επικαιρότητα
1Στη Γερμανία το Ίδρυμα «Φρίντρχ
Έμπερτ» πραγματοποίησε έρευνα με τη μέθοδο της δημοσκόπησης (ερωτήσεις – απαντήσεις), προκειμένου να προσδιοριστεί το προφίλ της Ακροδεξιάς στη χώρα αυτή. Τα αποτελέσματα της έρευνας-δημοσκόπησης γενικά προκάλεσαν απογοήτευση στους κοινωνιολόγους αναλυτές που τη διενήργησαν και μελέτησαν τις απαντήσεις αυτών που έλαβαν μέρος. Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι η επιρροή της Ακροδεξιάς στη Γερμανία συνεχώς φθίνει σε εθνικό επίπεδο, γεγονός που προδικάζει την πολιτική της συρρίκνωση στο άμεσο μέλλον. Πέραν αυτού όμως, τα άλλα βασικά συμπεράσματα προκάλεσαν απογοήτευση στους υπεύθυνους της έρευνας. Στις ανατολικές περιοχές της χώρας διαπιστώθηκε ότι οι ξενοφοβικές απόψεις είναι ευρύτατα διαδεδομένες, αφού οι κάτοικοι των περιοχών αυτών στην πλειονότητά τους πιστεύουν ότι οι ξένοι οικονομικοί μετανάστες εγκαθίστανται στη Γερμανία για να επωφεληθούν από τις κοινωνικές παροχές του κράτους Πρόνοιας. Στο ερώτημα «Θεωρείτε ότι πρέπει να στείλουμε τους μετανάστες πίσω στη χώρα τους;» οι θετικές απαντήσεις υπερβαίνουν το 50% στις ομάδες των ανέργων και των συνταξιούχων. Το 10% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι θεωρούν υπερβολικά μεγάλη την επιρροή των
Εβραίων στη χάραξη της πολιτικής της γερμανικής κυβέρνησης και πιστεύουν ότι οι Εβραίοι μετέρχονται ύπουλα μέσα. Το 15% των Γερμανών δήλωσε ότι επιθυμεί έναν ηγέτη ο οποίος θα κυβερνήσει με σιδερένια πυγμή για το καλό της Γερμανίας. Προφανώς θα πρόκειται για φασιστικά στοιχεία που νοσταλγούν τη δικτατορία και τον Χίτλερ. Σ’ αυτούς θα πρέπει να προσθέσουμε και το 20% που απάντησαν ότι στη σημερινή δύσκολη κατάσταση η Γερμανία έχει ανάγκη από ένα και μοναδικό κόμμα, το οποίο θα εκπροσωπεί τη συνολική κοινωνία των πολιτών. Προφανώς εδώ πρόκειται για οπαδούς της κοινοβουλευτικής δικτατορίας. Το ανησυχητικό είναι ότι το 35% των Γερμανών αποστασιοποιείται από τις αρχές της γνήσιας Δημοκρατίας και αρχίζει να λοξοκοιτάζει μια νοθευμένη Δημοκρατία. Είτε προς τα Δεξιά είτε προς τα Αριστερά. Σε δύσκολους καιρούς, που τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα οξύνονται, οι πληθυσμοί κυριαρχούνται από φυγόκεντρες δυνάμεις και καταλαμβάνουν τα άκρα. Σε τέτοια κατάσταση βρίσκονται σήμερα οι χώρες της Δύσης, μετά την πλήρη χρεοκοπία του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου, της οικονομίας της ασύδοτης αγοράς. Έτσι εύκολα ένας
ικανός λαοπλάνος τύπου Χίτλερ μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος, εκμεταλλευόμενος την έντονη και δικαιολογημένη λαϊκή δυσαρέσκεια. Να γιατί η δημοσκόπηση αυτή στη Γερμανία παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον.
2Στις 27 Νοεμβρίου και ύστερα από
επεισοδιακή συνεδρίαση, η «Βουλή» του Ιράκ ενέκρινε τελικά το Σύμφωνο Αποχώρησης των αμερικανικών δυνάμεων από το ταλαίπωρο αυτό κράτος. Το Σύμφωνο αυτό τίθεται σε ισχύ από την 1/1/2009,
οπότε λήγει η εντολή που είχε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ο Μπους να καταστρέψει το Ιράκ. Το Σύμφωνο προβλέπει την οριστική αποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ μέχρι το τέλος του 2011. Δηλαδή, για τρία χρόνια οι Ιρακινοί θα συνεχίσουν να ζουν υπόδουλοι εθελοντικά με απόφαση του «Κοινοβουλίου» τους. Κατά την ψηφοφορία στην ιρακινή «Βουλή», επί συνόλου 275 βουλευτών, ψήφισαν 198. Από αυτούς, «ναι σε όλα» είπαν οι 149. Υποστηρικτές του Συμφώνου
ήταν οι βουλευτές του κόμματος του δοτού πρωθυπουργού Νούρι Αλ Μαλίκι (σιίτες) και οι κούρδοι βουλευτές του βόρειου
Ιράκ. Οι σουνίτες βουλευτές είτε απείχαν από την ψηφοφορία είτε καταψήφισαν. Πάντως η ιρακινή κυβέρνηση υποσχέθηκε τη διενέργεια δημοψηφίσματος μέσα στο 2009 για την έγκριση του Συμφώνου και από τον λαό. Πέρα από την παράταση της στρατιωτικής δύναμης κατοχής, το εγκριθέν Σύμφωνο προβλέπει και τις παρακάτω ρυθμίσεις: α) Οι αμερικανικές δυνάμεις κατοχής θα αποχωρήσουν από τις ιρακινές πόλεις μέχρι τα μέσα του 2009 και θα περιοριστούν στη Βαγδάτη. Προφανώς για να προστατεύουν τους δωσίλογους, τους πράκτορες και τους συνεργάτες τους και την κατοχική κυβέρνηση του Μαλίκι. β) Όταν οι αμερικανοί στρατιώτες διαπράττουν σοβαρά αδικήματα με δόλο και από πρόθεση και εκτός υπηρεσίας, θα δικάζονται από ιρακινά δικαστήρια. Η ρύθμιση αυτή είναι χωρίς πρακτικό αντίκρισμα. Παραπλανητικός ο σκοπός της. γ) Οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις δεν θα μπορούν πλέον να συλλαμβάνουν υπόπτους και να τους φυλακίζουν χωρίς να τους απαγγέλλουν κατηγορίες. Δόλωμα για να εγκριθεί από το Κοινοβούλιο το Σύμφωνο. δ) Οι κρατούμενοι από τους Αμερικανούς 17.000 «ύποπτοι» που δεν τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες θα απελευθερωθούν εάν μέχρι την 1/1/2009 δεν έχει απαγγελθεί εναντίον τους κατηγορία. Δηλαδή, οι Αμερικανοί και ο Μαλίκι αναγνωρίζουν παράνομες φυλακίσεις 17.000 πολιτών! Θαυμάστε την αμερικανική Δημοκρατία του Γκουαντάναμο!