Στενοχωρήθηκε ο Άδωνις που δεν πέρασε το ρουσφέτι για τους πρώην συναδέλφους του!..
Δεν ξέρουμε αν ο αρχηγός του κ. Γ. Καρατζαφέρης συμφωνεί μ’ αυτές τις θέσεις, που υπηρετούν την ευνοιοκρατία και συντεχνιακές αντιλήψεις και απ’ ό,τι ξέρουμε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ άλλα λέει…
Αν αυτήν την αλλαγή ευαγγελίζεστε, κύριε Άδωνι, εμείς δεν θα πάρουμε. Να βγείτε να το πείτε ότι όταν ο λαός δεν ανανεώνει την εντολή στους βουλευτές γιατί δεν τους θεωρεί ικανούς, γιατί δεν επιβεβαίωσαν στην πράξη την εμπιστοσύνη που τους έδωσε, θα πρέπει να επιστρέψουν στη θέση που κατείχαν ως δημόσιοι υπάλληλοι. Γιατί, όταν κατέβαιναν υπήρχε νόμος που το προέβλεπε; Γιατί τώρα θέλουν νόμο χαριστικό, με αναδρομική μάλιστα ισχύ; Για ποιον απλό πολίτη έχει γίνει κάτι τέτοιο;
Εμείς ποτέ και για κανέναν ΠΟΛΙΤΗ δεν είπαμε και δεν λέμε ότι είναι άχρηστος. Συ είπας… κύριε Γεωργιάδη. Όμως δεν μπορεί να είναι σε καμία περίπτωση προνομιούχος. Μόνοι τους αποφάσισαν να κατέβουν υποψήφιοι βουλευτές. Κανένας δεν τους εκβίασε, δεν τους τράβηξε από τα μαλλιά. Δεν μπορεί να έχουν την τιμή να είναι αντιπρόσωποι του έθνους και ταυτόχρονα να είναι και… κλητήρες! Και να είναι τόσο μικροί, να θέλουν να γυρίσουν στη θεσούλα τους και μάλιστα να έχουν πάρει και βαθμούς, ενώ έκαναν άλλη «δουλειά». Τέτοια πράγματα δεν συνέβαιναν όταν η Ελλάδα ήταν μικρή, τότε τα αξιώματα τα τιμούσαν αυτοί που τα είχαν, ενώ σήμερα τα εκμεταλλεύονται (πάντα βέβαια με κάποιες πολύ ελάχιστες εξαιρέσεις).
Ποια εμπειρία θα χαθεί, κύριε Άδωνι; Και γιατί αυτή η εμπειρία, ως ο λόγος που σας έκανε να… επαναστατήσετε, δεν ισχύει για τους άλλους πρώην βουλευτές κ.λπ. που δεν ήταν δημόσιοι υπάλληλοι; Δηλαδή θέλετε, κύριε Γεωργιάδη, που ήρθατε για να φέρετε την ισότητα, δύο κατηγορίες πολιτών; Ευνοούμενους και μη;
Να τα πείτε στους ψηφοφόρους σας, κύριε Γεωργιάδη. Εμείς δεν δέρνουμε. Εμείς κάνουμε την κριτική μας, μας ενδιαφέρει ο πολίτης και σ’ όποιον αρέσει, κύριε Άδωνι και κάθε μέρα μας ψηφίζουν οι αναγνώστες. Κάθε ώρα δίνουμε εξετάσεις.
Αν πάντως κυβερνούν οι δημοσιογράφοι, ας διερωτηθείτε ποιος τους αφήνει χώρο… Και ποιοι μάλιστα παρακαλούν για μια πρόσκληση σε πάνελ ή για ένα παραπολιτικό.
Έχει πάντως κάποια ελαφρυντικά ο κ. Γεωργιάδης για την οργίλη και αλαζονική επιστολή του και μάλιστα σε απαράδεκτο ύφος (για να μη χρησιμοποιήσουμε βαρύτερη φράση): Το ξέσπασμα από την άσχημη ψυχολογική κατάσταση όπου βρίσκεται εξαιτίας όσων λέγονται και γράφονται για την εκπομπή της γυναίκας του. Εκεί που υπολόγιζε ότι θα κέρδιζε, βλέπει να πέφτουν τα χαρτιά του…
Η επιστολή υπέρ των προνομιούχων του κ. Γεωργιάδη έχει ως εξής:
Η επανάσταση υπέρ
των… σκλάβων
«Διάβασα με μεγάλη προσοχή το άρθρο της εφημερίδας σας, της 14ης Δεκεμβρίου, με τίτλο ʽʽΑπέσυρε ο Παυλόπουλος το ρουσφέτι για τους πρώηνʼʼ, όπου αναφέρεστε και στο πρόσωπό μου και στο οποίο θέλω να κάνω ορισμένες παρατηρήσεις.
