Μόλις άρχισα να ψυλλιάζομαι δεν ξαναϋπέγραψα συμβόλαια!

Φωτογραφίζει» πολλούς και μεταξύ αυτών υπουργούς των δύο μεγάλων κομμάτων και υψηλόβαθμους υπηρεσιακούς παράγοντες σε νευραλγικά πόστα για την εξύφανση του σκανδάλου.

Δηλώνει ότι ήταν ο πρώτος που κάτι «ψυλλιάστηκε» όταν άρχισαν κάποια πράγματα να μην του φαίνονται όλα καλά κι όλα ωραία. Όταν είδε ότι τα δύο «Ολυμπιακά Ακίνητα» που δήλωναν ότι τα ήθελαν και τα προόριζαν για κοινωφελή ιδρύματα τα έβγαλαν, μόλις τα πήραν, αμέσως στο σφυρί. Έκτοτε, λέει, δεν ξαναϋπέγραψε συμβόλαια!

«Πού να φανταζόμουν όμως τότε, ακόμη και ελάχιστα από αυτά που βλέπω και ακούω σήμερα. Για μένα ήταν κυριολεκτικά αδιανόητα τέτοια πράγματα!».

Ταυτόχρονα αναφέρεται και στην αίσθηση που είχε μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου ότι όλα τα ακίνητα θα επιστραφούν τελικά στο Δημόσιο, η οποία ωστόσο διαψεύσθηκε, όπως τονίζει, στην περίπτωση της παραθαλάσσιας έκτασης στην Ουρανούπολη.

Για το πώς κατέστη δυνατόν να προωθηθούν οι σκανδαλώδεις ανταλλαγές των ακινήτων χωρίς κανείς να υποψιαστεί τίποτα, ο κ. Ζερβουδάκης παραπέμπει γλαφυρά στη διαρκή και αφοπλιστική επίκληση του δημοσίου συμφέροντος απ’ όλους τους επισπεύδοντες αλλά και στον ιερό πέπλο με τις πολλές ευχές και τα συνεχή «ευλογείτε… ευλογείτε» που δεν άφηναν και πολλά περιθώρια αντιρρήσεων…

Επί του παρόντος θέλω να σιωπώ… καταλήγει ο δικηγόρος της ΚΕΔ, στέλνοντας έτσι το δικό του μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, ότι έχει κι άλλα στοιχεία στη διάθεσή του…

Ιδού η επιστολή:

«Κύριε Διευθυντή,

Οφείλω κατ’ αρχάς να επισημάνω ότι, εγώ προσωπικά, όταν ακούω κάποιον να μιλά ο ίδιος για την εντιμότητα του, δεν τον πιστεύω. Ακόμη πιο πολύ δεν τον πιστεύω όταν ορκίζεται γι’ αυτήν.

