Βυζάντιον

Να σου πω την αλήθεια, εγώ δεν φοβάμαι μη μου κάνουν κατάληψη εδώ στη στήλη. Έχω από δίπλα τον στρατηγό που με προσέχει, παρά τις όποιες ιδεολογικές διαφορές μας. Όποιος τολμήσει λοιπόν να βάλει χέρι στη στήλη μου, όποιος επιχειρήσει να καταπατήσει τον χώρο μου, να ξέρει ότι θα καλέσω ενισχύσεις από εκείνες που ήθελαν η Ντόρα και ο Στυλιανίδης την ώρα που τα παλιόπαιδα έσπαγαν τις βιτρίνες. Δεν νομίζω πως θα το τολμήσει κανείς. Έτσι και οι συμμορίτες κουκουλοφόροι, μας διάβασαν την περασμένη Κυριακή, έχουν τρομάξει και δεν πλησιάζουν. Αφού σου λέω ότι πια θα κυκλοφορούμε και σε βραχονησίδες στο Αιγαίο, χρησιμοποιώντας το φύλλο ως σημαία. Διάβαζα τον εκδότη μου την προηγούμενη εβδομάδα και σκεφτόμουν ότι ευτυχώς που κυκλοφορούμε μία φορά την εβδομάδα και προλαβαίνει να στεγνώσει το δάκρυ του αναγνώστη. Τα είχαμε όλα. Αλλά η καλύτερη πρόταση ήταν κάπου (ας μην πω πού ακριβώς) για την επαναφορά της ποδιάς στα σχολεία. Τη στηρίζω κι εγώ, θα αισθανθώ έφηβος ξανά, ελπίζω όχι μόνο στο μυαλό…

Τέλος πάντων, υποτίθεται ότι τώρα θα πρέπει να φτιάξω χριστουγεννιάτικο χαρωπό κλίμα, να ανεβεί η διάθεσή σας και να κατεβείτε στην αγορά μήπως και βγάλουν κάτι από τη χασούρα και τα σπασμένα. Το πρόβλημά μου είναι πως δεν έχω όρεξη, αν και διακρίνω μια φωτεινή αχτίδα αισιοδοξίας: Είναι τα πρώτα Χριστούγεννα που δεν χρειάζεται να υποκριθούμε κέφι, κανένας δεν μας τραβάει από τη μύτη για να καταπιούμε κουραμπιέδες και δώρα. Όταν τα έχεις βαρεθεί όλα, είναι λογικό να ξεφυσάς βαριεστημένα και για τα Χριστούγεννα. Τα Χριστούγεννα είναι για τα παιδιά. Και εμείς πλέον το μόνο παιδικό που έχουμε πάνω μας είναι η αφέλειά μας. Επίσης, είναι το ίδιο βαρετό concept που έχει κουράσει, δεν εμπνέει πλέον τα πλήθη της τηλεοπτικής αρένας. Ας το αλλάξουμε κάπως. Προς Θεού (που θα με κάψει), δεν λέω φέτος να γεννηθεί κοριτσάκι που θα ήταν και πολιτικό ορθό. Ας γεννηθεί μαυράκι, στο πρότυπο του Ομπάμα. Τα υπόλοιπα μπορούν να μείνουν ως έχουν. Τι καλύτερος συμβολισμός από τους μάγους που σπεύδουν να προσκυνήσουν έχοντας τα δώρα στην καμήλα; Κοίτα πώς θα το πάρω από αριστερά: Κάθονται στην καμπούρα της καμήλας (τη δική σου καμπούρα) και μεταφέρουν δωράκια, μίζες εποχής, για να πιάσουν επαφή με το θείο και να είναι πρώτοι στα πράγματα. Αυτή η δουλειά γίνεται εδώ και 2.008 χρόνια. Ο Καραμανλής το κατάλαβε μόλις προχθές.
•••

