«Επιστήμη στερουμένη αρετής, πανουργία και ου σοφία φαίνεται»…
«Καθηγητές», σκεύη εκλογής των κομματικών προθαλάμων, των οποίων το «επιστημονικό έργο» εξικνείται στην εφημεριδογραφία και την προσκόλληση στην εξυπηρέτηση άνομων και εξωθεσμικών κέντρων εξουσίας, επενεργούν και δρουν στον χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Οι «επιστήμονες» της ελάσσονος προσπάθειας έχουν συμπήξει ομοειδείς κύκλους και κάτω από τα απλανή βλέμματα της Πρυτανείας και της πανεπιστημιακής Συγκλήτου επιδίδονται στις υπό την κυριαρχία τους «Σταλινλάνδες», στην επιστημονική και την ψυχολογική εξόντωση νέων επιστημόνων, οι οποίοι δεν υποτάσσονται στις άνομες συντεχνιακές και κομματικές βλέψεις τους.
Η συναλλαγή, αντί του επιστημονικού έργου, είναι η καθημερινή ενασχόλησή τους. Η προώθηση των παρ’ αξία «ημετέρων» η φροντίδα τους! Το Πανεπιστήμιο από χώρος προώθησης της επιστημονικής έρευνας έχει διαμορφωθεί σε πεδίο ανεπιστημονικής δράσης… Και κατά την απόφανση του «Διονυσίου του Μελωδού», κατά κόσμον Διονύση Σαββόπουλου, «στην Ελλάδα οι παρέες γράφουν ιστορία»…
Η πλειονότητα των καθηγητών επιστημόνων, όμηροι μιας θορυβώδους μειοψηφίας ανεπιστημόνων «καθηγητών» οι οποίοι αγωνίζονται να αποτρέψουν την καθιέρωση του μέτρου της «επιστημονικής αξιολόγησης», κριτήριο το οποίο ισχύει σε όλα τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα του Κόσμου, αντί να ενημερώσουν την κοινωνία για τον ρόλο των «καθηγητών της ελάσσονος προσπάθειας», επιλέγουν την τακτική του αναχωρητισμού και της αδράνειας…
Το ελληνικό πανεπιστήμιο διανύει μια περίοδο βαθύτατης παρακμής… Η κοινωνία των πολιτών, ανενημέρωτη για όσα συμβαίνουν στους πανεπιστημιακούς χώρους, αδυνατεί να κατανοήσει τους λόγους και τις αιτίες αυτής της θλιβερής, επικίνδυνης για την πρόοδο της χώρας κατάστασης. Παρασύρεται από την τεχνητή περιρρέουσα ατμόσφαιρα και κάτω από τους μαξιμαλισμούς μιας επιτήδειας προπαγάνδας καθίσταται θύμα της…
Η αυτονομία του Πανεπιστημίου σε καμία περίπτωση δεν αιτιολογεί την αδράνεια της Πολιτείας και της Δικαιοσύνης ενώπιον του χάους που επικρατεί στους πανεπιστημιακούς χώρους, όπου με την επίκληση του «πανεπιστημιακού ασύλου» έχουν μεταβληθεί σε άντρα εγκληματικών συμμοριών, που επιδίδονται σε βανδαλισμούς και καταστροφές των δημοσίων αγαθών, της δημόσιας περιουσίας, κτήμα του ελληνικού λαού, και, εκ των πραγμάτων, αναστέλλεται κάθε επιστημονική και εκπαιδευτική διεργασία.
