Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια
Συνεχίζεται η περίοδος των έντονων διακυμάνσεων για την ελληνική χρηματιστηριακή αγορά. Μιαν αγορά που απέδειξε εμπράκτως -με τη συμπεριφορά και την επίδοσή της την Πέμπτη- ότι χωρίς την έξωθεν… καλή μαρτυρία (θετική κίνηση των διεθνών αγορών) η ίδια αδυνατεί έστω να διακρατήσει κάποια ψιχία κερδών.
Συνολικά την εβδομάδα που πέρασε το ΧΑ κρατήθηκε μακριά από… δράματα, καταβαθρώσεις δεικτών και κλάδων ή… «υστερικά» μίνι ράλι. Χωρίς όμως παράλληλα να μπορέσει να δώσει μιαν ανάσα στους μικροεπενδυτές ή να αποδείξει την ικανότητά του να κρατήσει ένα επίπεδο στήριξης έστω για τον Γενικό Δείκτη.
Στα θετικά της εβδομάδας θα μπορούσαμε ίσως να εντάξουμε τη σχετικά ισορροπημένη επίδοση μερικών τίτλων-πρωταγωνιστών της αγοράς, όπως είναι τα λεγόμενα «κρατικόχαρτα» του ΟΤΕ, της ΔΕΗ και του ΟΠΑΠ. Αλλά από εκεί και πέρα το χάος, όχι σε απόλυτους αριθμούς πτώσης ή πίεσης σε επιμέρους τίτλους ή δείκτες, αλλά ως προς την παντελή απουσία ενδιαφέροντος, τζίρου και πράξεων σε μια πλειάδα τίτλων της μεσαίας και μικρότερης κεφαλαιοποίησης. Εκεί δηλαδή όπου παραδοσιακά στοχεύουν αρκετοί -αν όχι η πλειονότητα- ιδιώτες.
Τα στοιχεία εξάλλου που ανακοινώθηκαν μεσοβδόμαδα κάθε άλλο παρά συνάδουν προς οποιοδήποτε αισιόδοξο σενάριο, ενώ εν μέρει δείχνουν και τις προοπτικές αρκετών εισηγμένων για τους επόμενους μήνες του 2009!
Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία που προέκυψαν από τις ανακοινώσεις τριμήνων των εισηγμένων, κατά μέσον όρο τα καθαρά κέρδη των σχεδόν 300 εταιρειών του ΧΑ εμφανίζονται στο 9μηνο της τρέχουσας χρονιάς μειωμένα κατά τουλάχιστον 20% σε σχέση με την αντίστοιχη χρήση του 2007!
Ακόμα και οι πλέον επίσημες φωνές της αγοράς, όπως για παράδειγμα του επικεφαλής της κυρίου Σπύρου Καπράλου, προσπαθώντας να δώσουν έναν τόνο αισιοδοξίας -και φυσικά μη απαξίωσης του «προϊόντος» τους- κάνουν λόγο για καλύτερες ημέρες μεν, αλλά τις τοποθετούν χρονικά μετά την παρέλευση ενός τριμήνου τουλάχιστον μέσα στη νέα χρονιά.
Επίσης ένα εξόχως ανησυχητικό στοιχείο, όπως το μεταφέρουν οι παράγοντες της αγοράς, είναι και το γεγονός πως σταδιακά όλοι οι μικρομέτοχοι αναζητούν τρόπους για να απεμπλακούν από τα χαρτοφυλάκιά τους με το μίνιμουμ δυνατό κόστος! Ακόμα κι αν πρόκειται για σχετικά ισχυρά χαρτοφυλάκια, με τίτλους τραπεζών ή «βαριών» βιομηχανικών χαρτιών. Τίποτε από όλα αυτά δεν κατάφερε να αντιδράσει στο γενικευμένο «τσουνάμι» της κρίσης, άρα τίποτε πλέον δεν «πείθει» τους μικροεπενδυτές ότι αξίζει την υπομονή τους!
Τέλος, μείζον πρόβλημα που θα αναδειχθεί το επόμενο διάστημα και θα απογοητεύσει ακόμα περισσότερο τους επενδυτές είναι και η μη καταβολή προμερισμάτων και εν συνεχεία μερισμάτων από όλες -ή σχεδόν όλες- τις εισηγμένες, ακόμα κι από εκείνες που έχουν μακρά παράδοση στην διανομή «γενναίων» μερισμάτων. Αυτό πλέον είναι σίγουρο πως θα συμβεί, εξάλλου για τις τράπεζες που θα συμμετάσχουν στο πακέτο ενίσχυσης της ρευστότητας αποτελεί υποχρέωσή τους. Αυτό όμως απλώς σημαίνει ακόμα λιγότερη ρευστότητα στην αγορά, ενώ για τους μικρομεσαίους επενδυτές αποτελεί τεράστιο βραχνά, αφού σε πολλές περιπτώσεις στα μερίσματα στήριζαν τα όποια κέρδη τους. Αυτά τελείωσαν προς ώρας και οι επιπτώσεις θα φανούν στο εγγύς μέλλον!