Άρχισαν τα αλληλοκαρφώματα!

Τα «αλληλοκαρφώματα» και οι αντιφάσεις στον απόηχο του σκανδάλου του Βατοπεδίου, όπως φαίνεται, συνεχίζονται.

Και αυτό επιβεβαιώνεται από τη νέα επιστολή που μας απέστειλε ο δικηγόρος της ΚΕΔ κ. Ζερβουδάκης, και από την εξώδικη απάντηση που απέστειλε στον κ. Ζερβουδάκη ο δικηγόρος της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου κ. Δημήτριος Πελέκης, σχετικά με όσα είχαμε δημοσιεύσει σε προηγούμενα φύλλα μας.

Η προσεκτική ανάγνωση της επιστολής του κ. Ζερβουδάκη έχει ιδιαίτερη σημασία αφού προκαλεί αρκετούς και «καρφώνει» πολλούς από εκείνους, που με τον έναν ή άλλον τρόπο συμμετείχαν στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Μιλάει για «ζούγκλα» για «θηρία» και, ας μας επιτραπεί η έκφραση για «θεομπαίχτες» εκπροσώπους του Θεού στη Γη. Θεωρεί τον ίδιο ως θύμα πιέσεων από εκείνους που «στο όνομα του «δήθεν» δημοσίου συμφέροντος και του συμφέροντος των αλιέων και των παραγωγικών τάξεων, της ανάπτυξης του οικολογικού και παραδοσιακού τουρισμού» κ.λπ., τον υποχρέωναν να εκτελεί αποφάσεις και εντολές για να μην τον στείλουν στο σπίτι του. Κατονομάζει όλους και όλα και «φωτογραφίζει» τα όργανα (τα πρόσωπα) που εξέδιδαν γνωμοδοτήσεις, τα Γνωμοδοτικά Συμβούλια Δημοσίων Κτημάτων, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, τις αποφάσεις υπουργών (υπουργούς) της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, που ενέκριναν και έδιναν και τις παραλίμνιες και τη λίμνη στη Μονή, τις μεταγραφές τους στα υποθηκοφυλακεία (υποθηκοφύλακες)», όπως λέει. Μήπως όμως έχει ξεχάσει να αναφέρει και κάποιους άλλους;

Ρωτάμε, χωρίς υπογραφές, χωρίς συμβόλαια μεταβιβάσεις γίνονται; Χωρίς νομικές παραστάσεις τα συμβόλαια γίνονται; Μια ολόκληρη πλειάδα από όλους αυτούς που, εμμέσως, καταγγέλλει και άλλους αποσιωπά, δεν συμμετείχε στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, με μικρότερη ή μεγαλύτερη δράση;

Καταλαβαίνουμε την πικρία του, αλλά και την αγανάκτησή του όταν αναγκάστηκε, διαπιστώνοντας ότι δεν είναι «όλα καλά και ωραία», όπως λέει, και αποφάσισε να σταματήσει τη συμμετοχή του σε υπογραφές άλλων συμβολαίων.

Όμως είχε ή δεν είχε υποχρέωση να καταγγείλει δημόσια στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές ότι κάτι στραβό συμβαίνει και κάτι υπάρχει πίσω από όλα αυτά;

Γι’ αυτό, θεωρούμε ότι, έστω και τώρα, έχει υποχρέωση να καταθέσει με γενναιότητα ψυχής στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές που θα εξετάσουν τις τυχόν ποινικές ευθύνες των φυσικών προσώπων, όλη την αλήθεια. Επιπροσθέτως, ως προς την «αναφορά» του ονόματος του κ. Ζερβουδάκη, αυτή εμφανίστηκε στην υπόθεση Βατοπεδίου, από τον κ. Δημ. Πελέκη. Όταν αναφερθήκαμε για πρώτη φορά στον κ. Ζερβουδάκη, έρεισμα είχαμε την κατάθεση του κ. Δημ. Πελέκη στην Εξεταστική Επιτροπή αποσπάσματα της οποίας αναδημοσιεύσαμε.

Από την κατάθεση αυτή μας εντυπωσιάζει η επισήμανση του κ. Δημ. Πελέκη που αφορούσε στο γεγονός ότι τα γραμμάτια προείσπραξης δικηγορικής αμοιβής στα συμβόλαια για λογαριασμό του δικηγόρου της ΚΕΔ, όπως κατέθεσε ο κ. Πελέκης, πληρώθηκαν από τη Μονή.

Σύμφωνα με αυτά που κατέθεσε ο κ. Δημ. Πελέκης, διατυπώσαμε την απορία, που προέκυψε από τις διατάξεις του Κώδικα των Δικηγόρων για το πώς και ποιος οφείλει να πληρώνει τον δικηγόρο που χρησιμοποιεί. Ούτε σε ποσά αναφερθήκαμε ούτε σε οποιονδήποτε άλλο σχολιασμό, διαστρεβλώσεις ή μισόλογα κατά του κ. Ζερβουδάκη προβήκαμε.