Επίσης, για να μην κουράζεσαι και διαβάζεις τα γραφικά ρεπορτάζ των ημερών ή παρακολουθείς τα τηλεοπτικά πλάνα αρχείου, σου λέω εκ των προτέρων ότι θα βγουν και φέτος κάποια παιδάκια να πουν τα κάλαντα, μόνο που αυτήν τη φορά θα τους την πέσουν κουκουλοφόροι που θα μιλάνε σπαστά ελληνικά, θα τους πάρουν τις εισπράξεις και τα κινητά, οι τηλεπαρουσιαστές θα δηλώνουν έκπληκτοι και ο Αυτιάς θα κλαίει, αλλά όταν έρθει η ώρα, πάλι θα ορμήξουμε όλοι μαζί στη γαλοπούλα. Βαρέθηκα. Θέλω διακοπές στους Τροπικούς, μακριά από αυτά τα Χριστούγεννα. Κάθομαι και χαζεύω τον κόσμο που αγοράζει τα κινέζικα χριστουγεννιάτικα. Και ανάβουν τα δικά μου, επίσης κινέζικα, λαμπάκια. Δεν ξέρω αν με θυμώνει περισσότερο η κοροϊδία του εμπόρου ή η ευχαρίστηση των ανθρώπων που είναι ικανοποιημένοι μ’ αυτά. Αλλά έτσι δεν είναι όλη μας η ζωή; Χριστούγεννα made in China.
•••

Ω! Είναι πολύ προχωρημένο αυτό που έγραψα τώρα, δεν είναι; Ναι, αλλά ξέρεις τι σκέφτομαι; Είτε μας αρέσει είτε όχι, μέσα από αυτήν την ιστορία βγαίνει κάτι θετικό, κάτι φωτεινό ξεχωρίζει από το μπάχαλο. Έχουμε διάθεση να συζητήσουμε πολλά πράγματα και, ευτυχώς, υπάρχουν οι τρόποι και τα μέσα. Εγώ που κατά βάση σιχαίνομαι τα μπλογκ (για το ύφος ορισμένων), αρχίζω και τα βλέπω με συμπάθεια. Μου αρέσει που βλέπω πιτσιρικάδες να οργανώνονται με SMS κι ας κάνουν τρύπες στο νερό και στις βιτρίνες. Όλοι αυτοί, όταν μεγαλώσουν, θ’ αρχίσουν να βλέπουν αλλιώς τον διπλανό τους. Και θα είναι, εκδότη μου, καλύτεροι Έλληνες από μένα κι από σένα. Κι ας είναι λιγότερο πατριώτες κι ας μην πατούν το πόδι τους στην εκκλησία κι ας γεμίσουν τη χώρα με εξώγαμα. Θα είναι ένας διαφορετικός κόσμος που θα απαιτεί διαφορετικούς ανθρώπους. Αλίμονο αν μείνουν όλα ίδια, όπως τα παραλάβαμε ή, ακόμα χειρότερα, όπως τα θυμόμαστε από τους παλαιότερους. Μην ανησυχούμε λοιπόν για το πώς θα είναι αυτή η χώρα και αυτός ο κόσμος αύριο. Ούτως ή άλλως δεν θα είμαστε εκεί. Και όσοι είμαστε, δεν θα έχουμε ισχυρό λόγο να αρθρώσουμε, ούτε ακροατήριο να τον δεχθεί. Εντάξει;
•••

Με αυτήν την αριστερή διάθεση κατέβηκα έναν όροφο κάτω, όπου, όπως σας έχω πει, διαμένει απόστρατος αξιωματικός της ΕΛΑΣ, ο οποίος κατείχε υψηλή θέση. Του ζήτησα να μου εξηγήσει τι ακριβώς σημαίνουν αυτά τα βίντεο που δείχνουν άνδρες της Αστυνομίας ως κουκουλοφόρους. Μου είπε ότι η ερώτησή μου είναι αφελής. «Οι άνδρες αυτοί, Προκόπιε, δεν σπάζουν βιτρίνες. Ακόμα κι αν σπάσουν, το κάνουν για προκάλυψη. Κύριος στόχος τους δεν είναι ούτε καν οι συλλήψεις. Αποστολή τους είναι ν’ ανοίξουν πόρτα στα Εξάρχεια και ν’ αντικαταστήσουν άλλους συναδέλφους που πρέπει να αποσυρθούν». Μου αρέσει ο κύριος Βασίλης. Ιδιαίτερα όταν λέει εκείνα τα «μόνο επί Ανδρέα και Μητσοτάκη είχαμε σοβαρή Αστυνομία», τρελαίνομαι. Ο ίδιος με πληροφόρησε ότι η ηγεσία της Αστυνομίας αρχίζει και πακετάρει προσωπικά αντικείμενα, ενθύμια διακρίσεων και ψάχνει καλό καφενείο για τη σύνταξη. Η επιλογή της νέας ηγεσίας θα γίνει, φυσικά, μετά τον ανασχηματισμό. Πριν σας πω για τον ανασχηματισμό (που δεν έχω και κάτι σπουδαίο να σας προσφέρω) κάνω μια παρένθεση καθώς παρακολουθώ το δελτίο ειδήσεων του Mega που έχει κάνει πρώτο θέμα τις προτροπές του Δασκαλόπουλου, του ΣΕΒ, για ισχυρή κυβέρνηση, κλείνοντας το μάτι σε συνεργασία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
•••