Ο νυν πρύτανης κ. Κίττας, αλλά και το σύνολο της Πρυτανείας, ενώπιον του απροχώρητου της κατάστασης που επικρατεί στο αρχαιότερο πανεπιστημιακό ίδρυμα της χώρας, τίθενται, πλέον, ενώπιον των ιστορικών τους ευθυνών: Επί των ημερών τους, οι πανεπιστημιακές «Σταλινλάνδες» θα οδηγήσουν στη διάλυση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης; Οι ομοειδείς κύκλοι των «καθηγητών της ελάσσονος προσπάθειας» θα παραμείνουν ανενόχλητοι στην καταστρεπτική δράση τους; Η εκλογή του διδακτικού προσωπικού θα συνεχίσει να αποτελεί αντικείμενο «κομματικών ισορροπιών» και αντιεπιστημονικών μεθόδων; Οι πανεπιστημιακοί χώροι θα συνεχίσουν να αποτελούν, υπό την επίκληση του «πανεπιστημιακού ασύλου», χώρο δράσης και προστασίας εγκληματικών συμμοριών;
Η κυβέρνηση και ο υπουργός Παιδείας κ. Στυλιανίδης, έμφοβοι από το περιβόητο «πολιτικό κόστος», ενώπιον της κατεδάφισης των πανεπιστημιακών σπουδών από τους θιασώτες της «ελάσσονος προσπάθειας» και τους «θεωρητικούς του χάους» θα εμμένουν στην τακτική «μη μου τους κύκλους τάραττε»;
Η αξιωματική αντιπολίτευση και οι πανεπιστημιακοί Ευ. Βενιζέλος, Ανδρέας Λοβέρδος, χάριν πρόσκαιρων πολιτικών οφελών, θα συνεχίσουν τη στρουθοκαμιλιστική τακτική τους να «αγνοούν» την πορεία του ελληνικού πανεπιστημίου προς την καταστροφή;
Ο ΣΥΝ, ας εγκύψει στη διακήρυξη των 1.000 πανεπιστημιακών, περισσότεροι των οποίων παρά ως «αντιδραστικοί» μπορούν να χαρακτηρισθούν, και ας καθορίσει την πορεία και τις ευθύνες απέναντι στην κοινωνία των πολιτών.
Το ΚΚΕ, που πάντοτε έθετε στα μέλη του και ειδικά στην ΚΝΕ, το καθήκον «Πρώτοι στις σπουδές, πρώτοι στους αγώνες» θα εναρμονίσει εκ νέου τα βήματά του με τις παρακαταθήκες των πλέον λαμπρών σελίδων του Κομμουνιστικού Κινήματος, ως προωθητικού παράγοντα στην κοινωνική ανέλιξη;
Τέλος, η ελληνική κοινωνία, η κοινωνία των πολιτών, ως πότε θα κωφεύει και θα ανέχεται τη διαστρέβλωση της αρχής «Επιστήμη στερουμένη αρετής, πανουργία και ου σοφία φαίνεται»…
Η Ελλάδα χρήζει μίας καλύτερης τύχης με ατμομηχανή την επιστημονική πρόοδο, αντί εκείνης που ευρωπαίος περιηγητής του ελληνικού χώρου περιέγραψε με τους υποτιμητικούς λόγους: «Ελλάδα είναι μία χώρα ορεινή και κρημνώδης, όπου οι μισοί Έλληνες σερβίρουν καφέ στους άλλους μισούς…»!
Η στήλη αυτή, που θήτευσε στο ελληνικό πανεπιστήμιο της ακμής, σε αναμονή των αντιδράσεων για τη θεραπεία των «οικείων κακών» θεωρεί επιτακτικό χρέος της να επανέλθει με ονόματα και περιγραφές για τις πανεπιστημιακές «Σταλινλάνδες» και τις «περγαμηνές» των «καθηγητών ελάσσονος προσπάθειας», το «επιστημονικό» έργο τους, την απουσία τους από τα διεθνή κέντρα (επιστημονικά περιοδικά αναμφισβήτητου κύρους) επιστημονικής καταξίωσης και αναγνώρισης… καθώς και τις «παρεούλες» που γράφουν την επιθανάτιο ιστορία του ελληνικού πανεπιστημίου.
Είναι καιρός να χωρίσει η ήρα από το σιτάρι…