Ο ίδιος ο κ. Ζερβουδάκης, «ερμηνεύοντας» τα αποσπάσματα της κατάθεσης του κ. Πελέκη, όπως τα είχαμε δημοσιεύσει, τον προκάλεσε, όπως φαίνεται, με την επιστολή του που δημοσιεύσαμε σε προηγούμενο φύλλο μας, να αποκαταστήσει την αλήθεια με δήλωσή του στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, αναφερόμενος στο ποσόν των «90.000 ευρώ», για το οποίο έκανε λόγο στην ΕΕ της Βουλής ο κ. Πελέκης, δηλώνοντας: «Από τα παραπάνω προκύπτει νομίζω σαφώς(λέει ο κ. Ζερβουδάκης) ότι (ο κ. Δημ. Πελέκης) αναφέρεται σε γραμμάτια της ΚΕΔ 90.000 ευρώ και στις αμοιβές τις δικές του και της αδελφής του», τελείωνε δε την επιστολή του με τα εξής:

«Εκτός και αν έχει ξεχάσει πως ο ίδιος και πάλι ο κ. Δημ. Πελέκης), εισέπραττε, μετά την υπογραφή των συμβολαίων, τα χρήματα των ως άνω γραμματίων του ΔΣΑ από το Ταμείο της ΚΕΔ».

Αξιοσημείωτη είναι η απάντηση του κ. Πελέκη, με την εξώδικη δήλωσή του την οποία ο κ. Ζερβουδάκης φαίνεται να βρήκε ικανοποιητική και έτσι φαίνεται να είναι, ως προς το ότι ο ίδιος ο κ. Ζερβουδάκης δεν εισέπραξε οποιαδήποτε αμοιβή.

Όμως ο κ. Πελέκης συνεχίζει στο εξώδικό του δηλώνοντας: «Και επιβεβαιώνω, ότι τα ποσά που κατατέθηκαν από εμένα στον Δικηγορικό Σύλλογο για την έκδοση των επ’ ονόματί σας γραμματίων αποδόθηκαν, εν συνεχεία στη Μονή, από την ΚΕΔ, με δικές σας αιτήσεις».

Αυτά κατέθεσε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής ο κ. Δημ. Πελέκης

Και ερωτάμε: Σε ποιο σημείο της κατάθεσής του (που ολόκληρη τη δημοσιεύουμε σήμερα) προκύπτει ότι «τα ποσά των γραμματίων αποδόθηκαν εν συνεχεία στη Μονή από την ΚΕΔ»; Υπάρχει πουθενά στο κείμενο της κατάθεσής του η τελευταία αυτή απαραίτητη διευκρίνιση-επισήμανση;

Δεν θα όφειλε προς άρσιν οποιασδήποτε παρερμηνείας από οποιονδήποτε καλόπιστο ή κακόπιστο να συμπληρώσει την κατάθεσή του ο κ. Δημ. Πελέκης, και να «ξεκαθαρίσει» ότι τα χρήματα αυτά των γραμματίων, ναι μεν τα κατέθεσε προς διευκόλυνση του κ. Ζερβουδάκη στον ΔΣΑ από χρήματα της Μονής, αλλά στη συνέχεια η ΚΕΔ τα κατέβαλε στη Μονή, ώστε να μην υπάρχει η ελάχιστη «αμφιβολία ή σκιά» για το ποιος πλήρωσε τις παραστάσεις του δικηγόρου της ΚΕΔ στα «ιερά» συμβόλαια;

Ευλόγως λοιπόν δεν θα πρέπει να διερωτηθούμε ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα;

Και η αντίφαση(!). Ενώ ο κ. Πελέκης δηλώνει αορίστως ότι αποδόθηκαν (τα ποσά των γραμματίων) στη Μονή από την ΚΕΔ, «με δικές σας αιτήσεις» (ποιανού;), δεν δηλώνει ξεκάθαρα, αν είναι ο ίδιος που τα εισέπραξε, ή όχι, όπως ο κ. Ζερβουδάκης τον καταγγέλλει.

Ως εκ τούτου εμείς επανερχόμαστε στις διατυπωθείσες απορίες: Ποιος τα εισέπραξε και ποιος τα απέδωσε στη Μονή; Η ΚΕΔ από μόνη της και απευθείας τα πίστωσε σε λογαριασμό της Μονής ή τα εισέπραξε ο ίδιος ο κ. Δημ. Πελέκης, όπως λέει ο κ. Ζερβουδάκης;

Το αν πιστώθηκαν σε λογαριασμό της Μονής απευθείας από την ΚΕΔ ή τα απέδωσε ο κ. Πελέκης στη Μονή μένει να αποδειχθεί είτε από τα αντίστοιχα παραστατικά είτε από το άνοιγμα των λογαριασμών της Μονής και την αντίστοιχη πίστωση των ποσών των γραμματίων σε αυτήν. Σε αντίθετη περίπτωση δικαιούμαστε να μιλάμε για μνημείο υποκρισίας και αναλήθειας.