Eπανίδρυση ή διάλυση του κράτους
Τότε η Νέα Δημοκρατία, ευρισκόμενη στην αντιπολίτευση, μας υποσχόταν ότι, αν θα κέρδιζε τις εκλογές και ερχόταν στην εξουσία, θα διόρθωνε τα πάντα με την επανίδρυση του κράτους. Δημόσια διοίκηση, οικονομία, εκπαίδευση, υγεία, δικαιοσύνη και ασφάλεια, αλλά και «ό,τι άλλο ήθελε ο Λαός», με το μαγικό ραβδί που μας έλεγε ότι διέθετε ο κ. Καραμανλής θα έμπαιναν σ’ έναν καινούργιο δρόμο.
Πράγματι, όλα άλλαξαν και ακολουθούν μια νέα πορεία! Τα σκάνδαλα διαδέχονται το ένα το άλλο και ένας θερμοκέφαλος αστυνομικός έφερε τα πάνω κάτω στη χώρα. Ποτέ σε μια κυβέρνηση δεν παραιτήθηκαν τόσοι υπουργοί λόγω σκανδάλων αλλά και τόσοι υπουργοί δεν αποποιήθηκαν τις πολιτικές τους ευθύνες. Ένας δεκαπεντάχρονος μαθητής είναι νεκρός. Πλήρωσε το τίμημα της αγωνιστικότητας που είναι ίδιον των νέων. Χαιρόμαστε για τους αγώνες των μαθητών και καταδικάζουμε τους υπουργούς οι οποίοι λένε ότι η Αστυνομία βρίσκεται σε άμυνα και η χώρα διαλύεται. Λες και είναι σε συμφωνία, εμείς θα καίμε και εσείς θα κυβερνάτε.
Την ίδια στιγμή στην Αυστραλία ένας άλλος δεκαπεντάχρονος δολοφονείται από τρεις αστυνομικούς επειδή ήταν υπό την επήρεια της τρομερής ναρκωτικής ουσίας «ice» και κρατούσε μαχαίρι. Αυτός δολοφονήθηκε από τα 14 μέτρα, ενώ ο δικός μας από τα 20. Στη λεωφόρο Αλεξάνδρας έγιναν επεισόδια για τον Φιλόπουλο, τον νεαρό που σκοτώθηκε στην Παιανία σε συμπλοκή μεταξύ οπαδών ποδοσφαιρικών ομάδων. Κανείς δεν ζήτησε γι’ αυτόν συγγνώμη, όπως δεν το έκαναν μέχρι στιγμής για τον Αλέξανδρο και τον νεαρό Αυστραλό. Φαίνεται ότι η Αστυνομία είναι ίδια παντού.
Εγώ διεκδικώ, όπως όλοι οι άλλοι γονείς, το δικαίωμα να καθοδηγώ και να συζητάω με τα παιδιά μου και να μου επιτρέπεται σαν γονιός να ανησυχώ και να καταδικάζω αυτούς που θέλουν να γίνουν καθοδηγητές του δικού μου παιδιού. Και ο Αλέξανδρος και ο Αυστραλός μπήκαν στα «αλώνια του θανάτου» χωρίς τύχη. Έδωσαν άνιση μάχη και έφυγαν και οι δυο με έναν άδικο θάνατο. Η Αθήνα στις φλόγες. Κανείς υπουργός δεν αναλαμβάνει τις πολιτικές ευθύνες, ίδιον μεγάλων πολιτικών ανδρών. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών παραιτείται και αυτός της Θεσσαλονίκης ζητάει τη στήριξη της κοινωνίας για να διώξει τους κουκουλοφόρους, τους γυμνούς από ιδέες, από το πανεπιστήμιο. Η κυβέρνηση απουσιάζει. Είναι σε διάλυση.
Η ανεργία, η απασχόληση, η εξωτερική πολιτική είναι σε αδιέξοδο. Η οικονομία παραπαίει και η εμφανιζόμενη περιβόητη ανάπτυξη, που στηρίζεται στον κατασκευαστικό τομέα, μπήκε τώρα στο «ψυγείο», αφού κανείς δεν αγοράζει πια νέες κατοικίες.
Καθημερινά το κράτος δανείζεται 15-18 εκατομμύρια ευρώ για να πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι και για να αντιμετωπισθούν τα χρέη. Από την άλλη μεριά η είσπραξη των προϋπολογισθέντων 55 δισ. ευρώ από άμεσους και έμμεσους φόρους αποτελεί άπιαστο όνειρο. Η έκδοση των συντάξεων χρειάζεται σήμερα διπλάσιο χρόνο και το εφάπαξ δεν δίδεται, λόγω εξάντλησης των Ταμείων. Λένε, σε τρία χρόνια θα το πάρουν. Αλλά ποιος τους πιστεύει, γιατί τότε, αν ζουν, μπορεί να τους ξαναπούν μετά τρία χρόνια. Μήπως υπάρχει μπέσα;
Η εκπαίδευση είναι στο πόδι. Εκατό σχολεία τελούν υπό κατάληψη, φοιτητές και διδάσκοντες των ΑΕΙ/ΤΕΙ έχουν βγει στους δρόμους για τον Αλέξη, αλλά και για πολλά και ποικίλα προβλήματα. Τα αστυνομικά τμήματα βρίσκονται αντίθετα με την κοινωνία. Η υγεία είναι για κλάματα και οι συνθήκες νοσηλείας στα ελληνικά νοσοκομεία είναι τριτοκοσμικές. Τα νοσοκομεία είναι καταχρεωμένα.
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές απεργούν γιατί έχουν φτάσει σε σημείο εξάντλησης. Τα βιβλιάρια ασθενείας δεν εγκρίνονται και οι μονάδες εντατικής θεραπείας παραμένουν κλειστές.
Η πρόσληψη δέκα χιλιάδων νοσηλευτών έχει καταντήσει παραμύθι του Ψευτοθόδωρου. Οι φαρμακοποιοί της Αττικής δεν εκτελούν τις συνταγές φαρμάκων. Η Δικαιοσύνη έχει μαύρα χάλια. Οι φυλακές είναι υπερφορτωμένες.
Οι αγρότες είναι σε αδιέξοδο. Τα σκάνδαλα των υποκλοπών και του Βατοπεδίου αποτελούν το αποκορύφωμα της διαπλοκής μεταξύ εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας. Κανείς δεν πιστεύει κανέναν πια. Τα σκάνδαλα που βγαίνουν στη δημοσιότητα αποτελούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου. Το τι γίνεται από πίσω μόνο ο Θεός το ξέρει.
Όπως καταλαβαίνει και ο πιο καλοπροαίρετος πολίτης, το κράτος βρίσκεται υπό διάλυση. Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση απουσιάζουν. Όλα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Το πλιάτσικο πρέπει να σταματήσει. Δεν αντέχουμε άλλο. Η πολιτεία και η κοινωνία οδηγούνται αργά, αλλά σταθερά, στο χάος. Ας βάλει λοιπόν ο Θεός το χέρι του, γιατί αλλιώς χαθήκαμε.