Η πολιτική απαξίωση του Καραμανλή φοβούνται στο ΠΑΣΟΚ ότι θα συμπαρασύρει και τον Γιώργο

Μπορεί οι σημερινοί νέοι που σπάνε τις τζαμαρίες να εκφράζουν τον θυμό όχι μόνο τον δικό τους, αλλά και των πατεράδων τους, για τα όσα αρνητικά αντιμετωπίζουν και τις δυσκολίες στην καθημερινότητά τους εδώ και δεκαετίες, όμως ο κίνδυνος που αντιμετωπίζουν πλέον η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση και λιγότερο τα υπόλοιπα κόμματα είναι η απαξίωση του πολιτικού συστήματος. Ενός συστήματος όπου έχει εγκλωβιστεί ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και κινδυνεύει να πάθει το ίδιο και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου.

Ο λαός μας λέει πως «μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά» και φαίνεται ότι μερικά από τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ το ενστερνίζονται. Μαζί με τον Καραμανλή, που έχει απαξιωθεί, κινδυνεύει να έχει την ίδια μοίρα και ο Γιώργος Παπανδρέου, γιʼ αυτό αρκετοί εισηγούνται στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ εδώ και τώρα προτάσεις και μέτρα που επί της ουσίας θα δίνουν μια νέα προοπτική, που θα καταδικάζουν το παρελθόν, που θα εγγυώνται μια νέα κατεύθυνση της κοινωνίας, προοδευτική, ενωτική, δημοκρατική και όχι γενικόλογη συνθηματολογία και αφορισμούς μέχρι να περάσει η μπόρα.

Σύμφωνα με συνεργάτες του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, το ενδεχόμενο που τους απασχολεί είναι να καταδικαστεί το ΠΑΣΟΚ στο σύνολό του από τη σημερινή κοινωνία, και μαζί με τον Καραμανλή ο κόσμος να θεωρεί ότι όλοι είναι ίδιοι. Σε διαδοχικές συσκέψεις της στενής ομάδας των στελεχών που αποτελούν το επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου έχουν εκφραστεί ανάλογοι προβληματισμοί και, όπως επισημαίνουν, έχει ήδη προετοιμαστεί από τον Παπανδρέου μια πρωτοβουλία που θα εκδηλωθεί τις προσεχείς ημέρες και στόχο έχει να δείξει, όσο μπορεί καθαρότερα, ότι διαφέρει από τον Καραμανλή και δεν είναι το ΠΑΣΟΚ ίδιο με τη ΝΔ. Ευθύνες ωστόσο υπάρχουν και στα δύο μεγάλα κόμματα για την κατάσταση στην οποία έχουμε όλοι μας περιέλθει.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του κόμματος Γιώργο Παπακωνσταντίνου, το ΠΑΣΟΚ θα στοχεύσει από εδώ και στο εξής σε τέσσερα μέτωπα: Ασφάλεια του πολίτη, προβλήματα των νέων από τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν, οικονομία ως απότοκος των αδιεξόδων και της ανέχειας όπου βρίσκεται μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας, αλλά και θέματα της διαφθοράς, που είναι ανεξέλεγκτη. Δεν αποκλείεται μάλιστα αύριο Δευτέρα ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να έχει συναντήσεις με κοινωνικές ομάδες και νέων ανθρώπων, προκειμένου να δείξει ότι πρώτιστος στόχος του είναι η έκφραση μιας διαφορετικής αντίληψης για την αντιμετώπιση των φαινομένων βίας.

Ωστόσο, ο προβληματισμός από τον υπαρκτό κίνδυνο να ταυτιστεί το ΠΑΣΟΚ με την κυβέρνηση, εξαιτίας των ευθυνών της μακρόχρονης κυβερνητικής του θητείας, εκφράστηκε και στην τελευταία συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και μάλιστα με τρόπο που δείχνει και τις ανησυχητικές διαστάσεις του κινδύνου. Οι φωνές λίγο έλειψαν να ακουστούν έξω από τα κεντρικά γραφεία, όταν ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος τα έβαλε με τον γραμματέα Γιάννη Ραγκούση, κατηγορώντας τον ότι το ΠΑΣΟΚ δεν κάνει κάτι, ότι δεν τοποθετείται επί της ουσίας ώστε να αποφύγει τους κινδύνους ταύτισης με την κυβερνητική παράταξη στο γενικότερο κλίμα απαξίωσης των πολιτικών και της πολιτικής.

Ο Παναγιωτακόπουλος αναφέρθηκε στο παράδειγμα του αμμόλοφου: Δεν έχουμε κόμμα, δεν έχουμε οργάνωση, λειτουργούμε σαν τον αμμόλοφο. Φτάσαμε στην κορυφή, όμως μας έφερε ο αέρας των δημοσκοπήσεων, και όταν ο αέρας αλλάξει, τότε θα φανούν οι αδυναμίες μας και θα βρεθούμε πάλι στα κάτω…

Τα πνεύματα οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο όταν ο κ. Παναγιωτακόπουλος έφτασε σε σημείο να παρομοιάσει τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ με τον Θόδωρο Ρουσόπουλο: Την ίδια τακτική ακολουθούσε και ο Ρουσόπουλος στον Καραμανλή και είδες πού έφτασε. Δεν μπορεί να κάνουμε κι εμείς τα ίδια. Δεν μπορεί να είμαστε του «φαίνεσθαι» και όχι του «είναι». Τα υπόλοιπα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου απέφυγαν να πάρουν τον λόγο για να μη ρίξουν λάδι στη φωτιά, γιατί κατάλαβαν ότι ο Παναγιωτακόπουλος ήταν αποφασισμένος να φτάσει μέχρι το τέλος, ώστε ν’ αλλάξει κατεύθυνση η οργάνωση του ΠΑΣΟΚ και ο Ραγκούσης ν’ αρχίσει να εργάζεται για τις εκλογές όπως πραγματικά γνωρίζει και όχι, όπως υπονόησε ο Παναγιωτακόπουλος, μόνο με δημόσιες σχέσεις.