Όταν όμως ένας πραγματικά έντιμος, ευθύς και καλόπιστος άνθρωπος, που η ανθρωπιά του ακριβώς είναι εκείνη που δεν του επιτρέπει να βλέπει σαν ζούγκλα τον κόσμο όπου ζει και σαν θηρία εκείνους των οποίων τις αποφάσεις και εντολές εκτελεί ως εργαζόμενος, ούτε βέβαια και τους επί της Γης εκπροσώπους του Θεού του, όταν μάλιστα από το στόμα τους μόνον ευχές τον Θεού και της Παναγίας έβγαιναν και «ευλογείτε» και «ευλογείτε» και «ευλογείτε», βλέπει ότι όλοι και όλα [γνωμοδοτήσεις ΓΣΔΚ και ΑΠ, ΝΣΚ, αποφάσεις υπουργών και ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που τις ενέκριναν και που έδιναν και τις παραλίμνιες εκτάσεις και τη λίμνη στη Μονή, μεταγραφές τους στα υποθηκοφυλακεία και πιστοποιητικά μεταγραφής, ιδιοκτησίας, βαρών και μη διεκδικήσεων, υπουργικές αποφάσεις και εντολές 3822/05 και 16651/06, πλήθος εγγράφων ΥπΑΑΤ, Διεύθυνσης Πολιτικής Γης και γεν. γραμματέα, αποφάσεις και εντολές ΚΕΔ κ.ά.] αναγνωρίζουν και διατυμπανίζουν τις ιδιοκτησίες της Μονής και το δημόσιο συμφέρον για τις ανταλλαγές και επιτάσσουν την ανάληψη της διαδικασίας «χάριν της αγροτικής αποκατάστασης και του αγροτικού πληθυσμού των νομών Ξάνθης και Ροδόπης» και «για την ανάγκη εξασφάλισης ορθής διαχείρισης της λίμνης» και «για τη βελτίωση του ιχθυοτροφείου και των εγκαταστάσεών του» και «για τη σημαντική αύξηση της παραγωγικότητας» και «για την παραγωγή βιολογικών ιχθύων…» και για να ικανοποιηθεί «το δημόσιο συμφέρον, καθώς και το συναφές με αυτό συμφέρον των αλιέων και λοιπών παραγωγικών τάξεων» και «για την ανάπτυξη οικολογικού και παραδοσιακού τουρισμού» και «για την ιχθυοτροφική διαχείριση και εκμετάλλευση των δημοσίων λιμνών», και αυτός είναι υποχρεωμένος να εκτελεί τις αποφάσεις και τις εντολές τους για να μην τον στείλουν στο σπίτι του γιατί δεν τις εκτελεί ή γιατί ζητά πολλά, φέρει προσκόμματα, κωλυσιεργεί και καθυστερεί την ικανοποίηση του δημόσιου συμφέροντος και κάποια στιγμή βλέπει και να αφήνουν αλώβητα τα κεφάλια, τα μυαλά, τις καρδιές και τα σώματα και να ασχολούνται με την κάλτσα του ενός ποδιού ενός απ’ όλους και αυτό να μοιάζει για το ανέκδοτο του αιώνα, τι άλλο θα μπορούσε αλήθεια να κάνει;

Εγώ δεν θα το κάνω ούτε τώρα. Το κάνει όμως κάθε μέρα και κάθε ώρα η ιστορία μου στην ΚΕΔ. Και είναι γραμμένη. Και διαβάζεται εύκολα. Δεν είναι λόγια που φεύγουν… Επί 28 χρόνια καταμαρτυρεί τήρηση πιστή της νομιμότητας και σεβασμό απόλυτο στο δημόσιο χρήμα, στον ιδρώτα του ελληνικού λαού, όπως λέω και γράφω συνέχεια. Τα υπόλοιπα πρέπει να τα λένε οι 1.500 δικές μου διεκπεραιωμένες υποθέσεις, αυθημερόν οι περισσότερες, από 1.1.2004 μέχρι την κατάργηση των ΝΥ και του πρωτοκόλλου τους, όταν άλλοι συνάδελφοι έχουν μόνο 150 με 200, το πολύ 250, υποθέσεις το ίδιο διάστημα. Και είμαι ο μόνος που κάτι άρχισα να ψυλλιάζομαι.

Κάποια πράγματα άρχισαν κάποια στιγμή να μη μου φαίνονται όλα καλά κι όλα ωραία. Και συμβόλαια δεν ξαναϋπέγραψα.

Πού να φανταζόμουνα όμως τότε ακόμη και ελάχιστα από αυτά που βλέπω και ακούω σήμερα. Για μένα ήταν κυριολεκτικά αδιανόητα τέτοια πράγματα! Μακριά και εντελώς ξένα ακόμη και από τη φαντασία μου.

Να είστε βέβαιος πως εγώ δεν έχω τίποτε απολύτως να κρύψω. Ούτε λογαριασμούς ούτε πράξεις ούτε και λόγια. Μα επί του παρόντος θέλω να σιωπώ, μια και ακόμη δεν έχω συνέλθει.

Σας παρακαλώ πάντως, όταν μιλάτε για μένα, να μη μιλάτε με μισόλογα και με διαστρεβλώσεις. Και προς αποκατάσταση της πλήρους αλήθειας, για ό,τι έχετε αναφέρει για «τα γραμμάτια της ΚΕΔ…» σας στέλνω την απάντηση σε εξώδικη μου, του συναδέλφου κ. Δημήτρη Πελέκη, ο οποίος και αποκαθιστά από την πλευρά του τα πράγματα, με την παράκληση για γνωστοποίηση των υπογραμμισμένων.

Και με τελεία και παύλα επί του παρόντος, από εμένα τουλάχιστον.

Σας ευχαριστώ

ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΕΡΒΟΥΔΑΚΗΣ»