Πάψτε να ουρλιάζετε…
Ανησυχία και προβληματισμός επικρατούν και στη βάση της ΝΔ, στα οργανωμένα μέλη, που βλέπουν ότι η παράταξη καταρρέει και μπορεί ο καθένας να έχει τις προσωπικές του πίκρες ή διαφωνίες, αλλά στο τέλος ο λογαριασμός θα πληρωθεί απʼ όλους.
Χαρακτηριστική είναι η επιστολή-παρέμβαση που έστειλε σʼ όλους τους προέδρους Νομαρχιακών Επιτροπών της ΝΔ ο πρώην πρόεδρος της ΝΟΔΕ Αχαΐας, Θρασύβουλος Μαυρομμάτης, λέκτορας Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών, στην οποία μεταξύ των άλλων τονίζει:
«Μπορεί, πρόεδρε, να σε πίκραναν, να σε πλήγωσαν και να σε θύμωσαν κάποιοι δικοί μας και “δικοί μας” καλαμοβάμονες, που με μια περίεργη παραταξιακή αγοραφοβία και έναν ιδιότυπο ελιτίστικο αυτισμό περιτυλίχθηκαν μεταξωτά συρματοπλέγματα εξουσίας για να μην μπορεί να τους πλησιάσει η… λούμπεν κομματική μας βάση.
Σήμερα όμως, φίλε πρόεδρε, που η κυβέρνησή μας και το κόμμα μας δυσκολεύονται, ίσως και από δυσδιάκριτα σχέδια, εσύ και όλοι εμείς οι σημερινοί και οι προηγούμενοι πρόεδροι των ΝΟΔΕ και όλα τα στελέχη μας πρέπει οριακά πλέον να σκεφτούμε το μείζον πολιτικό και παραταξιακό μας χρέος στο νόημα και στην ιδιαίτερα επίκαιρη αυτή τη φορά αξία του “στώμεν καλώς”, που είπε κάποτε ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ.
Στη Νέα Δημοκρατία, που δεν τη συναντήσαμε, όπως κάποιοι άλλοι επιτήδειοι λαθρεπιβάτες, σε πονηρά γραφεία συνοικεσίων και ούτε υπογράψαμε ποτέ κανένα προικοσύμφωνο μαζί της, αλλά με έρωτα και με αγώνες σφυρηλατήσαμε, δομήσαμε και κρατήσαμε τη σχέση μας με αυτό που λέγεται ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός και ιδιαίτερα με αυτόν που λέγεται Κώστας Καραμανλής σήμερα και Κώστας Μητσοτάκης, Ευάγγελος Αβέρωφ και Κωνσταντίνος Καραμανλής χθες.
Φίλε πρόεδρε, όταν στο πατρικό μου σπίτι είχαμε κάποιες φορές οικογενειακούς καβγάδες, η μακαρίτισσα η μάνα μου, θυμάμαι, έτρεχε γρήγορα γρήγορα να κλείσει τα παράθυρα και τις πόρτες να μην ακουστούν πιο έξω οι φωνές και οι διαφορές μας. Δεν έβγαινε να ουρλιάζει και να κατηγορεί την οικογένειά της στις ρούγες και στις πλατείες για να ευχαριστιέται ο γείτονας, ή να κρυφομαρτυράει από δω και από κει τα μυστικά μας για να γελάει όλο το σόι!
Έτσι και στο κόμμα μας, πρόεδρε, σαν μια οικογένεια πρέπει να γίνουμε κάποτε, πρέπει να γίνουμε ΤΩΡΑ, πρέπει να γίνουμε οπωσδήποτε ΤΩΡΑ. Γιατί ΤΩΡΑ είναι ο άξιος και κρίσιμος καιρός. Δύσκολα, ρομαντικά, ίσως και αφελή όλα αυτά, ίσως σκεφτούν οι πιο ρεαλιστές.
Και μπορεί έτσι να είναι γιʼ αυτούς που αφʼ υψηλού κοιτάζουν χωρίς να βλέπουν και να νιώθουν.
Για όλους εμάς όμως και για την παράταξή μας αξίζει ο κόπος αυτής της δύσκολης άσκησης, έτσι όπως το κυβερνητικό χθες της άλλης πλευράς, που πισωγύρισε τον τόπο, που σκληρά δοκιμάσαμε στο πετσί μας και που απειλητικά ξεθάρρεψε πάλι, μας υποχρεώνει, αλλά και η δημοκρατική, η πολιτική και η κυβερνητική σύγκρισή μας μαζί τους μας επιβάλλει σαν καθήκον και χρέος».