Στελέχη πάντως που ήταν μπροστά στον «καβγά» και δεν θέλησαν να πουν οτιδήποτε φαίνεται να ενστερνίζονται τις ανησυχίες του πρώην συγκεντρωσιάρχη του ΠΑΣΟΚ, καθώς αρκετοί εξ αυτών λίγο μετά του έλεγαν ότι είχε δίκιο και πως δεν μπορεί το κόμμα να διοικείται κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Ταυτόχρονα, όπως παρατηρούν άλλα στελέχη, στην τελευταία συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου την προηγούμενη Κυριακή, εκτός από το κλίμα ανησυχίας στα στελέχη, υπήρχε και μια βαριά ατμόσφαιρα για το πού μπορεί να φτάσει η σημερινή κρίση, ίσως ακόμη και στη μείωση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ που δείχνουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις. Όχι βεβαίως να πέσει πάλι σε ποσοστά δεύτερου κόμματος, αλλά λόγω της απαξίωσης αυτής να εμφανιστεί με χαμηλότερη δυναμική απ’ ό,τι εκφράζουν αυτήν την ώρα οι έρευνες. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ λένε ότι τώρα είναι η ευκαιρία του Παπανδρέου, αν πραγματικά θέλει να προσφέρει στον τόπο του μια άλλη στάση στην πολιτική, στην κοινωνία, στα ήθη, στις συνήθειες των πολιτών, στην κουλτούρα, σε όλα.

Όμως όπως παρατηρούν πολλοί, ο Γιώργος, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν έχει δώσει στην πραγματικότητα το στίγμα του για το τι σκέφτεται και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η σημερινή κατάσταση που δεν κάνει κανέναν υπερήφανο.

Μερικοί από τους κορυφαίους βουλευτές του πιστεύουν ότι το μειονέκτημα που έχει ο Παπανδρέου να πει τα πράγματα με το όνομά τους και να προτείνει λύσεις, όπως κάνουν οι πολιτικοί αρχηγοί που αισθάνονται βαρύ το χρέος τους, δεν οφείλεται στο ότι δεν έχει θέσεις, αλλά στο ότι αποφεύγει να τις εκφράσει για να μην προκαλέσει με τις απόψεις του την ελληνική κοινωνία, να μη βάλει ο ίδιος τη σφραγίδα μιας νέας ομφαλοσκόπησης στο κόμμα του, και γι’ αυτό προτιμά να καταγγέλλει την κυβέρνηση για τα όσα δεινά έχει επιφέρει και δεν αρθρώνει λέξη για το τι πρέπει να γίνει.

Δεν έχουμε ακούσει, έστω και αν διαφωνήσουμε μαζί του, πέντε προτάσεις που θα μας βγάζουν από το σημερινό αδιέξοδο και θα δημιουργούν μια νέα προσδοκία. Γιατί από αυτό πάσχουμε εν ολίγοις, από τη χαμένη προσδοκία.

Αντί όλων αυτών, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που έχει, όπως λέει, μια διαφορετική αντίληψη για την κοινωνία και την πολιτική, δεν ανοίγει αυτήν την ώρα μια μεγάλη συζήτηση για το ποια κοινωνία θέλουμε, πώς τη θέλουμε και με ποιους πρέπει να πορευτούμε. Μόνο ευχολόγια, μόνο λόγια, μόνο αφυδατωμένες σκέψεις για το πώς θα κυβερνήσει ο αρχηγός του την επομένη των εκλογών…

Με τη στάση αυτή συμφωνούν και στελέχη που πρόσκεινται στη λεγόμενη ομάδα των εκσυγχρονιστών. Υποστηρίζουν δηλαδή ότι την ώρα που το ΠΑΣΟΚ καλπάζει προς την εξουσία δεν πρέπει να λέει τίποτα ο Παπανδρέου που να προκαλεί ερωτηματικά στην κοινωνία και τους ψηφοφόρους. Απόψεις άτολμες, που φαίνεται όμως, τουλάχιστον τώρα, ότι τις ασπάζεται ο Γιώργος.

Δεν φτάνει μόνο ο καταγγελτικός λόγος. Καταδικάζοντας απλώς τη βία, ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται κάτι το διαφορετικό από το σημερινό αδιέξοδο όπου βρισκόμαστε, ούτε όταν καταδικάζεις την ανέχεια, τη φτώχεια, την ανεργία, την ανύπαρκτη παιδεία και υγεία, τις λαμογιές, το ανύπαρκτο κράτος, τη διαφθορά, την ατιμωρησία.

Οι πολίτες θέλουν να ξέρουν ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, ποιοι θα την αποτελούν και τι θα κάνουν.

Γι’ αυτό και από τώρα μερικά στελέχη που αντιλαμβάνονται τις ευθύνες τους πιέζουν προς την κατεύθυνση αυτή, μήπως στο επόμενο διάστημα αρχίσει μια τέτοια συζήτηση, με διαφωνίες και συγκλίσεις, αλλά προπαντός με ξεκάθαρη φωνή και άποψη για το τι πιστεύει το ΠΑΣΟΚ ότι πρέπει να κάνει ως αυριανή κυβέρνηση. Με σύμμαχο όλη την ελληνική κοινωνία, χωρίς αποκλεισμούς…