Λοιπόν, αν συμβεί κάτι τέτοιο, βρείτε μου, σας παρακαλώ, μια στοά στο Βέλγιο να πάω μετανάστης, ένα Αστυνομικό Τμήμα στο Λουξεμβούργο να πάω να ζητήσω πολιτικό άσυλο. Τι λένε οι βιομήχανοι; Ότι η οικονομική κρίση απαιτεί σταθερές κυβερνήσεις. Για να μας πιουν το αίμα διακομματικά. Ένα μόνο θα σας πω: Φαντάζεστε τους συνδικαλιστές ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας να υποστηρίζουν την ίδια κυβέρνηση; Μην το φαντάζεστε, θα χαλάσει η Κυριακή σας. Άλλωστε έρχεται ο ανασχηματισμός, η χώρα θα αποκτήσει νέα κυβέρνηση και νέο ξεκίνημα με τον καινούργιο χρόνο. Έχεις να επιλέξεις μεταξύ Ντόρας, Αβραμόπουλου, Αλογοσκούφη. Και η ευθανασία δεν είναι καν στις επιλογές σου. Θεέ μου, με πιάνει ναυτία…
•••

Ουσιαστικό ρεπορτάζ δεν έχω, ως συνήθως. Ξέρω μόνον ότι ένας υφυπουργός έχει δηλώσει ότι θέλει να πάει σπίτι του. Και δεν είναι από τους κακούς της κυβέρνησης, είναι πάνω από τον μέσο όρο. Ξέρω επίσης ότι ο Καραχάλιος έφυγε ως απάντηση στην απομάκρυνση Ρουσόπουλου και ο Θοδωρής είναι πολύ ευχαριστημένος τώρα.
Επίσης έμαθα αρμοδίως ότι ο Καραχάλιος τηλεφώνησε στο Μαξίμου, αλλά ο Καραμανλής δεν του βγήκε ούτε στο τηλέφωνο. Και σπεύδω να συμφωνήσω μ’ ένα μπλογκ που έγραφε ότι έναν σύγχρονο και έξυπνο άνθρωπο είχαν στη Ρηγίλλης και έσπευσαν να τον απομακρύνουν. Τώρα καταλαβαίνω ότι ο Καραχάλιος μου άρεσε. Θα ήθελα να τον γνωρίσω, να κάνω παρέα μαζί του, μπορεί να μου προέκυπτε και κάποιο τυχερό. Και αν τα καλά μπαρ είχαν σημαίες, θα έπρεπε τώρα να κυματίζουν μεσίστιες…
•••

Αν γράψω τώρα για τον Κούγια, μπορεί να θεωρηθεί ότι λέω βρωμόλογα χριστουγεννιάτικα; Φυσικά έχω εγγραφεί κι εγώ στο σχετικό γκρουπ στο Facebook, ελπίζω αν διαλέξει κάποιους στην τύχη για να τους κάνει αγωγή να μην είμαι τόσο άτυχος. Τι τα θέλετε; Αυτά τα Χριστούγεννα ο Κούγιας θα παίξει τον Σκρουτζ της «Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας». Τρία πνεύματα θα τον επισκεφθούν το βράδυ των Χριστουγέννων. Το θέμα είναι ότι μπορεί να φάει ξύλο και από τα τρία…