1ον. Κατά τη γνώμη μου το μείζον πολιτικό πρόβλημα της χώρας, πάνω ακόμη και από τη διαφθορά, είναι ότι εμείς οι πολιτικοί παραχωρήσαμε την εξουσία που μας εμπιστεύθηκε ο λαός στα ΜΜΕ. Στην πρόσφατη κρίση ο υπουργός Εσωτερικών κ. Παυλόπουλος άφησε να καεί η Ελλάδα, διότι το μόνον που είχε στο μυαλό του ήταν τι θα έλεγε π.χ. ο Βερύκιος, ο Οικονομέας κ.λπ. και όχι ποιο ήταν πράγματι το σωστό. Άρα ο τίτλος του άρθρου σας ότι ʽʽΟΠΩΣ ΖΗΤΟΥΣΕ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΠΕΣΥΡΕ Ο ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΤΟ ΡΟΥΣΦΕΤΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΗΝʼʼ, είναι κατά τη γνώμη μου αρνητικότατο για τον κ. υπουργό. Ο υπουργός δεν πράττει κάτι αναλόγως με το τι γράφει το έγκριτο και σεβαστό καθ’ όλα ʽʽΠΑΡΟΝʼʼ, αλλά με το τι είναι το σωστό… (Σημ. «Π»: Κατόπιν αυτής της παρατήρησης σκεπτόμαστε να σας προσλαμβάνουμε για σύμβουλο, μια και το ασυμβίβαστο δεν υπάρχει πλέον. Δηλαδή για να σοβαρευτούμε, οι εφημερίδες, ο Τύπος, δεν έχουν αποστολή να προτείνουν, να υποδεικνύουν αλλαγή πολιτικής, αλλαγή υπουργών;).
2ον. Το άρθρο πουθενά δεν δημιουργεί διευθυντικές προσωποπαγείς θέσεις για τους πρώην βουλευτές, νομάρχες κ.λπ., όπως γράφτηκε εσφαλμένως. Λέει ότι εάν κάποιος είναι δημόσιος υπάλληλος και εκλεγεί για πάνω από τρία χρόνια, όταν επιστρέψει στην υπηρεσία του, τα χρόνια που ήταν βουλευτής, νομάρχης κ.λπ. μετρούν ως προϋπηρεσία και θα κριθεί όπως όλοι οι υπόλοιποι υπάλληλοι, αναλόγως των προσόντων του. Σήμερα το ελληνικό κράτος πληρώνει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε έναν βουλευτή, δήμαρχο ή νομάρχη, για να αποκτήσει αυτός κατά τη διάρκεια της θητείας του σπουδαίες εμπειρίες και το ίδιο κράτος όταν αυτός γυρίζει στη δημόσια υπηρεσία του δεν μπορεί να του δώσει παρά μόνον δουλειά απλού υπαλλήλου και άρα χάνει το κράτος όλα όσα το ίδιο έχει επενδύσει.
Αυτά λέει η διάταξη! Τώρα εσείς έχετε κάθε δικαίωμα να θεωρείτε τον βουλευτή άχρηστο. Επίσης έχετε κάθε δικαίωμα να θεωρείτε ότι οι βουλευτές δεν κάνουν απολύτως τίποτε, όσο είναι στη Βουλή, δεν μαθαίνουν απολύτως τίποτε και άρα μπορείτε να εισηγηθείτε, εάν χάνουν την έδρα τους, να τους δέρνουμε κιόλας! Εγώ όμως θα επιμείνω στην άποψή μου, αν και ουδόλως με αφορά προσωπικά. Δεν ήμουν δημόσιος υπάλληλος και δεν σκοπεύω να γίνω ποτέ! Όμως όσο είμαι βουλευτής θα ψηφίζω αυτό που εγώ θεωρώ σωστό και όχι αυτό που θέλετε εσείς!
Για τα πρακτικά σημειώνω ότι από κανέναν συνάδελφο κανενός κόμματος δεν υπήρξε αντίρρηση επί της ουσίας, παρά μόνον το τι θα πουν οι δημοσιογράφοι. Σε αυτό το ερώτημα εγώ πάντα θα απαντώ ως εξής: ʽʽΟι δημοσιογράφοι τη δουλειά τους κι εμείς τη δική μας! Δεν κυβερνούν οι δημοσιογράφοι!ʼʼ
Άδωνις Α. Γεωργιάδης
Βουλευτής ΛΑΟΣ Β΄ Αθηνών»