Υπό κλοιό πιέσεων και εκβιασμών η Κύπρος

Μεθοδεύεται από συγκεκριμένα κέντρα -με συγκατάνευση της Ουάσινγκτον- κλιμάκωση καταλυτικών πιέσεων προς την κατεύθυνση της Λευκωσίας, προκειμένου να ελαστικοποιήσει παραπέρα τη στάση της.

Κι αυτό, γιατί υπάρχει έτοιμο νέο πλαίσιο συμβιβασμού, για το οποίο άρχισαν ήδη κρούσεις, με βολιδοσκόπηση συγκεκριμένων παραγόντων τόσο στην Αθήνα όσο και στη Λευκωσία.

Όπως το «ΠΑΡΟΝ» έγκυρα πληροφορείται, από πλευράς Λονδίνου -που σιωπηρά πρωταγωνιστεί- θεωρείται ότι μέχρι την άνοιξη πρέπει να έχουν δρομολογηθεί εξελίξεις τέτοιες που να διανοίγουν οριστικά τον δρόμο προς τελική επίλυση, με βάση τις θεμελιώδεις παραμέτρους του Σχεδίου Ανάν, χωρίς όμως να το επαναφέρουν.

• Η Αθήνα επίσημα δεν έχει -υποτίθεται- πληροφόρηση, αλλά η αλήθεια είναι ότι γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει και απλώς παρακολουθεί, αφήνοντας το βάρος των αποφάσεων στη Λευκωσία.

• Η Λευκωσία υποψιάζεται μεν, αλλά δεν είναι αρκούντως ενήμερη για ό,τι δρομολογείται. Αντιλαμβάνεται όμως ήδη καλά: Μετά τα πρώτα χειροκροτήματα για την πολιτική κατευνασμού που υιοθέτησε και τις χειρονομίες καλής θελήσεως, γίνεται τώρα δέκτης κλιμακούμενων εκβιασμών από τουρκικής πλευράς, ώστε να καταστεί πιο ευάλωτη στις πιεστικές παραινέσεις τρίτων.

Ενδεικτική, εν προκειμένω, είναι και η παραπέρα σκλήρυνση της στάσης του κατοχικού εγκαθέτου Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, στον οποίον επένδυε ο ίδιος ο Πρόεδρος Χριστόφιας και ο οποίος αποτελούσε τον μοναδικό πυλώνα ελπίδας για διέξοδο, με παράκαμψη της Άγκυρας. Ψευδαίσθηση μεν σε μεγάλο βαθμό, αλλά δεν υπήρχε υποκατάστατο. Τώρα ο Ταλάτ, όχι απλώς με υποδείξεις της Άγκυρας, αλλά και γιατί ο ίδιος υιοθετεί αυτήν τη γραμμή, βγαίνει μπροστά με σαφώς συνομοσπονδιακές θέσεις:

• Λύση δύο κρατών, με την κεντρική εξουσία εντελώς απογυμνωμένη από ουσιώδεις αρμοδιότητες, εκ περιτροπής προεδρία και μία κυριαρχία «διά δύο και εξ αδιααιρέτου».

Και ενώ αυτά προάγονται με παρασκηνιακές διεργασίες, η Άγκυρα συνεχίζει από δύο και πλέον εβδομάδες και κλιμακώνει επιθετικά τις προκλήσεις της σε όλο τον θαλάσσιο χώρο βορειοδυτικά της Κύπρου, από το ύψος της Πάφου μέχρι και το Καστελλόριζο, ενώ πολεμικά της σκάφη διεισδύουν και νοτιοδυτικά, δημιουργώντας ουσιαστικά κατάσταση πολιορκίας έξω από τα χωρικά ύδατα της Κύπρου, όπου βρίσκονται και οι μεγάλες περιοχές με τα ενδεχόμενα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.

Η παρεμπόδιση των ερευνών της Κύπρου προς αυτήν την κατεύθυνση δημιουργεί κατάσταση που θα οδηγήσει σε κρίσιμες περιπλοκές, καθώς ξένες εταιρείες που ενδιαφέρονται δυσανασχετούν, ενώ επηρεάζονται δυνάμει και συμφέροντα όμορων κρατών. Η Άγκυρα όμως φαίνεται ότι ενθαρρύνεται από τη στάση του Λονδίνου, που δεν βλέπει με καλό μάτι τις κυπριακές δραστηριότητες, γιατί θεωρεί ότι υπάρχουν και βρετανικά δικαιώματα στην περιοχή.