, θα πρέπει να μπει ένα τέλος. Το βήμα της Βουλής μετατρέπεται σε… πασαρέλα αυτοπροβολής (οι κυρίες έχουν ράψει φανταχτερά φορέματα και έχουν περάσει από το κομμωτήριο…), όπου βρίσκουν την ευκαιρία οι βουλευτές να τους δουν οι ψηφοφόροι τους στις επαρχίες. Δεν προσφέρει τίποτε ο τετραήμερος ανούσιος μονόλογος. Αυτή η διαδικασία μούχλιασε. Θα πρέπει να επανεξεταστεί ώστε να γίνεται διάλογος και να αποκτήσει ενδιαφέρον η συζήτηση και όχι απλώς να μιλάνε οι βουλευτές έτσι για να καλυφθεί ο τύπος του κανονισμού. Ο πρόεδρος της Βουλής, Δημήτρης Σιούφας, πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία και να συζητήσει με όλα τα κόμματα.
Πάει και ο Χρήστος Σεφερλής. Είχε χρόνια πολλά μπροστά του. Τον χρειαζόταν η δημοσιογραφία. Γιατί παρέμενε παθιασμένος ρεπόρτερ, κυνηγός της είδησης, καθαρός και φίλος. Αυτή είναι η ζωή, Χρήστο. Άδικη τις περισσότερες φορές. Άφησε όμως πίσω ίχνη που δεν σβήνουν. Ο πόνος των δικών σου γλυκαίνει γιατί είχες την εκτίμηση όλων. Κι αυτό είναι που μένει.
Μια διόρθωση. Χρούσος (και όχι Κρούσος) είναι το επίθετο του καθηγητή της Ιατρικής που έφραξε τον δρόμο προς την Ακαδημία στον κ. Ρούσσο…
***
Μεγάλη κουβέντα:
– Θέλουμε άσυλο από το άσυλο
μας είπε γνωστός καθηγητής της Νομικής! Και αυτό δείχνει πού φθάσαμε…
***
Ζητάνε εκλογές πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Κι έμμεσα το λέει και ο Γιώργος. Αν γίνουν πρόωρες εκλογές, αυτό δεν σημαίνει παραγραφή των πάντων; Και Βατοπεδίου και Ζήμενς; Κουκούλωμα δηλαδή με συναίνεση όλων; Αυτό κι αν θα ‘ναι θαύμα…