Λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο

ΔΙΑΨΕΥΔΟΝΤΑΣ τις Κασσάνδρες, αλλά και το πλήθος των δημοσιευμάτων που επί μία και πλέον εβδομάδα ήθελαν τον χρόνο εργασίας 65-75 ώρες την εβδομάδα και επιβολή του opt-out στους εργαζομένους (αυτές ήταν και οι εμμονές πολλών κρατών της ΕΕ στο Συμβούλιο και την Κομισιόν, με ελάχιστες εξαιρέσεις ανάμεσά τους η Ελλάδα και η Ισπανία), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στάθηκε στο ύψος του και με απόλυτη πλειοψηφία αντιτάχθηκε στους «όρους σκλαβιάς» που ήθελε να επιβάλει το Συμβούλιο. Κυρίως δε, οι Βρετανοί, Σουηδοί, Φινλανδοί, μέρος των Γάλλων και Γερμανών, όπως φάνηκε και από τη θέση των τελευταίων στο Στρασβούργο, την Τετάρτη.

Κάποιοι, βέβαια, προσπάθησαν να καπηλευτούν το τελικό αποτέλεσμα και με ελιγμούς, τρικ, παραπλανητικές «πληροφορίες» και «ανησυχίες» έδωσαν την εντύπωση ότι η έκθεση του σοσιαλιστή Αλεχάντρο Σέρκας ήταν πιθανόν να καταψηφιστεί από τους συντρόφους του, ακόμα και Ισπανούς, ενώ ήταν βέβαιο πως το «αντιδημοκρατικό και αντιλαϊκό κόμμα» θα καταψήφιζε τις επίμαχες τροπολογίες.

Ώσπου «ξαφνικά», συνδικάτα και εργαζόμενοι, μεταξύ τους και από την Ελλάδα, έσπευσαν στο Στρασβούργο για να ανατρέψουν την ήδη προδιαγεγραμμένη για τους γνωρίζοντες απόφαση των 785 ευρωβουλευτών. Και αυτό από το γεγονός ότι ολόκληρη την εβδομάδα οι πολιτικές ομάδες είχαν τοποθετηθεί. Πρώτοι οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι και ακολούθως Έλληνες, Κύπριοι, Ολλανδοί, Βέλγοι, Λουξεμβούργιοι, τμήμα Γερμανών, Γάλλων και Ιταλών, που ήταν φανερό ότι θα στήριζαν τις τροπολογίες Σέρκας. Αυτά ήταν γνωστά στους διαδρόμους του Κοινοβουλίου. Κανείς, φυσικά, δεν υπολόγισε τον… ξενοδόχο. Και αυτός δεν ήταν άλλος από τη θετική ανταπόκριση στο κάλεσμα του Σέρκας όλων όσοι βλέπουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως έδρα διαλόγου και δημοσίου συμφέροντος για τους πολίτες που εκπροσωπούν και θέλουν να τιμήσουν με το έργο τους.

Και στο σημείο αυτό μεγάλοι ηττημένοι αποδείχθηκαν Βρετανοί, Σουηδοί, Μαλτέζοι, Πολωνοί, Ρουμάνοι, Βούλγαροι και οι νέες χώρες, εκτός της Κύπρου.

Οι έλληνες ευρωβουλευτές, με την κοινή στάση τους, αν και πήγαν ενάντια στην πολιτική ομάδα όπου ανήκουν (κυρίως οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ) επέδειξαν σοβαρότητα και αποφασιστικότητα. Οι αμετροέπειες βέβαια δεν έλειψαν. Γιατί μετά την έκπληξη άρχισαν τα κτυπήματα κάτω από τη μέση. Κάποιοι προσπάθησαν να «περάσουν» εκδούλευση «πλασάροντας» τις λίστες με το πώς ψήφισαν οι ευρωβουλευτές τις κρίσιμες τροπολογίες.

Άλλοι (ΠΑΣΟΚ) κυκλοφόρησαν δελτίο Τύπου χωρίς να αναφέρουν πως «τις ελληνικές θέσεις ψήφισαν και οι ευρωβουλευτές του ΛΑΟΣ και της Νέας Δημοκρατίας…»

Το σημείο, όμως, που κυριάρχησε σε όλη τη διαδικασία του τελικού αποτελέσματος ήταν η διαμάχη της «πατρότητας» των τροπολογιών των θέσεων (συν, πλην και αποχή), καθώς και της συνολικής επιτυχίας απόρριψης των προτάσεων του Συμβουλίου.

Ένα σκηνικό που θα το απολαύσουμε μέχρι τις ευρωεκλογές.

Σε όλο το σκηνικό, κερδισμένο είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και οι κυβερνήσεις των κρατών των οποίων οι βουλευτές τους στο Στρασβούργο, χάρη στην ψήφο τους, έδωσαν σε ολόκληρη την εργατική τάξη τον πραγματικό και τόσο προσδοκώμενο πρωτοχρονιάτικο μποναμά!

Τα τρία επίμαχα σημεία της οδηγίας για τον χρόνο εργασίας

Τα τρία σημεία, τα οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε με απόλυτη πλειοψηφία, είναι:

1. Ανώτατος χρόνος εργασίας οι 48 ώρες ανά εβδομάδα κατά μέσον όρο.

2. Κατάργηση του opt out (της ρήτρας αυτοεξαίρεσης για παρέκκλιση από το 48ωρο) 36 μήνες μετά την ισχύ της οδηγίας. Επομένως, για 36 μήνες οι εργαζόμενοι που θέλουν μπορούν να εργαστούν περισσότερες ώρες την εβδομάδα ΑΛΛΑ μετά το πέρας των 3 ετών το 48ωρο είναι υποχρεωτικό και όχι ελαστικό.

3. Οι ανενεργές ώρες εφημερίας θεωρούνται, πλέον, ώρες εργασίας και επομένως προσμετρώνται στο 48ωρο.